آیا انگشتر حضرت سلیمان نزد امام مهدی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
آیا انگشتر حضرت سلیمان نزد امام مهدی است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۲۴
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | [[پرونده:13681078.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[مجتبی تونهای]]]] | ||
::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::آقای '''[[مجتبی تونهای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«[[انگشتر سلیمان]] از [[مواریث]] انبیاست که نزد [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[سلطنت]] جهانی [[حضرت سلیمان]] {{ع}} و سیطره آن [[حضرت]] بر تمام موجودات روی [[زمین]]، تنها یک رمز داشت و آن در همان انگشتر نهفته بود. ان انگشتر با تمام ویژگیهایی که دارد هماکنون در دست [[حضرت صاحب الزمان]] میباشد<ref>جهان بعد از ظهور، ص ۵۵ (به نقل از ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۴۲۶.).</ref>. | |||
[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نخستین کاری که [[قائم]] {{ع}} در [[انطاکیه]] انجام میدهد این است که [[تورات]] را از غاری بیرون میآورد که [[عصای موسی]] و [[انگشتر سلیمان]] در آن است<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۴۵۵.</ref>. و نیز میفرماید: "در [[بیت المقدس]]، [[تابوت سکینه]]، [[انگشتر سلیمان]] و الواحی را که بر [[موسی]] نازل شده، بیرون میآورد"<ref>همان.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز میفرماید: "[[عصای موسی]] و [[انگشتر سلیمان]] در دست او خواهد بود"<ref>همان، ص ۴۵۷.</ref>. | [[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نخستین کاری که [[قائم]] {{ع}} در [[انطاکیه]] انجام میدهد این است که [[تورات]] را از غاری بیرون میآورد که [[عصای موسی]] و [[انگشتر سلیمان]] در آن است<ref>روزگار رهایی، ج ۱، ص ۴۵۵.</ref>. و نیز میفرماید: "در [[بیت المقدس]]، [[تابوت سکینه]]، [[انگشتر سلیمان]] و الواحی را که بر [[موسی]] نازل شده، بیرون میآورد"<ref>همان.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز میفرماید: "[[عصای موسی]] و [[انگشتر سلیمان]] در دست او خواهد بود"<ref>همان، ص ۴۵۷.</ref>. |