آثار نظامی و انتظامی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::هریک از شما باید برای قیام حضرت قائم {{ع}} [نیرویی] فراهم سازد؛ هرچند تیری باشد. به لحاظ عملی نیز، پیامبر و ائمه{{عم}} کوشش زیادی کرده‌اند و جامعه را با این امر مهم، آشنا ساخته‌اند. براساس احادیث، در هر زمانی که اسم خاص حضرت امام مهدی {{ع}} "قائم" برده می‌شد، معصومان{{عم}} با تمام قد بلند شده و دست بر سر می‌گذاشتند و برای شرکت در قیام امام مهدی {{ع}} اظهار آمادگی می‌کردند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲ ص ۳۶۶.</ref>»<ref>[[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر (مقاله)|ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر]]، ص 265.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین شفائی؛

::::::«امر بسیار مهم، و بسیار مغفول، امر [[آمادگی نظامی]]، در [[عصر انتظار]]، است. [[انسان]] [[منتظر]] یک [[قیام]] بزرگ، و یک [[انقلاب خونین]]، و یک درگیری [[عظیم]] جهانی، آیا ممکن است که خود هیچ‌گونه [[آمادگی]] برای حضور در این درگیری و [[کمک]] به آن نداشته باشد؟ در اینجا [[تعلیم]] و دستوری است درخشان، از [[حضرت]] [[امام]] [[جعفر صادق]]{{ع}}. [[امام]] در این [[تعلیم]]، حوزه [[منتظران]] را فرا می‌خواند تا همواره نیرومند و مسلح باشند، و دوره [[انتظار]] [[دولت مهدی]]{{ع}} را، با دست پر، به سر آورند: {{متن حدیث|"لِيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ إِذَا عَلِمَ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ يُنْسِئَ فِي عُمُرِهِ حَتَّى يُدْرِكَهُ وَ يَكُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ"}}<ref>«هریک از شما برای [[خروج قائم]]{{ع}} اسحله تهیه کنید، اگر چه یک نیزه. چون وقتی [[خداوند]] ببیند کسی است به [[نیت]] [[یاری]] [[مهدی]]{{ع}} اسلحه تهیه کرده است، [[امید]] است [[عمر]] او را دراز کند تا [[ظهور]] را [[درک]] نماید و از [[یاران مهدی]] باشد، {- یا برای این [[آمادگی]]، به [[ثواب]] [[درک]] [[ظهور]] برسد.}» محمد باقر مجلسی، بحار الانوار مترجم علی دوانی، ج ۵۲، ص ۳۶۶.</ref>. و در گذشته، [[شیعیان]] به این امر توجه بیشتر داشته‌اند، تا جایی که برخی اسلحه نیز در خانه نگاه می‌داشته‌اند، و اینچنین آماده شرکت در استقرار [[عدل]] بزرگ بوده‌اند. انسان‌هایی در طول قرون و اعصار، در مدت [[عمر]]، اسحله داشته باشند، که به [[هنگام ظهور]] [[منجی]] [[انسانیت]]، و گسترنده اصول [[عدالت]]، و در هم کوبنده [[جباران]]، و خوارسازنده مستبکران، به او بپیوندند، و برای [[نجات]] [[بشریت]] [[مظلوم]] و [[محروم]] به پاخیزند. این چه زلال جاری، و چه [[عصمت]] [[پاک]]، و چه [[باور]] تابناکی است؟ آفرین بر این [[اعتقاد]] و [[آمادگی]]... [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} می‌فرماید: {{متن حدیث|"اَلْمَهْدِيُّ يَقْفُو أَثَرِي لاَ يُخْطِئُ"}}<ref>[[مهدی]]{{ع}} روش ما را دنبال می‌کند و هرگز از روش من بیرون نمی‌رود"</ref>»<ref>[[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۸۴-۸۸.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴.حجت الاسلام و المسلمین موسوی؛

