سن امام مهدی هنگام ظهور چقدر است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

سن امام مهدی هنگام ظهور چقدر است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۲:۴۰

۲۰ بایت حذف‌شده ، ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 '

دیداریویکی‌متن

Heydari

۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 ::::::[[آیت‌ الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]»'' در این‌باره گفته‌ است:
 ::::::«بعضی [[روایات]] سن [[امام]] {{ع}} را [[هنگام ظهور]]، سن پیرمردان می‌داند. این مطلب طبق دیدگاه [[امامیه]] درباره [[امام مهدی]] {{ع}} کاملا صحیح است؛ زیرا پیر کسی است که از سن [[جوانی]] و میانسالی گذشته باشد، حال چه در سنین هشتاد و نود سالگی از [[دنیا]] برود و چه از آن سن گذشته باشد. از [[عمر]] مبارک [[امام عصر]] {{ع}} بسیار بیشتر از این گذشته است؛ در نتیجه پیرمرد و به تعبیر [[روایات]] "[[شیخ]]" است. گفتنی است در [[روایات]] برای [[سلام]] به [[نوح]] {{ع}} چنین آمده است: "السلام علیک یا [[شیخ المرسلین]]"<ref>القمی، الشیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص ۳۴. (نسخه معرب)</ref> با آن که به [[نص]] [[قرآن کریم]]، [[عمر]] او کمتر از نهصد و پنجاه سال نبوده است.
-::::::هم چنان که در کتاب گذشته اشاره کردیم‌<ref>ر.ک: الصدر، سید محمد، تاریخ الغیبة الکبری؛ ص ۱۲.</ref> هرگاه [[عمر]] کسی به این اندازه برسد، دیگر نباید از او [[انتظار]] قیافه یکی از دوران‌های عمرش را داشت بلکه چهره‌اش به صورت [[جوانی]]، میانسالی و پیری، بستگی به خواست خدایی دارد که به او [[طول عمر]] داده است و به تعبیر دیگر: مدت این سه دوره برای چنین شخصی به تبع [[عمر]] درازش، طولانی است و از آن رو که نمی‌دانیم [[امام عصر]] {{ع}} چقدر [[عمر]] خواهند کرد، این را نیز نمی‌دانیم که در کدامین دوره از [[عمر]] شریفش ([[جوانی]]، میانسالی یا پیری) به سر می‌برد. این نظریه، سخن [[روایات]] را تأیید می‌نماید که [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} به [[هنگام ظهور]]، سن پیر مردان را دارد و سیمای [[جوانان]] را. علاوه بر این که [[مؤمنان]] به [[امام مهدی]] {{ع}} بر این باورند که آن حضرت با جسمی پیر و چهره‌ای کهنسال [[ظهور]] نخواهد کرد.
-::::::با این وجود در [[روایات]] آمده است که خود این تفاوت در سن واقعی و سیمای ظاهری، [[امتحان]] و آزمایشی است که بسیاری در آن گرفتار آمده و با [[شک]] و [[تردید]] در هویت [[امام]] {{ع}}، در این [[امتحان]] [[شکست]] خواهند خورد. چه آنها [[انتظار]] دارند پیرمردی را [[ملاقات]] نمایند اما با مردی در سیمای [[جوانان]] روبرو خواهند شد و در این ماجرا تنها [[ایمان]] کسی پایدار می‌ماند که [[خداوند]] پیش از آن از او [[پیمان]] ستانده باشد. البته به [[سختی]] می‌توان تصور کرد که همگان گرفتار این [[امتحان]] گردند؛ زیرا گفتیم در باور [[مؤمنان]] و نیز [[نص]] [[روایات]] و همچنین به مقتضای نظریه پیر نبودن جسم مبارک آن حضرت، ایشان در سیمای [[جوانان]] [[ظهور]] می‌فرماید.
