شرایط ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
| پاسخ‌دهنده = سید محمد صدر | | پاسخ‌دهنده = سید محمد صدر | ||
| پاسخ = [[آیت الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[آیت الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«می‌توان تعداد شرایط را سه چیز دانست: | |||
:::::*'''شرط اول: وجود طرح و برنامه عادلانه کامل''' کاملی که [[عدالت]] [[خالص]] واقعی را در برداشته باشد، و بتوان آن را در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و خوشی ببار آورد، و تضمین کننده [[سعادت]] دنیوی و اخروی [[انسان]] باشد. روشن است که بدون وجود چنین برنامه و نقشه جامعی، [[عدالت]] [[کامل]] متحقق نخواهد شد، و وجود [[عدالت]] ناقص و جزئی در [[سعادت]] [[بشریت]] نقش چندانی نمیتواند داشته باشد، زیرا به همان اندازه که [[عدالت]]، ناقص است؛ [[سعادت]] و خوشبختی [[انسان]] نیز ناقص خواهد بود، علاوه بر آنکه همان جنبههای [[نقص]] ممکن است زیادتر گشته و خودنمائی کند، و نهایتا سبب گردد که همان [[عدالت]] جزئی نیز نتواند مفید فایده قرار گیرد. چنانکه نمیتوان گفت که [[هدف]] [[خداوند]] وجود [[عدالت]] ناقص است و برای آن برنامهریزی کرده است، زیرا برنامهریزی الهی عبارت است از [[پرستش]] و [[عبادت]] کاملی که جز با تحقق [[عدالت]] [[کامل]] موجود نخواهد شد. به‌ویژه بعد از آنکه دانستیم که از آغاز پیدایش [[انسان]] در روی [[زمین]] مسیر حرکت او رسیدن به این [[هدف]] بوده، و در آن صورت نمیتوان گفت که [[خداوند]] [[هدف]] این حرکت کلی را یک [[عدالت]] ناقص تعیین کرده است. و اگر چنین باشد ستمی ناروا است که بر [[بشریت]] وارد می‌شود، و [[خداوند]] بالاتر از آن است که نسبت [[ظلم]] و [[ستم]] به او بدهیم. | :::::*'''شرط اول: وجود طرح و برنامه عادلانه کامل''' کاملی که [[عدالت]] [[خالص]] واقعی را در برداشته باشد، و بتوان آن را در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و خوشی ببار آورد، و تضمین کننده [[سعادت]] دنیوی و اخروی [[انسان]] باشد. روشن است که بدون وجود چنین برنامه و نقشه جامعی، [[عدالت]] [[کامل]] متحقق نخواهد شد، و وجود [[عدالت]] ناقص و جزئی در [[سعادت]] [[بشریت]] نقش چندانی نمیتواند داشته باشد، زیرا به همان اندازه که [[عدالت]]، ناقص است؛ [[سعادت]] و خوشبختی [[انسان]] نیز ناقص خواهد بود، علاوه بر آنکه همان جنبههای [[نقص]] ممکن است زیادتر گشته و خودنمائی کند، و نهایتا سبب گردد که همان [[عدالت]] جزئی نیز نتواند مفید فایده قرار گیرد. چنانکه نمیتوان گفت که [[هدف]] [[خداوند]] وجود [[عدالت]] ناقص است و برای آن برنامهریزی کرده است، زیرا برنامهریزی الهی عبارت است از [[پرستش]] و [[عبادت]] کاملی که جز با تحقق [[عدالت]] [[کامل]] موجود نخواهد شد. به‌ویژه بعد از آنکه دانستیم که از آغاز پیدایش [[انسان]] در روی [[زمین]] مسیر حرکت او رسیدن به این [[هدف]] بوده، و در آن صورت نمیتوان گفت که [[خداوند]] [[هدف]] این حرکت کلی را یک [[عدالت]] ناقص تعیین کرده است. و اگر چنین باشد ستمی ناروا است که بر [[بشریت]] وارد می‌شود، و [[خداوند]] بالاتر از آن است که نسبت [[ظلم]] و [[ستم]] به او بدهیم. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۲: | ||