::::::«[[یاران حضرت مهدی]]، دلیر و جنگاور میدان‌های [[نبرد]] می‌باشند. آنان دل‌هایی چون پولاد دارند و از انبوه [[دشمن]] هراسی به [[دل]] راه نمی‌دهند. [[انسان]] [[منتظر]] یک [[قیام]] بزرگ، یک [[انقلاب خونین]]، یک درگیری [[عظیم]] جهانی، باید [[آمادگی]] کامل [[نظامی]] داشته باشد. [[یاران حضرت مهدی]]{{ع}} [[ایمان]] به [[هدف]]، همه وجودشان را تسخیر کرده و [[عشق]] به [[خاندان پیامبر]]{{صل}} به بازوان‌شان قوت و [[توان]] بخشیده است. [[اراده]] جنگیدن، سرشار از شجاعتی بی‌همانند، آنان را به رزمگاه می‌کشاند. [[عشق]] به [[شهادت]] سراپای وجودشان را به خود جذب کرده است، [[عزت]] [[نفس]] و بلندی [[همت]]، آنان را از کوه بلند پایه‌تر کرده و هیبت‌شان را در سینه ستم‌کاران دو چندان. آنان غیر مردانند و آدم‌های ترسو و [[زبون]] را در جمع‌شان راهی نیست. [[منتظران]] [[مسلمان]] باید همیشه [[آمادگی نظامی]] و نیروی سلحشوری داشته باشند. تا به هنگام طلوع [[حق]]، به صف پیکارگران، رکاب [[مهدی]]{{ع}} بپیوندند و در آن [[نبرد]] بزرگ [[حق]] و [[باطل]]، [[حماسه]] بیافریند و حضوری فعال داشته باشند. [[امام صادق]]{{ع}} در [[تعلیم]] [[منتظران]] دستوری صادر می‌فرماید که این‌گونه است: {{متن حدیث| لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً... }}. "هر یک از شما برای [[خروج قائم]] اسلحه تهیه کنید، اگرچه یک نیزه. چون وقتی [[خداوند]] ببیند کسی به [[نیت]] [[یاری]] [[مهدی]] اسلحه تهیه کرده است، [[امید]] است [[عمر]] او را دراز کند تا [[ظهور]] را [[درک]] نماید و از [[یاوران مهدی]] باشد"<ref>الغیبه، نعمانی، نقل از بحار، ج ۵۲، ص ۱۴۰.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرماید: "دل‌های [[یاران مهدی]]{{ع}} چون [[پاره‌های آهن]] شده است"<ref>بحارالانوار، ج ۲، ص ۳۶۶، به نقل از خورشید مغرب، ص ۳۵۱.</ref><ref>[[منصور هرنجی|هرنجی، منصور]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۲ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۴۶-۶۳.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. آقای حکیمی؛

::::::و این [[تعلیم]] والا خشونت‌طلبی و [[خونریزی]] نیست، بلکه برای [[دفاع]] از [[حقوق]] انسان‌های [[مظلوم]] است که زیر فشار دژخیمان خون‌آشام نابود شده‌اند و جز پوست و استخوانی از آنان باقی نمانده است. همان مدعیان [[حقوق]] بشری است که [[انسان‌ها]] را در راه [[منافع]] خویش به آسانی [[فدا]] می‌کنند و خون‌آشامان هر لحظه خونی تازه می‌ریزند. و هر کس از [[حق]] خود یا محرومی [[دفاع]] کند، او را به [[خشونت]] متهم می‌کنند. آری، [[مهدی]] باوران، خون‌آشامان چپاول‌گر و غاصب را از دم [[شمشیر]] خویش می‌گذرانند و انسان‌های [[شریف]] و [[مظلوم]] را [[یاری]] می‌رسانند و رهایی می‌بخشند<ref>برای روشن‌تر شدن این مطلب، به بخش آینده (مرزبانی و سنگربانی) مراجعه شود.</ref>. [[منتظران]] باید چنین بیندیشند و با چنین گفتمانی [[زندگی]] کنند»<ref>[[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۳۵.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۷. آقایان گوهری و دیمه کار گراب؛