مشخصات و اوصاف ظاهری امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#هروی گفت: به [[امام رضا]]{{ع}} گفتم: "علایم [[قائم]] شما {{ع}}، زمانی که [[قیام]] می‌کند، چیست؟" [[امام]]{{ع}} فرمود: "سنش زیاد است؛ ولی چهره‌‌اش [[جوان]] است به طوری که هر کس به او نگاه می‌کند، او را ۴۰ ساله یا کمتر می‌پندارد و از نشانه هایش، این است که با گذشت ایام، پیر نمی‌شود تا اینکه مرگش فرا برسد"<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِي الصَّلْتِ الْهَرَوِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا {{ع}} مَا عَلَامَاتُ الْقَائِمِ مِنْكُمْ إِذَا خَرَجَ قَالَ عَلَامَتُهُ أَنْ‏ يَكُونَ‏ شَيْخَ‏ السِّنِ‏ شَابَ‏ الْمَنْظَرِ حَتَّى إِنَّ النَّاظِرَ إِلَيْهِ لَيَحْسَبُهُ ابْنَ أَرْبَعِينَ سَنَةً أَوْ دُونَهَا وَ إِنَّ مِنْ عَلَامَاتِهِ أَنْ لَا يَهْرَمَ بِمُرُورِ الْأَيَّامِ وَ اللَّيَالِي حَتَّى يَأْتِيَهُ أَجَلُهُ}}؛ کمال الدین؛ صدوق؛ ج ۲، ص ۶۵۲ و بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۲۸۵.</ref>»<ref>[[سید محمد کاظم قزوینی|قزوینی، سید محمد کاظم]]، [[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]، ص ۲۷۹-۲۸۱.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین موسوی‌نسب؛

:::::#دستانی ستبر که بر [[کف دست]] راست خالی وجود دارد»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۱۰۵-۱۰۷، ۶۸، ۶۹.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام  والمسلمین رضانژاد؛

::::::«[[پیشوایان دین]]، ویژگی‌های جسمانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} را چنین بیان کرده‌اند: [[جوانی]] است خوش [[سیما]]، گلگون<ref> شیخ مفید، الارشاد، ص ۳۴۲ و علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸</ref> و چهره‌اش گندم گون، سرخ فام <ref> الزام الناصب، ص ۱۰۴ و ۱۳۸</ref>، گرد و درخشان <ref> بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۵۱ و حسن بن فضل طبرسی، اعلام الوری، ص ۴۳۴. </ref> و ابروانش هلالی، کشیده <ref> الحاوی للفتاوی، ج ۲۱، ص ۱۴۷ الملاحم و ابن کثیر، الفتن، ص ۵۸.</ref> و به طرف چهره فروهشته است<ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸. </ref> چشمانی سیاه و درشت و جذاب دارد <ref> محمدتقی موسوی اصفهانی، نور الأبصار، ص ۱۷۰ و علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸ </ref> و دندانهایی چون شانه ( [[ظریف]]، منظم و جدا از هم [[براق]])<ref> علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۷۷ - ۲۸۰ و بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۷۷.</ref>، بینی‌اش کشیده، باریک و زیبا<ref> بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۸۰ و ۹۰. </ref> است و پیشانی‌اش بلند، باز و درخشان بوده،<ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۰۴و ۱۰۸ و ۱۳۸. </ref> شانه‌هایی پهن و عریض<ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۰۴و ۱۰۸ و ۱۳۸.</ref> دارد و دیدگان مبارکش سرمه کشیده و از [[شب زنده داری]] فرو رفته<ref> ابن کثیر، الملاحم والفتن، ص ۵۸. </ref> است. درخشندگی چهره‌اش، سیاهی محاسنش را تحت الشعاع قرار داده<ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸</ref> و موهای پر پشتش<ref>[[شیخ طوسی]]، الغیبه، ص ۲۸۱ و بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۳۶. </ref>،<ref> سلیمان قندوزی، ینابیع المودة لذوي القربی، ج ۳، ص ۱۳۱. </ref> بر لاله گوش ریخته <ref> علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۵۹ و ۲۶۹ </ref> است. خوش منظر می‌نماید و برگونه راستش خالی مشکین و جذاب <ref> علی بن عیسی اربلی، کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۰ و ۲۷۶ </ref> دیده می‌شود. دستان و انگشتانش درشت، استخوان بندی‌اش استوار و صخره‌سان، را نهایش پرگوشت <ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸.</ref>، گونه‌هایش کم گوشت و "به سبب [[بیداری]] شبانه" اندکی متمایل به زردی است. عضلاتی در هم تنیده، محکم و نیرومند<ref> حسن بن فضل طبرسی، اعلام الوری، ص ۴۰۷ </ref> دارد. اندامش متناسب و زیبا<ref> علی یزدی حائری، الزام الناصب، ص ۱۳۸ </ref> می‌نماید؛ راست قامت و چهار شانه، نه دراز قد و نه کوتاه<ref> محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۱۲۷.</ref> رخساره‌اش در هاله‌ای از [[نور]] فرو رفته است. بزرگوارانه و شکوهمند <ref> محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۲۶۳ ۵. قصص، آیه ۵ و ۶</ref> به نظر می‌رسد»<ref>[[عزالدین رضانژاد|رضانژاد، عزالدین]]، [[حیات امام مهدی (مقاله)|حیات امام مهدی]]، ص ۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام  والمسلمین سلیمیان؛

