رابطه شب قدر و امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::در [[روایات]] آمده است که در [[شب قدر]]، [[دعا]] برای [[حضرت]] را باید بر [[دعا]] برای خود مقدم داشت و [[بهترین]] [[دعاها]] طلب [[نصرت]] و حفظ‍‌ اوست و آن این است: {{عربی|"اللّهمّ كن لوليّك الحجّة بن الحسن صلواتك عليه و على آبائه..."}}<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۵۵.</ref>.

::::::همان‌طور که [[امام خمینی]] خاطرنشان ساخته، میان [[خداوند]] و [[ولایت الهی]] [[معصومان]]، به ویژه [[پیامبر اسلام]]، اسراری نهفته وجود دارد که گاه پرتوی از حقایق آن آشکار می‌گردد. [[قرآن]] کریم- [[برترین]] و ماندگارترین [[اعجاز]] آفرینش- جلوه بارز آن [[اسرار]] است. [[نزول]] تدریجی [[آیات]] که در حد و مرز تفهیم به [[انسان‌ها]] و در قالب حروف مأنوس صورت گرفته است، بستر [[هدایت]] آنان را گشوده است.

::::::افزون بر این همه، باید از [[شب قدر]] و [[راز]] آن سخن گفت، چنان‌که از سوره مبارکه [[قدر]] برمی‌آید، هر سال در این شب بزرگ، [[فرشتگان]] به [[زمین]] فرود می‌آیند و [[سرنوشت انسان]] و [[جهان]] رقم می‌خورد:‌ {{متن قرآن|لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ * تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِم مِّن كُلِّ أَمْرٍ}}<ref>سوره قدر: آیه ۳- ۴.</ref>؛ [[شب قدر]] از هزار ماه بهتر است، در آن شب [[فرشتگان]] و [[روح]] [جبرئیل‌] به [[اذن]] [[خدا]]، همه فرمان‌ها و سرنوشت‌ها را فرود می‌آورند.

::::::[[امام خمینی]] از استمرار [[لیلة القدر]] در دوران [[غیبت کبرا]] و [[نزول]] [[ملائکه]] بر [[قلب]] [[مطهر]] [[حضرت صاحب]] {{ع}} سخن رانده است و [[آگاهی]] از [[اسرار الهی]] را سبب آسانی در زندگی و انجام مسئولیت‌ها می‌شمارد: "[اگر] سر این [حقیقت‌] ها را ما بدانیم، همه مشکلات ما آسان می‌شود".

::::::اما چگونه می‌توان به [[راز]] [[لیلة القدر]] و استمرار آن در [[آخر زمان]] و همچنین [[نزول]] هر ساله [[فرشتگان]] بر [[مهدی موعود]] در شب مبارک [[قدر]] پی برد؟ پرسش دیگری که طرح می‌شود آن است که: [[لیلة القدر]] و [[علم]] و [[معرفت]] به [[حقیقت]] آن، چگونه [[انسان‌ها]] را از دشواری و تنگنای حیات فردی و جمعی در می‌آورد و آن‌ها را به سوی آسانی و راحتی رهنمون می‌گردد؟ در پاسخ به پرسش نخست باید گفت که [[فلسفه]] استمرار [[لیلة القدر]] و [[نزول]] [[فرشتگان]] در [[ماه رمضان]] هر سال، با [[فلسفه]] [[مهدویت]] پیوند خورده است. اگر این باور قرآنی در ذهن و [[قلب]] ما شکل گرفته است که [[ولایت]] [[مهدی موعود]]، در امتداد [[ولایت ائمه]] اطهار {{ع}} و [[پیامبر اسلام]] است و تا [[رستاخیز]] ادامه دارد، آیا می‌توان فرودگاهی الهی برای [[ملائکه]] به جز [[قلب]] [[حجت]] واپسین [[حق]] سراغ گرفت؟ بدین‌سان [[همراهی]] دو [[حقیقت]] الهی در [[شب قدر]] را باید پذیرفت؛ [[حقیقت]] [[نزول]] فوج فوج [[فرشتگان]] در هر سال برای رقم زدن [[سرنوشت]] [[جهان]] و [[انسان]]، و [[حقیقت]] حضور خاتم اوصیای [[پیامبر اسلام]] در [[آخر زمان]] به منظور [[اقامه قسط]] و [[عدل]] در [[زمین]]. برخی [[حدیث ثقلین]] را نادیده انگاشته و یا [[تمسک]] به ثقل اصغر [[عترت‌]] را در حد ارادت به [[خاندان پیامبر]] تلقی کرده‌اند. حال آن‌که در [[کشف]] معنای [[لیلة القدر]]، می‌توان از این سخن [[رسول اکرم]] {{صل}} مدد جست. اگر دو یادگار [[پیامبر]]، [[قرآن کریم]] [ثقل اکبر] و [[خاندان پیامبر]] [ثقل اصغر] در نزد [[مسلمانان]] در [[علم]] و عمل گرامی شمرده می‌شد، به آسانی معمای [[لیلة القدر]] آشکار می‌گشت. [[امام خمینی]] بر این باور است که اگر "سر این‌ها [[نزول]] [[ملائکه]] در شب‌های [[قدر]] بر [[ولی الله]] اعظم {{ع}}‌] را ما بدانیم، همه مشکلات ما آسان می‌شود".

::::::در پاسخ به پرسش دیگر یا چند و چون آسان‌سازی مشکلات [[جامعه]] [[مسلمانان]] در [[آخر زمان]]، می‌توان بدین مقوله پرداخت که دانستن رازهای "[[لیلة القدر]]" یا "لیالی [[قدر]]"، در واقع آشنا شدن با روند ناگسستنی [[امامت]] ابراهیمی است. امتی که به [[حقیقت]] [[امامت]] و [[ضرورت]] آن در [[آخر زمان]] گرایش [[اعتقادی]] یا عملی ندارد، چگونه می‌تواند خود را از سرگردانی و [[تفرقه]] و هجوم فتنه‌ها برهاند؟ [[ایمان]] به [[لیلة القدر]]، و [[التزام عملی]] به [[تکالیف]] فردی و جمعی خویش در برابر [[امامت]] [[مهدی موعود]]، تنها راه رهایی [[مسلمانان]] است. بی‌تردید بنیانگذار [[جمهوری اسلامی]]، با این رازها آشنا گشت که توانست فریاد بازگشت به [[اسلام]] و [[کرامت]] [[انسان]] را سر دهد و آن را به ثمر نشاند.

::::::در حدیثی از [[امام صادق]] {{ع}} [[شب قدر]] هم پایه [[قرآن کریم]] شمرده شده است. یعنی اگر در هر سال از حیات [[بشر]] و [[جهان]]، لیلة القدری وجود نداشته باشد، قرآنی نیز وجود ندارد. آیا بیان این نکته، یادآور [[منزلت]] [[عترت پیامبر]] در دریافت حقایق هستی و تقدیر امور [[انسان]] و [[جهان]] به دست اوصیای [[پیامبر اسلام]] نیست؟

::::::به منظور [[درک]] فزون‌تر [[لیلة القدر]] و [[مقام]] [[مهدی موعود]] در پیوند با آن، باید گفتگوی [[حضرت علی]] و فرزندش [[امام حسین]] {{عم}} را شنید و در معنای آن- که یادآور [[همراهی]] [[وصایت]] [[پیامبر]] با [[کلام]] [[خداوند]] در استمرار فیض‌رسانی [[حق]] در [[آخر زمان]] است- اندیشید: هنگامی، [[حضرت علی]] {{ع}} سوره "انا انزلناه" را می‌خواند و فرزندانش، [[حسن]] و [[حسین]] در نزد او بودند، [[حسین]] {{ع}} به پدر عرض کرد: ای پدر! وقتی تو این سوره را می‌خوانی، شیرینی و حلاوت دیگری از آن [[حس]] می‌شود. [[حضرت علی]] {{ع}} فرمود: ای پسر [[پیامبر]] و [[فرزند من]]! من از این سوره چیزی می‌دانم که تو [اکنون‌] نمی‌دانی. چون این سوره فرود آمد، جد تو [[پیامبر]] {{صل}} مرا خواست. وقتی نزد او رفتم، سوره را خواند. آن‌گاه دست خویش به روی شانه راست من نهاد و فرمود: ای برادر و [[وصی]] من، و ای ولی [[امت]] من پس از من، و ای جنگنده بی‌امان با [[دشمنان]] من... این سوره پس از من، از آن توست، و پس از تو، از آن دو [[فرزند]] تو است. [[جبرئیل]]- که در میان [[فرشتگان]]، او برادر من است- حوادث یک سال [[امت]] مرا [در [[شب قدر]]] به من خبر می‌دهد. پس از من این [[اخبار]] را به تو خواهد داد، و این سوره در [[قلب]] تو و در [[قلب]] اوصیای تو همواره نوری تابناک خواهد افشاند، تا به هنگام طلوع سپیده‌دمان [[ظهور قائم]]<ref>تفسیر البرهان، ج ۴، ص ۴۸۷.</ref>»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۲۱-۲۵.</ref>.