| پاسخ‌دهنده = سید جعفر موسوی‌نسب | | پاسخ‌دهنده = سید جعفر موسوی‌نسب | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوی‌نسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]] {{ع}} منوط به شرایطی است که اگر آن شرایط محقق نگردد [[ظهور]] به تأخیر می‌افتد تا شرایط فراهم گردد. پس [[ظهور]] مشروط به مقدماتی است که باید آن شرایط و مقدمات فراهم باشد. که ذیلاً به برخی شروط اشاره می‌گردد. | |||
::::#'''طرح و برنامه:''' [[انقلاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مانند هر انقلابی دیگر نیاز به یک برنامه مشخص دارد که این طرح در دو زمینه باید ارائه شود. | ::::#'''طرح و برنامه:''' [[انقلاب]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مانند هر انقلابی دیگر نیاز به یک برنامه مشخص دارد که این طرح در دو زمینه باید ارائه شود. | ||
::::##چگونگی [[مبارزه]] با ناهنجاری‌های کنونی و انهدام [[کامل]] سنگرهای [[ضلالت]] و [[گمراهی]] و ریشه‌‌‌کنی همه مظاهر [[شرک]] و [[کفر]] و [[غفلت]] به‌طور [[کامل]]. | ::::##چگونگی [[مبارزه]] با ناهنجاری‌های کنونی و انهدام [[کامل]] سنگرهای [[ضلالت]] و [[گمراهی]] و ریشه‌‌‌کنی همه مظاهر [[شرک]] و [[کفر]] و [[غفلت]] به‌طور [[کامل]]. | ||
| خط ۱۱۴: | خط ۱۱۶: | ||
| پاسخ‌دهنده = عبدالمجید زهادت | | پاسخ‌دهنده = عبدالمجید زهادت | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[عبدالمجید زهادت]]'''، در کتاب ''«[[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[قیام]] [[امام مهدی]] {{ع}} از طرفی آسمانی بوده و از سویی نیز انسانی و مربوط به [[جامعه بشری]] است که از این رو برخی از شرایط توسط [[خداوند]] باید محقق شود و برخی دیگر به وسیله [[انسان‌ها]] باید فراهم آید. البته این شرایط غیر از [[اذن]] و [[اراده الهی]] برای تحقق در امور است. | |||
:::::*'''[[رهبر]]''': از اولین شروط اصلی و اساسی برای یک [[قیام]] و [[انقلاب]] تأثیر گزار و سازنده، وجود [[رهبر]] و [[پیشوایی]] [[آگاه]]، توانمند و دلسوز است تا با آشنایی کاملی که از برنامه و [[هدف]] و زمینه‌ها و موانع دارد با مدیریتی [[صحیح]] و [[قاطع]]، حرکت و خیزش را به درستی [[هدایت]] کرده و به سرانجام مطلوب برساند. [[رهبر]] حرکت عظیم و جنبش بزرگ جهانی، [[مصلح]] کل و [[منجی]] عالم، [[امام مهدی]] {{ع}} می‌باشد. شخصیتی که [[فرزند]] [[ولایت]] بوده و در دامان [[امامت]] پرورش یافته است. آخرین وصیّ [[پیامبر خاتم]] بوده و به سرچشمه [[وحی]] متصل است. او که در سال ۲۵۵ق به [[دنیا]] آمده و نزدیک به هزار و دویست سال است که [[عمر]] پربرکت خویش را در میان [[مردم]] گذرانده و ملّت‌ها، [[دولت‌ها]]، حرکت‌ها و قیام‌های مختلف را به نظاره نشسته است. (بنابراین این شرط از [[قیام]] فراهم و آماده می‌باشد). | :::::*'''[[رهبر]]''': از اولین شروط اصلی و اساسی برای یک [[قیام]] و [[انقلاب]] تأثیر گزار و سازنده، وجود [[رهبر]] و [[پیشوایی]] [[آگاه]]، توانمند و دلسوز است تا با آشنایی کاملی که از برنامه و [[هدف]] و زمینه‌ها و موانع دارد با مدیریتی [[صحیح]] و [[قاطع]]، حرکت و خیزش را