رابطه علم غیب معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
رابطه علم غیب معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۷
، ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش )
جز (جایگزینی متن - '\ه\s=\s(.*)\]\]\]\] (.*)\s' به 'ه = $1 | پاسخ = $2 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-}} {{پاسخ پرسش +}} {{پاسخ پرسش )) |
||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
::::::اینچنین نیست که هر کسی توان آن را داشته باشد که از غیب برخوردار باشد: {{متن قرآن|وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ}} اینچنین نیست که خدای سبحان همهٔ شما را به غیب آگاه کند، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاء}}؛ پس این إجتباء و آن إصطفاء مخصوص به انسانهای نمونه است که نمونهها را یکی پس از دیگری قرآن کریم بازگو میکند. مثلاً به موسای کلیم طبق نقل سورهٔ اعراف آیهٔ ۱۴۴ اینچنین میفرماید: {{متن قرآن|قَالَ يَا مُوسَى إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاتِي وَبِكَلامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ}}؛ فرمود: موسی، تو مصطفای مایی. تو برجسته شدهٔ مایی. تو را ما به رسالت و کلاممان اختصاص دادهایم؛ پس اگر چنانچه به طور عموم فرمود: خاندان ابراهیم و آلعمران را بر دیگران ترجیح دادیم، اینها مصطفای مایند، در موارد خاصّه اینها را هم نام میبرد. به موسای کلیم میفرماید: تو مصطفای منی، چه اینکه به مریم{{ع}} هم میفرماید که "انّ الله اصطفیک". پس اگر از آلابراهیم کسانی مصطفای خدایند، آنها را هم قرآن کریم مشخّص کرد بالخصوص دربارهٔ مریم، دربارهٔ موسی و مانند آن نام برد. و دربارهٔ خصوص ابراهیم خلیل هم از او به عنوان إجتباء یاد کرد، گذشته از إصطفاء، گذشته از اینکه فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}} این آلابراهیم نه یعنی ابراهیم مستثنی است. وقتی گفتند: آلموسی یعنی این خاندان. وقتی گفتند: آلابراهیم یعنی این خاندان. او سر سلسلهٔ این خاندان است. آلابراهیم را خدا مصطفی قرار داد یعنی ابراهیم و ذریّهاش. اگر فرمود: آلموسی را ما نجات دادیم یعنی موسی و آلموسی را، فرزندان موسی را. پس دربارهٔ خصوص ابراهیم هم مسئلهٔ اصطفاء مطرح است، هم مسئلهٔ اجتباء که در آیهٔ ۱۲۰ و ١٢١ و ١٢٢ سورهٔ مبارکهٔ نحل مطرح است، فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ* شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ* وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ}}».<ref>[http://portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=2&lang=fa&id=MTUwMA%3D%3D-XZrrer6GpCA%3D بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء]</ref> | ::::::اینچنین نیست که هر کسی توان آن را داشته باشد که از غیب برخوردار باشد: {{متن قرآن|وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُطْلِعَكُمْ عَلَى الْغَيْبِ}} اینچنین نیست که خدای سبحان همهٔ شما را به غیب آگاه کند، {{متن قرآن|وَلَكِنَّ اللَّهَ يَجْتَبِي مِن رُّسُلِهِ مَن يَشَاء}}؛ پس این إجتباء و آن إصطفاء مخصوص به انسانهای نمونه است که نمونهها را یکی پس از دیگری قرآن کریم بازگو میکند. مثلاً به موسای کلیم طبق نقل سورهٔ اعراف آیهٔ ۱۴۴ اینچنین میفرماید: {{متن قرآن|قَالَ يَا مُوسَى إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاتِي وَبِكَلامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ}}؛ فرمود: موسی، تو مصطفای مایی. تو برجسته شدهٔ مایی. تو را ما به رسالت و کلاممان اختصاص دادهایم؛ پس اگر چنانچه به طور عموم فرمود: خاندان ابراهیم و آلعمران را بر دیگران ترجیح دادیم، اینها مصطفای مایند، در موارد خاصّه اینها را هم نام میبرد. به موسای کلیم میفرماید: تو مصطفای منی، چه اینکه به مریم{{ع}} هم میفرماید که "انّ الله اصطفیک". پس اگر از آلابراهیم کسانی مصطفای خدایند، آنها را هم قرآن کریم مشخّص کرد بالخصوص دربارهٔ مریم، دربارهٔ موسی و مانند آن نام برد. و دربارهٔ خصوص ابراهیم خلیل هم از او به عنوان إجتباء یاد کرد، گذشته از إصطفاء، گذشته از اینکه فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ}} این آلابراهیم نه یعنی ابراهیم مستثنی است. وقتی گفتند: آلموسی یعنی این خاندان. وقتی گفتند: آلابراهیم یعنی این خاندان. او سر سلسلهٔ این خاندان است. آلابراهیم را خدا مصطفی قرار داد یعنی ابراهیم و ذریّهاش. اگر فرمود: آلموسی را ما نجات دادیم یعنی موسی و آلموسی را، فرزندان موسی را. پس دربارهٔ خصوص ابراهیم هم مسئلهٔ اصطفاء مطرح است، هم مسئلهٔ اجتباء که در آیهٔ ۱۲۰ و ١٢١ و ١٢٢ سورهٔ مبارکهٔ نحل مطرح است، فرمود: {{متن قرآن|إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ* شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ* وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ}}».<ref>[http://portal.esra.ir/Pages/Index.aspx?kind=2&lang=fa&id=MTUwMA%3D%3D-XZrrer6GpCA%3D بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء]</ref> | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| عنوان پاسخدهنده = ۲. آیتالله رمضانی. | | عنوان پاسخدهنده = ۲. آیتالله رمضانی. |