آیا امام مهدی علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::: «در اینجا این سؤال مطرح می‏‌شود اکنون که دیگر [[نزول]] [[قرآنی]] وجود ندارد که [[ملائکه]] بر [[پیامبر اکرم|پیغمبر]] نازل شوند، پس در [[شب قدر]] [[ملائکه]] برای چه کاری و بر چه کسی نازل می‌‏شوند؟ در [[اصول کافی]] در باب [[حجت]]، روایتی از [[امام]] [[معصوم]]{{ع}} آمده است که خطاب به شخصی فرمودند: "برای اثبات [[ولایت]] ما برای مخالفین، با [[سوره قدر]] [[احتجاج]] کنید. چرا که یکی از [[دلایل]] [[لزوم]] [[امام]] بعد از [[پیغمبر اکرم]]{{صل}} این سوره است"؛ این شخص با تعجب می‌‏گوید در این سوره از [[امامت]] و [[ولایت]] سخنی گفته نشده است. پس چگونه می‌توان از این سوره برای اثبات مسئله [[امامت]] [[احتجاج]] نمود؟ [[حضرت]] فرمودند: از [[مخالفان]] بپرسید در [[شب قدر]] [[ملائکه]] بر چه کسی نازل می‏‌شوند؟ آیا تاکنون کسی ادعا کرده است که در [[شب قدر]]، [[ملائکه]] بر او نازل شده باشند؟ هیچ کس نمی‌تواند ادعا کند که [[نزول]] [[ملائکه]] را در [[شب قدر]] [[درک]] کرده است. تاکنون نیز کسی در این باره مدعی نشده است. [[قرآن]] نیز می‌گوید: {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}} <ref> فرشتگان با روح در شب قدر نازل می‌‏شوند؛ سوره قدر، آیه: ۴.</ref>؛ بنابراین حتماً باید پس از [[پیامبر اکرم|پیغمبر]]{{صل}} کسی وجود داشته باشد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. او کسی جز [[حجت خدا]] و [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} نخواهد بود. وقتی [[ملائکه]] بر [[امام زمان]] نازل می‌‏شوند، چه کاری خواهند کرد؟ [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}} <ref> سوره قدر، آیه: ۵.</ref>؛ از شب تا صبح، [[فرشتگان]] فوج فوج به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} رسیده و به ایشان عرض [[سلام]] می‌گویند. برای [[ملائکه]] [[توفیق]] و شرافتی است که در [[شب قدر]] اجازه ‌یابند تا به [[خدمت]] [[امام زمان]]{{ع}} رسیده و به ایشان ادای [[احترام]] کنند. اما نکته دوم که در [[روایات شیعه]] از حد [[خبر واحد]] فراتر است، آن است که [[ملائکه]] نازل می‏‌شوند تا مقدرات سال را بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه نمایند. به ویژه در [[شب بیست و سوم]] که مقدرات عالم به امضاء رسیده و قطعی شده است را به حضور [[امام زمان]]{{ع}} ارائه داده و ایشان از تمام مقدرات [[امت]] تا پایان سال بعد و [[شب قدر]] دیگر، [[آگاه]] می‌شوند. پس از {{متن قرآن|تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ}}؛ [[امام سجاد|حضرت سجاد]]{{ع}} در [[دعا]] می‌‏فرمایند: {{عربی|"سَلامٌ دَائِمُ الْبَرَکَةِ إِلَی طُلُوعِ الْفَجْرِ"}}؛ [[حضرت]] در این فراز [[آیه]] {{متن قرآن|سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ}}؛ را [[تفسیر]] می‏‌کنند. یعنی [[برکت]] این شب همچنان تا [[طلوع فجر]] دوام دارد. پس از آن می‌فرمایند: {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ بر کسی که [[خدا]] می‌خواهد نازل می‌شوند تا مقدرات [[الهی]] را بر او ارائه دهند. در {{عربی|"عَلَی مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ"}}؛ [[امام سجاد]]{{ع}} با صراحت نمی‌گویند که بر چه کسی نازل می‌شوند، اما با کنایه می‌فرمایند کسی وجود دارد که [[خدا]] می‌‏داند، [[فرشتگان]] باید بر او نازل شوند. با توجه به اینکه [[امام سجاد]]{{ع}} [[امام چهارم]] بوده‌اند اگر خود یا یکی از [[امامان]] گذشته را معرفی می‌نمودند دیگر بر کسانی که [[فرشتگان]] بر آنان، پس از [[امام چهارم]] نازل می‌شدند، دلالت نمی‌کرد. با این کنایه فرموده‌اند که هر سال کسی وجود دارد که [[خدا]] می‏‌خواهد تا [[ملائکه]] بر او نازل شوند. این فراز بر [[وجود امام]] و [[حجت خدا]] اشاره دارد. اما [[فرشتگان]] چه چیزی را برای [[امام]]{{ع}} می‏‌آورند {{عربی|"بِمَا أَحْکَمَ مِنْ قَضَائِهِ"}}؛ [[فرشتگان]] و [[روح]] نازل شده و به همراه خود قضاء محکم و مقدرات حتمی را ارائه می‏‌دهند. قضاء محکم به مقدراتی گفته می‌شود که از مرحله تقدیر گذشته، به قضاء رسیده و از قضاء به امضاء رسیده و محکم شده است. به گونه‌ای که دیگر قابل تغییر نیست.(...) پس از ویژگی‌های مهم [[شب قدر]] این است که مقدرات سال بر [[امام زمان]]{{ع}} عرضه شده و ایشان آنها را امضاء می‌فرماید»<ref>[http://mesbahyazdi.ir/node/4815 قدر شب قدر را بدانيم، وبگاه پدیدآورنده]</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. آیت الله امینی؛

