قرآن کریم برای معرفی افراد از چه روش‌هایی استفاده کرده است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::در معرفی [[امام علی|امیرمؤمنان]] [[امام علی]] {{ع}} نیز از این شیوه استفاده شده است: {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ }}<ref>مائده / ۵۵. صاحب امر شما خدا و [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] او و کسانی‌اند که ایمان دارند و نماز را به پا می‌دارند و زکات می‌پردازند در حالی که در رکوع می‌باشند.</ref>.

::::::شناساندن با صفت، از [[بهترین]] راه‌های معرفی است. این نوع معرفی راه را بر سودجویان می‌بندد؛ زیرا می‌توان نام جعلی درست کرد؛ اما بهره‌برداری از صفات، کار آسانی نبوده و قابل [[جعل]] نیست. از این رو می‌بینیم در جریان [[طالوت]]، [[خدای تعالی]] بعد از آن که او را به اسم معرفی می‌کند، بلافاصله وی را با صفات و نشانه نیز معرفی می‌کند تا جلوی هرگونه اشتباه احتمالی گرفته شود<ref>پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ص ۱۸۵.</ref>. پس روشن می‌شود که تنها راه معرفی، ذکر نام [[امام مهدی]] {{ع}} نیست و [[حضرت]] از راه‌های دیگر (صفات) معرفی شده است. و [[قرآن]] به شکل‌های مختلف به وجود [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} و [[حکومت جهانی]] او اشاره کرده است»<ref>[[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۱۴۵، ۱۴۶.</ref>.