+هم چنان که در کتاب گذشته اشاره کردیم‌<ref>ر.ک: الصدر، سید محمد، تاریخ الغیبة الکبری؛ ص ۱۲.</ref> هرگاه [[عمر]] کسی به این اندازه برسد، دیگر نباید از او [[انتظار]] قیافه یکی از دوران‌های عمرش را داشت بلکه چهره‌اش به صورت [[جوانی]]، میانسالی و پیری، بستگی به خواست خدایی دارد که به او [[طول عمر]] داده است و به تعبیر دیگر: مدت این سه دوره برای چنین شخصی به تبع [[عمر]] درازش، طولانی است و از آن رو که نمی‌دانیم [[امام عصر]] {{ع}} چقدر [[عمر]] خواهند کرد، این را نیز نمی‌دانیم که در کدامین دوره از [[عمر]] شریفش ([[جوانی]]، میانسالی یا پیری) به سر می‌برد. این نظریه، سخن [[روایات]] را تأیید می‌نماید که [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} به [[هنگام ظهور]]، سن پیر مردان را دارد و سیمای [[جوانان]] را. علاوه بر این که [[مؤمنان]] به [[امام مهدی]] {{ع}} بر این باورند که آن حضرت با جسمی پیر و چهره‌ای کهنسال [[ظهور]] نخواهد کرد.
-::::::در این صورت دایره این [[امتحان]] تنها محدود به دو سطح می‌شود:
+با این وجود در [[روایات]] آمده است که خود این تفاوت در سن واقعی و سیمای ظاهری، [[امتحان]] و آزمایشی است که بسیاری در آن گرفتار آمده و با [[شک]] و [[تردید]] در هویت [[امام]] {{ع}}، در این [[امتحان]] [[شکست]] خواهند خورد. چه آنها [[انتظار]] دارند پیرمردی را [[ملاقات]] نمایند اما با مردی در سیمای [[جوانان]] روبرو خواهند شد و در این ماجرا تنها [[ایمان]] کسی پایدار می‌ماند که [[خداوند]] پیش از آن از او [[پیمان]] ستانده باشد. البته به [[سختی]] می‌توان تصور کرد که همگان گرفتار این [[امتحان]] گردند؛ زیرا گفتیم در باور [[مؤمنان]] و نیز [[نص]] [[روایات]] و همچنین به مقتضای نظریه پیر نبودن جسم مبارک آن حضرت، ایشان در سیمای [[جوانان]] [[ظهور]] می‌فرماید.
+در این صورت دایره این [[امتحان]] تنها محدود به دو سطح می‌شود:
 :::::#به طور معمول چنین [[امتحان]] و آزمایشی غیر منتظره نیست زیرا تفاوت آشکار بین [[عمر]] واقعی‌ و سیمای ظاهری آن حضرت، خود فراهم کننده چنین آزمایشی است اما چون [[روایات]] از امکان چنین تفاوتی خبر داده‌اند و [[مردم]] هم به این امر ملتفت گشته‌اند، می‌توان گفت بسیاری از [[مردم]] از این [[امتحان]] سر بلند بیرون خواهند آمد.
 :::::#گروهی از [[مردم]] که این گونه مورد [[آزمایش الهی]] قرار می‌گیرند، کسانی‌اند که [[طول عمر]] [[امام موعود]] {{ع}} را باور دارند اما سطح بینش و [[آگاهی‌های دینی]] آنان از [[درک]] تفاوت بین [[عمر]] حقیقی و سیمای ظاهری ایشان عاجز است و از این رو [[انتظار]] دارند به گاه [[ظهور]] او را در سیمای پیری کهنسال ببینند و وقتی چهره [[جوان]] او را [[ملاقات]] می‌کنند برایشان باورکردنی نیست»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۳۱۷، ۳۱۸.</ref>.
@@ خط ۳۲: / خط ۳۵: @@
 | پاسخ = آقای '''[[مجتبی تونه‌ای]]'''، در کتاب ''«[[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]»'' در این‌باره گفته است:
 ::::::«درباره سن حضرت به هنگام [[ظهور]]، اقوال مختلفی است. بیشتر [[احادیث]]، سن حضرت را هنگام [[ظهور]]، [[چهل]] ساله معرفی می‌کنند. [[عمران بن حصین]] می‌گوید: به [[پیامر خاتم|رسول خدا]] {{صل}} گفتم: این مرد-مهدی-را برایم توصیف کن. [[پیامبر]] فرمود: "او از [[فرزندان]] من است؛ اندامش چونان مردان [[بنی اسرائیل]] سخت و ستبر است؛ به هنگام [[سختی]] و گرفتاری امّت من [[قیام]] می‌کند؛ رنگ چهره‌اش به عرب‌ها شباهت دارد؛ قیافه‌اش چون مرد [[چهل]] ساله می‌نماید؛ صورتش چون پاره ماه می‌درخشد؛ [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند، آن‌گاه که آکنده از [[ظلم و ستم]] شود..."<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.</ref>.