«[[محمد بن علی‌ بن شاذان نیشابوری‌]] می‌‏گوید: مبلغ چهارصد و هشتاد درهم سهم [[امام]]{{ع}} پیش من جمع شده بود لکن [[دوست]] نداشتم از پانصد درهم بیست درهم کم بگذارم، لذا بیست درهم از [[مال]] خودم بدان اضافه نمودم و به وسیله اسدی‌ [[خدمت]] امام‏ زمان فرستادم و راجع به اضافه کردن بیست درهم خودم چیزی‌ ننوشتم. بعداً جواب رسید که: پانصد درهم که بیست درهمش از خودت بود به ما رسید<ref>«عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ شَاذَانَ النَّيْسَابُورِيِّ، قَالَ: اجْتَمَعَ عِنْدِي خَمْسُمِائَةِ دِرْهَمٍ تَنْقُصُ عِشْرِينَ دِرْهَماً، فَأَنِفْتُ أَنْ أَبْعَثَ بِخَمْسِمِائَةٍ تَنْقُصُ عِشْرِينَ دِرْهَماً، فَوَزَنْتُ مِنْ عِنْدِي عِشْرِينَ دِرْهَماً، وَبَعَثْتُهَا إِلَى الْأَسَدِيِّ، ولَمْ أَكْتُبْ مَا لِي فِيهَا، فَوَرَدَ: وَصَلَتْ خَمْسُمِائَةِ دِرْهَمٍ، لَكَ مِنْهَا عِشْرُونَ دِرْهَماً»؛ [http://lib.eshia.ir/27311/2/673 الکافی؛ ج۲؛ ص۶۷۲.]</ref>» <ref>[http://www.ibrahimamini.com/fa/node/571 بررسی‌ مسائل کلی‌ امامت، ص ۲۸۷.]</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین نقوی؛

::::::این چند داستان به عنوان نمونه ذکر شد اگر به کتابهای [[تاریخ]] و [[حدیث]] و [[مناقب]] مراجعه کنید می‌توانید صدها از این قبیل [[خبرهای غیبی]] دریافت خواهید کرد. هر کس خودش را از [[تعصب]] و عناد خالی کند و با ذهن صاف و مستقیم و بی‌آلایش، [[کتب حدیث]] و [[مناقب]] را [[مطالعه]] نماید بدین مطلب اطمنیان پیدا می‌کنند که [[پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{عم}} با [[جهان]] غیبی بی‌ارتباط نبوده‌اند بلکه به آن [[جهان]] مرتبط بودند و حقایقی را دریافت می‌کردند»<ref>[[علم پیامبر و ائمه به غیب (پایان‌نامه)|علم پیامبر و ائمه به غیب]]، ص۶۲.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین خادمی شیرازی؛

::::#[[توقیع]] مبارک [[حضرت]] [[امام زمان]] به افتخار یکی از [[شیعیان]]: پدرم،‌ از [[سعد بن عبدالله]] [[نقل]] می‌کند که به طوری که [[ابوالحسن]] [[جعفر]] بن [[احمد]] برای من اظهار نمود، در [[مجلسی]] که میان جمعی از [[دوستان]] تشکیل شده بود مطالبی مورد بحث قرار گرفت. [[حضرت بقیة الله]]،‌ طی نامه‌ای به یکی از آنان که در مجلس شرکت داشت شرح آنچه در آن جمع و در آن مجلس گذشته بود، بیان فرمودند. آری، آن وجود [[مقدس]] همه چیز را می‌دانند و بر همه چیز [[آگاهی]] دارند»<ref>[http://rasekhoon.net/article/show/673236/%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D8%B5%D8%A7%D8%AF%DB%8C%D9%82-%D8%B9%D9%84%D9%85-%D8%BA%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85/ وبگاه راسخون]</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. پژوهشگران مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی.