شرایط وجوب جهاد چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::اما در [[جهاد دفاعی]] این شرایط سنگین وجود ندارد بلکه اگر [[خوف]] گسترش [[نفوذ]] و [[تسلط]] [[کفّار]] بر کشورها و شهرهای [[مسلمانان]] برود، جهاد دفاعی بر تمام مکلّفان و [[مسلمین]] اعم از [[زن]] و مرد و پیر و [[جوان]] و کوچک و بزرگ واجب می‌شود تا به هر وسیله‌ای که بتوانند، [[دفاع]] نمایند.

::::::باتوجه به این [[حقیقت]] [[فقهی]] باید گفت: اکنون [[جهاد]] بر همه مسلمین واجب است، چراکه [[اکثریت]] [[قاطع]] بلاد و [[کشورهای اسلامی]]، زیر [[سلطه بیگانگان]] و کفّار به‌ویژه [[آمریکا]] قرار دارند. مضافاً بر اینکه [[فلسطین]] اشغالی نیز در [[غصب]] و [[تصرف]] عدوانی [[یهودیان]] ::::::[[صهیونیست]] می‌باشد. لذا یک جهاد همگانی باید علیه [[متجاوزان]] و اشغالگران خارجی صورت داده شود تا ضمن آن، [[سرزمین‌های اسلامی]] [[آزاد]] گردند. برای جهاد دفاعی [[فقهای شیعه]] حتی جایز دانسته‌اند که مسلمانان پشت‌سر پیشوای [[جائر]] بجنگند تا [[کیان اسلام]] و [[جامعه اسلامی]] را از [[شر]] کفّار اشغالگر و [[متجاوز]] [[نجات]] دهند. مانند آنچه که در [[زمان]] صلاح‌الدین ایوبی و [[جنگ‌های صلیبی]] صورت گرفت. صلاح‌الدین ایوبی فاقد [[شرایط رهبری]] بود. لیکن برای آزادی بلاد [[اسلام]] جنگیدن به همراه او ایرادی ندارد. البته [[فقها]] شرط کرده‌اند که [[انسان]] در این جهاد قصد کمک و معونه [[حاکم]] [[ظالم]] را ننماید، بلکه قصد استخلاص [[سرزمین]] [[اسلامی]] را بنماید<ref>تبصرة المتعلمین فی أحکام الدین، ص۷۹.</ref>.

::::::دفاع نیز دو گونه است: یکی دفاع از اساس و حوزه اسلام و دیگری دفاع از [[جان]] و [[مال]] و [[ناموس]] در صورتی که مورد تعرّض و [[تجاوز]] قرار گیرند و هر دو بدون نیاز به کسب اجازه از [[امام]] [[واجب]] می‌باشند»<ref>[[ابوالفضل شکوری|شکوری، ابوالفضل]]، [[فقه سیاسی اسلام (کتاب)|فقه سیاسی اسلام]]، ص ۳۶۹.</ref>