-::::::[[امام حسن|امام حسن مجتبی ]]{{ع}} می‌فرماید: "... [[خداوند]] [[عمر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را در روزگار [[غیبت طولانی]] می‌گرداند. پس از آن با [[قدرت]] بی‌پایانش او را از چهره [[جوانی]] کمتر از [[چهل]] سال ظاهر می‌کند"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۱۵؛ کفایة الاثر، ص ۲۲۴؛ الاحتجاج، ص ۲۸۹.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "زمانی که [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، [[مردم]] او را [[انکار]] می‌کنند و کسی بر او درنگ نمی‌کند؛ جز آنان که [[خداوند]] در [[عالم ذر]] -عالم پیش از [[آفرینش]] [[انسان‌ها]] بر روی زمین- از آنان [[پیمان]] گرفته است. آن حضرت در چهره [[جوانی]] کامل و موفق ظاهر می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۷؛ غیبة نعمانی، ص ۱۸۸.</ref>. مراد از کلمه موفق، معتدل بودن اعضاست و کنایه از این‌که در سنین متوسط‍‌ و یا آخر سنین [[جوانی]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۳.</ref>.
+[[امام حسن|امام حسن مجتبی ]]{{ع}} می‌فرماید: "... [[خداوند]] [[عمر]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را در روزگار [[غیبت طولانی]] می‌گرداند. پس از آن با [[قدرت]] بی‌پایانش او را از چهره [[جوانی]] کمتر از [[چهل]] سال ظاهر می‌کند"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۱، ص ۳۱۵؛ کفایة الاثر، ص ۲۲۴؛ الاحتجاج، ص ۲۸۹.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "زمانی که [[امام مهدی|حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند، [[مردم]] او را [[انکار]] می‌کنند و کسی بر او درنگ نمی‌کند؛ جز آنان که [[خداوند]] در [[عالم ذر]] -عالم پیش از [[آفرینش]] [[انسان‌ها]] بر روی زمین- از آنان [[پیمان]] گرفته است. آن حضرت در چهره [[جوانی]] کامل و موفق ظاهر می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۷؛ غیبة نعمانی، ص ۱۸۸.</ref>. مراد از کلمه موفق، معتدل بودن اعضاست و کنایه از این‌که در سنین متوسط‍‌ و یا آخر سنین [[جوانی]] است<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۳.</ref>.
 ::::::[[امام علی|امیر مؤمنان]] {{ع}} می‌فرمایند: "هنگامی که [[مهدی]] [[قیام]] کند، سنّ‌ او بین سی تا [[چهل]] سال خواهد بود"<ref>احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۴.</ref>. [[مروی]] می‌گوید: به [[امام رضا]] {{ع}} عرض کردم: نشانه [[قائم]] شما به هنگام [[قیام]] و [[ظهور]] چیست‌؟ [[امام]] فرمود: نشانه‌اش این‌که سن حضرت زیاد است؛ ولی از نظر چهره [[جوان]] می‌نماید؛ به گونه‌ای که اگر کسی به او نظر کند، می‌پندارد او در سن [[چهل سالگی]] یا کم‌تر است. نشانه دیگرش این‌که گذشت روزگار او را پیر نمی‌کند تا زمانی که اجلش فرا رسد<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۶۵۲.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۱۱.</ref>.
 }}