::::::همین معنا در [[کلام]] نورانی [[امام مجتبی]] {{ع}} آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} در سن و سالی کمتر از [[چهل]]، [[ظهور]] خواهد کرد<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۵.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۱ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص ۲۴۲-۲۴۴.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. حجت الاسلام و المسلمین حسنی؛

::::::علاوه بر این، صفات و ویژگی‌های دیگری نیز [[روایت]] شده که [[پیامبر]] و [[اهل بیت]]ش می‌خواسته‌اند آنها را به [[مردم]] بشناسانند تا بدین وسیله [[مردم]] همیشه [[منتظر]] آن [[سیما]] و چهره نورانی و زیبا باشند، کسی که [[زمین]] را پس از آنکه آکنده از [[ستم]] و [[بیداد]] شده، سرشار از [[عدالت]] و داد و [[انصاف]] می‌کند»<ref>[[سید نذیر حسنی|حسنی، سید نذیر]]، [[مصلح کل ۱ (کتاب)|مصلح کل]]، ص۷۹.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۶. حجت الاسلام و المسلمین علی‌پور؛

::::#'''سیمای [[جوان]]:''' [[اباصلت هروی]] از [[امام رضا]]{{ع}} پرسید: علامت‌های [[امام مهدی]]{{ع}} [[هنگام ظهور]] [[حضرت]] چگونه است؟ [[امام]]{{ع}} از چنین پاسخ داد: نشان [[حضرت]] [[امام مهدی]]{{ع}} این است که از نظر سن و سال واقعی کهن سال است، اما در چهره ظاهری چون [[جوان]] [خوش منظر می‌نماید؛ به گونه‌ای که هر کس بر چهره‌اش می‌نگرد، گمان می‌کند [[چهل]] سال یا کمتر از آن است. از نشانه‌های او این است که با گذشت شب و روز پیر نمی‌شود، تا فرجام [[عمر]] شریفش فرا رسد.<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۵۲ و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۵۸</ref>»<ref>[[مهدی علی‌پور|علی‌پور، مهدی]]، [[ظهور (مقاله)|ظهور]]، ص ۲۴۶-۲۴۷.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۷. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛

:::::*«در [[روایات]]، آن [[حضرت]] از نظر [[شمایل]] و ویژگی‌ها و [[سیمای ظاهری]]، به جدش [[پیامبر خاتم|رسول الله]]{{صل}} [[تشبیه]] شده است. در برخی از این [[روایات]] آمده است که [[امام مهدی]] {{ع}} چهره گندم گون، چشمان سرمه کشیده، ابروان کمانی، بینی باریک و کشیده و ریش پرپشت دارد<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ص۴۶۸؛ ینابیع الموده، ج۴ص۳۴۳.</ref>. او دارای دندان‌های درخشان، دندان‌های گشاده و پیشانی روشن و بلند است<ref>ر.ک: کشف الغمه، ج۳، ص۲۸۹؛ غایة المرام، ج۷، ص۱۰۲.</ref>. سینه‌ای گشاده و کتف و شانه‌هایی قوی دارد<ref>ر.ک: الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۶۹۱.</ref>. بر پشت او دو خال است که یکی به رنگ پوست وی و دیگری شبیه به خال [[پیامبر]]{{صل}} است<ref>ر.ک: کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۵۳، جامع احادیث الشیعه، ج۱۴، ص۵۶۸.</ref>. رشته باریکی از مو بر سینه او روئیده که از وسط سینه تا ناف امتداد دارد<ref>ر.ک: الکافی، ج۱، ص۳۲۹؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص۴۳۶؛ الغیبة، طوسی، ص۲۳۳.</ref> و نیز دیگر خصوصیاتی که در [[روایات]] بیان شده است»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص ۷۵ - ۷۶.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۸. آقای باقری‌زاده اشعری؛

::::::در کتاب فلاح السائل نیز آمده که [[یحیی بن فضل نوفلی]] می‌گوید: در [[بغداد]] بر [[امام کاظم]] {{ع}} وارد شدم. از [[نماز]] عصر فارغ شد و دستانش را به سوی [[آسمان]] بلند نمود. شنیدم که می‌فرمود: "... پدرم فدای آن پهن‌شکم، ابروان نزدیک، دو ساق باریک، دو شانه عریض، گندمگون و از شب‌زنده‌داری، اندکی زرد!"<ref>فلاح السائل، ص ۳۵۳، ح ۲۳۸.</ref><ref>ر.ک: [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامهٔ امام مهدی ج۲ (کتاب)|دانشنامهٔ امام مهدی]]، ج ۲، ص ۳۵۵-۳۶۷.</ref>»<ref>[[محمد باقری‌زاده اشعری|باقری‌زاده اشعری، محمد]]، [[از امام مهدی بیشتر بدانیم (کتاب)|از امام مهدی بیشتر بدانیم]]، ص۱۹، ۲۰.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۹. آقای رضوانی (پژوهشگر حوزه علمیه قم)؛

::::::«[[امام زمان]] {{ع}} بعد از [[شهادت]] پدرش هنگامی که برای [[نماز]] بر جنازه او حاضر شد [[مردم]] او را مشاهده کردند در حالی که طفلی گندم گون بود، با موهای فری و بین دندان‌های جلو او باز بود<ref>تاریخ الغیبه الصغری، ص ۵۴۰</ref>. [[شیخ طوسی]] از برخی کسانی که [[حضرت]] را در خلال [[غیبت صغرا]] مشاهده کردند [[نقل]] می‌کند که آن [[حضرت]] [[جوانی]] زیبارو، با بویی معطّر، و هیبتی عظیم بود. [[راوی]] می‌گوید: هنگامی که سخن می‌گفت، کسی را بهتر از او در سخن گفتن ندیدم<ref>الغیبه، طوسی، ص ۱۵۲</ref>. در روایتی دیگر می‌خوانیم که [[راوی]] گفت: [[حضرت]] [[جوانی]] گندم گون بود و هرگز کسی را به مانند او در [[زیبایی]] و [[اعتدال]] قامت ندیدم<ref>همان، ص ۱۵۳</ref>. و در روایتی دیگر آمده است: قد او نه طولانی است و نه کوتاه، بلکه معتدل القامه است. سر مبارکش گرد و پیشانی اش پهن است. بینی او کشیده و گونه‌های او صاف و بر گونه راستش خالی است<ref>همان، ص ۱۵۶</ref>. در مورد ذیل سؤال که آیا کسی می‌تواند خودش را به شکل و [[شمایل حضرت]] {{ع}} درآورد یا خیر؟ می‌گوییم: اگر چه به حسب ظاهری کسی بتواند خودش را به مانند [[حضرت]] در اوصافی که ذکر شد درآورد، ولی با [[علایم ظهور]] که در جای خود ثابت شده و نیز با اعجازی که [[حضرت]] از خود نشان می‌دهند هرگز کسی در [[امامت]] او [[شک]] نخواهد کرد. و این مقتضای [[لطف خداوند]] است. ولطف بر او [[واجب]] است، و لذا به طور حتم کاری خواهد کرد که وجود [[حضرت]] در [[عصر ظهور]] به کسی مشتبه نخواهد شد»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۴۳۷.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۰. آقای کامل سلیمان؛

