حرز امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::حرز، در لغت به معنای جای استوار و [[پناهگاه]] است. نیز دعای حفظ و تعویذ را گویند. در اصطلاح، بیشتر معنای دوم مقصود است<ref> ابن منظور، لسان العرب، ج ۵، ص ۳۳۳؛ طریحی، مجمع البحرین، ج ۴، ص ۱۵</ref>؛ یعنی هرگونه دعای خواندنی و نوشتنی، بلکه هرگونه تعویذی است که مایه حفظ باشد و به وسیله آن پناه جویند.

::::::وجه مشترک بین همه حرزها، به کار بستن آن‏ها برای محفوظ ماندن شخص و یا همراهان یا [[اموال]] او از گزند [[دشمنان]] یا پیش‏آمدهای ناگوار و حوادث پیش‏بینی نشده روزگار است.

::::::برخی حرزها - مانند سایر [[احادیث]] و دعاها- با ذکر [[سند]] معتبر از [[معصوم]] [[نقل]] شده است؛ اما بعضی از آن‏ها استناد محکمی ندارد.

::::::هریک از حرزها، ویژگی‌‏هایی دارند که در کتاب‌‏های [[دعا]] مورد اشاره قرار گرفته است. برای هرکدام از [[معصومان]] {{عم}} حرزهایی [[نقل]] شده است که بعضی از آن‏ها شهرت بیشتری دارند؛ یکی از آن‏ها حرز [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ است که چنین است: {{عربی|" بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ يَا مَالِكَ الرِّقَابِ وَ يَا هَازِمَ‏ الْأَحْزَابِ‏ يَا مُفَتِّحَ‏ الْأَبْوَابِ‏ يَا مُسَبِّبَ‏ الْأَسْبَابِ سَبِّبْ لَنَا سَبَباً لَا نَسْتَطِيعُ لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>  مصباح کفعمی، ص ۳۰۵؛ مهج الدعوات، ص ۴۵</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۱۶۷.</ref>.