آیا می‌توان با امام مهدی صحبت کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«[[ملاقات]] با [[حضرت]] و [[گفت‌وگو]] با ایشان در زمان [[غیبت]] به عنوان یک رزق معنوی، با [[عنایت]] و توجّه ایشان صورت می‌گیرد و [[صالحین]]، [[اولیا]] و وابستگان به [[حق]] می‌توانند به [[دیدار]] ایشان نایل گشته و از صحبت با ایشان [[مستفیض]] گردند و هرکس به اندازه [[شایستگی]] خود به نوعی از [[عنایات]] آن [[حضرت]] بهره‌مند شود.

::::::«با توجه به مضمون روایتی که از [[امام صادق]] {{ع}} [[نقل]] شده، [[امام زمان]] {{ع}} از شدت محبتی که به [[دوستان]] خود دارد هر زمانی که شخصی او را یاد کند، نگاهی به او می‌نماید و سزاوار است که یادکننده به جهت [[احترام]] و [[تعظیم]]، از جای خود برخیزد. هنگامی که مولای خویش او را به نظر مهر و عطوفت نگاه می‌کند، پس از جای خود برخیزد و از [[خدای تبارک و تعالی]]، [[تعجیل فرج]] ایشان را بخواهد.<ref> [[علی اصغر رضوانی]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۳۷۹.</ref> بنابراین قطعاً [[امام زمان]] {{ع}} صدای ما را می‌شنود، اما اینکه چرا [[حاجات]] ما را برآورده نمی‌کند، [[دلایل]] مختلفی دارد؛ مثلاً شرایط استجابت [[دعا]] را فراهم نمی‌کنیم که از جمله آنها ترک [[معصیت]] خداست یا اینکه برآورده شدن آن [[حاجت]] به [[صلاح]] ما نیست، مانند [[بیمار]] دیابتی‌ای که از ما درخواست شیرینی می‌کند. "ازآنجاکه او را [[دوست]] داریم به درخواست او توجهی نمی‌کنیم" به این ترتیب، [[امام زمان]] {{ع}} نیز که مهربان‌تر از پدر و مادر است، برای [[تربیت]] ما بسیاری از خواسته‌های ما را به خاطر خودمان [[اجابت]] نمی‌کنند.