::::::'''[[امام رضا]] {{ع}} می‌فرماید:'''"سیمای او شبیه من و شبیه [[موسی بن عمران]] است، هاله‌ای از [[نور]] او را احاطه کرده، و [[نور الهی]] از چهره‌اش ساطع است. با [[خلقت]] معتدل و درخشش چهره شناخته می‌شود. [[اخلاق]] حمیده او چون جدش [[رسول اکرم]] {{صل}} است"<ref>{{متن حدیث|هُوَ شبيهي وَ شَبِيهُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ عَلَيْهِ جَلَابِيبُ النُّورِ تتوقد بشعاع الْقُدُسِ مَوْصُوفٍ بِاعْتِدَالِ الْخَلْقِ وَ نَضَارَةُ اللَّوْنَ يُشْبِهُ رَسُولُ اللَّهِ فِي الْخُلُقِ}}؛ منتخب الاثر، ص ۴۲۲؛ بشارة الاسلام، ص ۱۶۴؛ الزام الناصب، ص ۶۸ و ۱۳۸.</ref>»<ref>[[کامل سلیمان|کامل سلیمان]]، [[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]، ج۱، ص ۷۲-۷۹.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۱. آقای حکیمی؛

::::::نگاهش دگرگون‌کننده. خروشش دریاسان، و فریادش همه‌گیر»<ref>[[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص ۲۸.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۲. [[مجتبی تونه‌ای|آقای تونه‌ای]] (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

::::::در پشت مبارک [[رسول خدا]] {{صل}} علامتی بود که آن را "ختم [[نبوت]]" گویند. [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} نیز علامتی در پشت دارد، مانند علامت پشت مبارک [[رسول خدا]] {{صل}}، که برخی از آن به "ختم وصایت" تعبیر کرده‌اند<ref>نجم الثاقب، باب سوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۹۱.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۳. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛

:::::#دستانی ستبر که بر [[کف دست]] راست خالی وجود دارد<ref>نک: [[جواد جعفری]]، مقاله "[[جمال یار (مقاله)|جمال یار]]" [[انتظار موعود|مجله تخصصی انتظار]]، شماره ۵، پاییز ۱۳۸۱.</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۴۲ و ۴۳.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۴. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛

::::::«در [[روایات]] [[پیامبر]]{{صل}} و [[اهل بیت]]{{عم}} [[شمایل]] و اوصاف [[حضرت مهدی]]{{ع}} بیان شده است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود: چهره آن بزرگوار گندمگون، پیشانی‌اش بلند و تابنده، ابروانش هلالی و کشیده، چشمانش درشت و سیاه، بینی‌اش کشیده، دندآن‌هایش [[براق]]  و روی اوگشاده است. بر گونه راست آن [[حضرت]]، خالی مشکین قرار دارد. در میان شانه‌اش، اثری چون اثر [[نبوت]] دیده می‌شود و اندام مبارکش، متناسب و [[دل]] رباست<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص۳۶۷ و ص۴۸؛ غیبت، ص۲۱۴، و ص۳۰۴، ح۱۴.</ref>. همچنین [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: " [[مهدی]] در حالی [[قیام]] خواهد کرد که یک تار موی سفید در سر و محاسن او دیده نمی‌شود"<ref>شرح الاخبار، ج۳، ص۳۰۸.</ref>. همین معنا در [[کلام]] نورانی [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}} آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[شمایل]] انسانی کمتر از [[چهل]] سال، [[ظهور]] خواهد کرد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص۳۱۵.</ref>»<ref>[[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ج۲، ص ۱۳۹ - ۱۴۰.</ref>.

}}

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱۵. نویسندگان کتاب [[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]؛