بهترین امت‌ها و آنکه به زودی با دجال پیکار خواهد کرد کیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«از [[ثعلبی]] به سند خود که آن را به [[کعب الاحبار]] می‌رساند، روایت شده که یکی از دانشمندان یهودی را گریان دید. از او علت گریه‌اش را جویا شد. گفت: یاد بعضی از چیزها افتادم. [[کعب الاحبار]] به او گفت: تو را به خدا سوگند می‌دهم تو را به آنچه موجب گریه‌ات شده، خبر دهم، مرا تصدیق می‌کنی؟ گفت: آری. گفت: تو را قسم می‌دهم که آیا در کتاب نازل شده خداوند می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} به "تورات" نظر کرد و گفت: "من امتی را می‌یابم که بهترین امت‌هاست و برای مردم انتخاب شده‌اند. آنان امر به معروف و نهی از منکر می‌نمایند و به کتاب اول و کتاب آخر [[ایمان]] می‌آورند و با اهل گمراهی پیکار می‌کنند تا اینکه با [[دجال]] یک چشم به مبارزه برخیزند" پس [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} گفت: "پروردگارا! این امت را امت من قرار ده". خداوند گفت: "ای [[حضرت موسی|موسی]]! آن امت [[محمد]] است". دانشمند یهودی به [[کعب الأحبار]] گفت: آری. درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خدا سوگند می‌دهم که آیا در کتاب نازل شده خدا می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} به تورات نظر افکند؟ و آنگاه گفت: "من امتی را می‌یابم که حمد کننده‌اند و بر اوقات نمازها مراقبت می‌نمایند و دارای استحکامند و هنگامی که اراده انجام کاری مهم را می‌نمایند، می‌گویند: اگر خداوند بخواهد آن را انجام می‌دهیم" آنگاه به خدا گفت: "آنها را امت من قرار ده" خداوند گفت: "ای [[حضرت موسی|موسی]]! آنان امت محمدند". دانشمند یهودی گفت: آری. درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خدا سوگند می‌دهم آیا در کتاب نازل شدل خدا می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} نظری به "تورات" افکند، آنگاه گفت: "پروردگارا! من امتی را می‌یابم که کفاره‌ها و صدقات خود را می‌خورند" او گفت: و اما پیشینیان، صدقات خود را به وسیله آتش می‌سوزاندند؛ اما [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} صدقات [[بنی اسرائیل]] را جمع می‌کرد و هیچ غلام و کنیزی را نمی‌یافت؛ مگر اینکه او را می‌خرید و سپس از محل صدقه او را آزاد می‌کرد و هیچ نجاستی را نمی‌دید؛ مگر اینکه گودالی عمیق برای آن حفر می‌کرد و آن را در آن گودال قرار می‌داد و سپس روی آن را می‌پوشاند تا به سوی آن بازنگردند و آنان تسبیح گویانند و برای آنان دعا می‌شود و آنان هم، شافع باشند و هم برای آنان شفاعت می‌شود.[[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} گفت: "پروردگارا! آنان را از امت من قرار ده. خداوند گفت: ای [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}}! آنان امت محمدند" دانشمند یهودی گفت: آری. درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خداوند سوگند می‌دهم که آیا در تورات می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} نظری به تورات افکند. آنگاه گفت: "من امتی را می‌یابم که هنگامی که بر بلندایی بروند، خدای را تکبیر می‌گویند و هنگامی که در یک وادی فرود می‌آیند، خدا را سپاس می‌گویند. هر کجا باشند، خاک بر آنان پاک‌کننده است و زمین برای آنان مسجد است. آنان خود را از جنابت پاکیزه می‌گردانند و هنگامی که آبی نیابند، پاکیزه شدن آنان با خاک، مانند پاکیزه شدنشان به وسیله آب است. پیشانی آنان از اثر وضو سپید و درخشان است. بار پروردگارا! آنان را امت من قرار ده. خداوند گفتک "آنان امت محمدند، ای [[حضرت موسی|موسی]]!" دانشمند یهودی گفت: آری درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خدا قسم می‌دهم آیا در کتاب نازل شده خداوند می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]] نظری