آزادی احزاب و گروه‌ها به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

آزادی احزاب و گروه‌ها به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۵

۵ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '

دیداریویکی‌متن

Heydari

۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 [[پرونده:1650600.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[شریف لک‌زایی]]]]
 ::::::آقای دکتر '''[[شریف لک‌زایی]]''' در کتاب ''«[[آزادی (کتاب)|آزادی]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
-::::::«درباره [[احزاب]] و تشکل‌های [[سیاسی]] دیدگاه کلی بر [[آزادی]] احزاب مبتنی است، اما احزابی از آزادی برخوردار هستند که بدون [[توطئه]] و [[فریب‌کاری]] به فعالیت اشتغال داشته باشند. در [[حکومت اسلامی]] احزاب آزادند. هر حزبی حتی اگر [[عقیده]] غیر [[اسلامی]] هم داشته باشد، [[آزاد]] است. اما اجازه توطئه‌گری و فریب‌کاری به احزاب داده نخواهد شد<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۷.</ref>. احزاب و گروه‌ها تنها در صورتی می‌توانند آشکارا فعالیت کنند که [[عقاید]] و دیدگاه‌های خود را صریحاً بیان کنند و با [[منطق]] و [[استدلال]] به گفت‌و‌گو با دیگران بپردازند. اما اگر بخواهند در زیر لوای [[اسلام]]، [[افکار]] و عقاید خودشان را اعلام کنند، [[حق]] داریم که از اسلام [[دفاع]] کنیم و بگوییم اسلام چنین چیزی نمی‌گوید؛ حق داریم بگوییم به نام اسلام این کار را نکنید<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۸.</ref>.
+«درباره [[احزاب]] و تشکل‌های [[سیاسی]] دیدگاه کلی بر [[آزادی]] احزاب مبتنی است، اما احزابی از آزادی برخوردار هستند که بدون [[توطئه]] و [[فریب‌کاری]] به فعالیت اشتغال داشته باشند. در [[حکومت اسلامی]] احزاب آزادند. هر حزبی حتی اگر [[عقیده]] غیر [[اسلامی]] هم داشته باشد، [[آزاد]] است. اما اجازه توطئه‌گری و فریب‌کاری به احزاب داده نخواهد شد<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۷.</ref>. احزاب و گروه‌ها تنها در صورتی می‌توانند آشکارا فعالیت کنند که [[عقاید]] و دیدگاه‌های خود را صریحاً بیان کنند و با [[منطق]] و [[استدلال]] به گفت‌و‌گو با دیگران بپردازند. اما اگر بخواهند در زیر لوای [[اسلام]]، [[افکار]] و عقاید خودشان را اعلام کنند، [[حق]] داریم که از اسلام [[دفاع]] کنیم و بگوییم اسلام چنین چیزی نمی‌گوید؛ حق داریم بگوییم به نام اسلام این کار را نکنید<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۸.</ref>.
 ::::::تشکل‌های سیاسی می‌بایست آن‌قدر [[شهامت]] داشته باشند که عقاید و آرای خود را آزادانه و صادقانه اظهار کنند. البته داشتن [[باور]] و جرأت ابراز [[رأی]] و نظر افراد و احزاب و گروه‌ها بر وجود حداقلی از آزادی در [[جامعه]] مبتنی است. از این‌رو احزاب و گروه‌ها در حکومت اسلامی از چنین آزادی‌ای برخوردارند. عرضه اندیشه‌های اصیل از سوی افراد و جریان‌های مختلف آزاد است، اما این مسئله غیر از توطئه و [[ریاکاری]] است. توطئه [[ممنوع]] است، اما عرضه اندیشه‌های اصیل، آزاد است<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۴. روی سخن آیت‌الله مطهری در این بحث‌ها با احزاب و گروه‌های مارکسیستی است که در پوشش آموزه‌های قرآنی اصول خود را توجیه و تفسیر می‌کنند. غالب انتقادات ایشان به این گروه‌ها و احزاب باز می‌گردد.</ref>.
 ::::::اسلام و حکومت اسلامی آن‌قدر از قوت استدلال و منطق برخوردار است که به دیگران آزادی بدهد تا صریحاً بتوانند به نشر افکار خود و نقد حکومت اسلامی و [[کارگزاران]] آن بپردازند. اساساً هر [[نظام سیاسی]] و [[دینی]] که به خود، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشته باشد می‌بایست طرفدار آزادی باشد. هر مکتبی که به [[ایدئولوژی]] خود، [[ایمان]] و [[اعتقاد]] داشته باشد، ناچار باید طرفدار [[آزادی]] [[اندیشه]] و آزادی [[تفکر]] باشد. در مقابل، هر مکتبی که ایمان و اعتمادی به خود ندارد، جلو آزادی اندیشه و آزادی تفکر را می‌گیرد. این‌گونه مکتب‌ها ناچارند [[مردم]] را در یک محدوده خاص [[فکری]] نگهدارند و از [[رشد فکری]] آنها جلوگیری کنند. این چنین وضعیتی زمانی در کشورهای [[کمونیستی]] [[مشاهده]] می‌شد. در این کشورها به [[دلیل]] وحشتی که از آسیب‌پذیر بودن [[ایدئولوژی]] رسمی وجود داشت، حتی رادیوها طوری ساخته می‌شد که مردم نتوانند صدای کشورهای دیگر را بشنوند و در نتیجه یک بعدی و قالبی، آن‌چنان که [[زمامداران]] می‌خواستند، بار می‌آمدند<ref>پیرامون انقلاب اسلامی، ص۱۱.</ref>.