آیا امام باقر علم غیب داشت؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«ابو بصیر نقل کرده که با [[حضرت باقر]] {{ع}} در مسجد بودیم، عمر بن عبدالعزیز داخل مسجد شد، پس [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: به خدا سوگند! این جوان به سلطنت می‌‏رسد و دادگری‌ می‌‏کند لکن زندگی‌ کوتاهی‌ خواهد داشت و اهل زمین در مرگش می‌‏گریند اما اهل آسمان لعنتش می‌‏کنند»<ref>[[اثبات الهداة (کتاب)|اثبات الهداة]]، ج۵ ص ۳۱۵</ref><ref>[http://www.ibrahimamini.com/fa/node/571 بررسی‌ مسائل کلی‌ امامت، ص ۲۸۷.]</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. آیت الله م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌؛

:::::*"به نقل از ابو جارود، زیاد بن منذر: ابو جعفر [[امام محمد باقر]]{{ع}}، به من فرمود: ای ابو جارود! هنگامی که روزگار بچرخد و مردم بگویند: قائم مرد یا هلاک شد و معلوم نیست کجا رفته است. و آن که در پی اوست بگوید: کی قیام می‌کند؟! استخوان‌هایش نیز فرسوده شده است!، پس این هنگام به او امیدوار باشید و چون خبرش را شنیدید، به سویش بشتابید، حتی اگر ناگزیر بر خزیدن بر روی یخ باشید"»<ref>{{عربی|«عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: قَالَ لِي يَا أَبَا الْجَارُودِ إِذَا دَارَ الْفَلَكُ وَ قَالَ النَّاسُ مَاتَ الْقَائِمُ أَوْ هَلَكَ بِأَيِّ وَادٍ سَلَكَ وَ قَالَ الطَّالِبُ أَنَّى يَكُونُ ذَلِكَ وَ قَدْ بَلِيَتْ عِظَامُهُ فَعِنْدَ ذَلِكَ فَارْجُوهُ فَإِذَا سَمِعْتُمْ بِهِ فَأْتُوهُ وَ لَوْ حَبْواً عَلَى الثَّلْجِ»}}؛ کمال الدین: ص ۳۲۶، ح ۵، الغیبة: ص ۱۵۴ ح ۱۲، بحار الأنوار: ج۵۱ ص ۱۳۶ ح ۱.</ref> <ref> دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۳، ص۱۱۲ - ۱۱۵.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین خسروپناه؛

::::::«[[امام محمد باقر]]{{ع}} جوانی را در مسجد دید که می‌خندید. فرمود: "در خانه خدا می‌خندی در حالی که سه روز دیگر از دنیا خواهی رفت. آن جوان پس از سه روز از دنیا رفت." و نیز به ابوبصیر فرمود: " هنگامی که به کوفه برگردی خداوند دو پسر به تو عنایت می‌کند؛ یکی را عیسی و دیگری را محمد نام می‌گذاری و هر دوی آنها از شیعیان ما خواهند بود." ابوبصیر می‌گوید: همان شد که [[امام]]{{ع}} خبر داد.<ref>بحارالانوار، ج۴۶، ص ۲۷۴ و اثبات الهداه، ج۵، ص۳۰۵.</ref>»<ref>[[کلام نوین اسلامی ج۲ (کتاب)|کلام نوین اسلامی ج۲]] ص۳۸۲.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین نقوی؛

::::::«[[امام باقر]]{{ع}} به مردی از شیعیان خراسانی فرمودند: پدر تو چه گونه است؟ عرض کرد سالم است و [[امام]] فرمودند: زمانی که تو به سمت گرگان می‌رفتی پدرت از دنیا رفت. عرض کرد من که از منزل بیرون آمدم سالم بود، حضرت فرمودند: همسایه‌اش او را کشت سپس ساعت و روز قتل را نیز معین فرمودند. خراسانی گریه کرد. [[امام]] فرمودند: به سوی بهشت رفتند و بهشت برای آنان بهتر است، عرض کرد: چون از خانه بیرون شدم پسرم سخت مریض بود از او سؤال نفرمودید؟ حضرت فرمودند: خوب شد و عمویش دخترش را به او تزویج کرده است چون به خراسان برسی خداوند به او پسری دهد به اسم علی که از شعیان ما خواهد بود اما خود پسرت شیعه ما نیست»<ref> علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص۵۸.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای صالحی.