بر تورات افکند و آنگاه گفت: "پروردگارا! من امتی را می‌یابم که هر گاه یکی از آنان تصمیم بر انجام حسنه‌ای می‌گیرد؛ اما آن را انجام نمی‌دهد، برای او نوشته می‌شود و اگر انجام دهد، ده برابر تا هفتصد برابر برای او مضاعف می‌گردد و اگر تصمیم به انجام سیئه‌ای بگیرد و آن را انجام ندهد، در نامه اعمال او نوشته نمی‌شود و اگر انجام دهد، یک سیئه برای او نوشته می‌شود. پروردگارا! آنان را امت من قرار ده". خداوند گفت: " آنان امت احمدند، ای [[حضرت موسی|موسی]]!". دانشمند یهودی گفت: آری. درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خدا قسم می‌دهم که آیا در کتاب نازل شده خداوند می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} نظری به تورات افکند؟ گفت: " پروردگارا! من امت رحمت شده‌ای را می‌یابم که ضعیفند و کتاب را به ارث می‌برند. آن کسانی که ما آنان را برگزیده‌ایم. پس بعضی از آنان بر نفس خویش ستمکارند و برخی میانه‌روی را در پیش می‌گیرند و بعضی از آنان در کارهای خیر سقبت می‌گیرند. با این وجود من احدی از آنان را غیر مرحومه نمی‌بینم. پروردگارا! آنان از امت من قرار ده" خداوند گفت: "ای [[حضرت موسی|موسی]]! آنان امت احمدند". دانشمندان یهودی گفت: آری. درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: تو را به خدا سوگند می‌دهم که آیا در کتاب نازل شده خداوند می‌یابی که [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} نظری به تورات افکند و گفت: "پروردگارا! من امت رحمت شده‌ای را می‌یابم که مصحف‌های آنان در سینه‌هایشان می‌باشد، لباس‌هایی به رنگ لباس های اهل بهشت بر تن می‌کنند و در نمازهای خود همچون صفوف ملائک، صف می‌بندند، صداهای آنان در مساجد، مانند صدای زنبور عسل است. هیچ یک از آنان وارد آتش نمی‌شود؛ مگر از روی حساب، مانند پرتاب کردن سنگ از پشت درخت". [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} گفت: بارالها! آنان را امت من قرار ده". خداوند گفت: "آنان امت احمدند. ای [[حضرت موسی|موسی]]!" دانشمند یهودی گفت: آری درست است. [[کعب الأحبار]] گفت: [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} از آن همه خیر که خداوند به [[محمد]]{{صل}} و امت او بخشیده بود، شگفت زده شده و گفت: "کاش من هم از اصحاب [[محمد]]{{صل}} بودم". آنگاه خداوند تعالی سه آیه به او [[وحی]] نمود تا بدان وسیله او را خشنود نماید. آن سه آیه، دو آیه ۱۴۴ و ۱۴۵ از سوره اعراف است: {{متن قرآن|قَالَ يَا مُوسَى إِنِّي اصْطَفَيْتُكَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَالاتِي وَبِكَلامِي فَخُذْ مَا آتَيْتُكَ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ وَكَتَبْنَا لَهُ فِي الأَلْوَاحِ مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْعِظَةً وَتَفْصِيلاً لِّكُلِّ شَيْءٍ فَخُذْهَا بِقُوَّةٍ وَأْمُرْ قَوْمَكَ يَأْخُذُواْ بِأَحْسَنِهَا سَأُرِيكُمْ دَارَ الْفَاسِقِينَ }}<ref>فرمود: ای موسی! بی‌گمان من با پیام‌هایم و با سخنم تو را بر مردم برگزیده‌ام پس آنچه به تو داده‌ام بگیر و از سپاسگزاران باش! و برای او در «الواح» (تورات) در هر زمینه پندی و برای هر چیز تفصیلی نوشتیم؛ پس (گفتیم) آن را با توانمندی بستان و به قوم خود فرمان ده تا نیکوترین آن را برگزینند؛ به زودی سرای نافرمانان را به شما نشان خواهم داد؛ سوره اعراف، آیه: 144- 145.</ref> و {{متن قرآن|وَمِن قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ}}<ref>و از قوم موسی گروهی هستند که به حق راهنمایی می‌کنند و به حق دادگری می‌ورزند؛ سوره اعراف، آیه: ۱۵۹.</ref> پس از آن [[حضرت موسی|موسی]]{{ع}} به طور کامل راضی گردید<ref>نک: نهایة الأرب نویری. </ref>»<ref>[[حیدر کامل]]، [[دجال آخرالزمان (کتاب)|دجال آخرالزمان]]، ص 300 -303.</ref>.