به درستی [[هدایت]] کرده و به سرانجام مطلوب برساند. [[رهبر]] حرکت عظیم و جنبش بزرگ جهانی، [[مصلح]] کل و [[منجی]] عالم، [[امام مهدی]] {{ع}} می‌باشد. شخصیتی که [[فرزند]] [[ولایت]] بوده و در دامان [[امامت]] پرورش یافته است. آخرین وصیّ [[پیامبر خاتم]] بوده و به سرچشمه [[وحی]] متصل است. او که در سال ۲۵۵ق به [[دنیا]] آمده و نزدیک به هزار و دویست سال است که [[عمر]] پربرکت خویش را در میان [[مردم]] گذرانده و ملّت‌ها، [[دولت‌ها]]، حرکت‌ها و قیام‌های مختلف را به نظاره نشسته است. (بنابراین این شرط از [[قیام]] فراهم و آماده می‌باشد). | ||
:::::*'''[[یاران]]''': یکی از شرایط مهم برای [[پیروزی]] و به ثمر نشستن یک خیزش و [[انقلاب]]، وجود [[یاران]] و فدائیان [[جان]] بر کف است. یارانی که نسبت به [[امام]] و [[رهبر]] خود [[آگاهی]] لازم را داشته باشند و به او [[معتقد]] بوده و [[ولایت]] او را با همه وجود بپذیرند. با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا بوده و به آنها [[اعتقاد]] داشته باشند. برای به فعلیّت رساندن خواست و [[اراده]] [[رهبر]] و اجرایی کردن برنامه‌ها، آماده هرگونه [[تلاش]] و جانفشانی بوده و با تمام وجود به [[یاری]] رهبرشان همّت گمارند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزند. عمق [[معرفت]] و ویژگی‌های خاص [[یاران امام مهدی]] {{ع}} را می‌توان از [[روایت]] ذیل تا حدی دریافت کرد: [[سهل بن حسن خراسانی]] به [[امام صادق]] {{ع}} عرض می‌کند: چه چیز شما را واداشته تا آن که از [[حق]] مسلمِ خودیش "[[حکومت]]" باز بنشینید؟ در حالی که صد هزار [[شیعه]] پا در رکاب و شمشیرزن در [[اختیار]] شماست؟ [[امام صادق]] {{ع}} [[دستور]] دادند تا تنور [[آتش]] را روشن کنند، وقتی شعله [[آتش]] برافروخته شد، حضرت به او [[دستور]] می‌دهند که وارد تنور شود! او که گمان کرده بود [[امام]] {{ع}} از سخنانش غضب‌ناک شده و قصد مجازاتش را دارد، عرض می‌کند: آقا! مرا ببخشید و به [[آتش]] عذابم نکنید!. در همین وقت، [[هارون مکی]] در حالی که کفش‌هایش را به دست‌گرفته بود وارد می‌شود و خدمت [[امام]] خویش [[سلام]] عرض می‌کند. حضرت بدون هیچ مقدمه‌ای به او می‌فرماید: کفش‌هایت را بگذار و درون تنور بنشین. [[هارون مکی]] نیز بدون هیچ‌گونه درنگ و پرسشی، این‌کار را انجام می‌دهد. [[امام]] {{ع}} در این حال به گفت‌وشنود خود با مرد [[خراسانی]] ادامه می‌دهد و مطالبی را درباره [[خراسانی]] به او می‌فرمایند که گویا از نزدیک در جریان آنها بوده است. پس از آن، رو به [[سهل بن حسن خراسانی]] کرده و می‌فرماید: برخیز و داخل تنور را بنگر. او می‌گوید: هنگامی که به درونِ [[آتش]] در حال زبانه کشیدن نگاه کردم، [[هارون مکی|هارون]] را در حالی دیدم که چهار زانو نشسته بود. در این وقت [[امام صادق]] {{ع}} از مرد [[خراسانی]] می‌پرسند: در [[خراسان]]، چه تعداد مثل این شخص می‌شناسی. [[سهل بن حسن خراسانی|سهل]] در پاسخ می‌گوید: به [[خدا]] قسم یک نفر هم این‌گونه نداریم. حضرت فرمود: {{متن حدیث|اما إنا لا نخرج في زمان لا نجد فيه خمسه معاضدين لنا! نحن [[اعلم]] بالوقت}}؛ [[آگاه]] باش ما در زمانی که [[پنج تن]] یاور و کمک‌کار پیدا نکنیم، [[قیام]] نمی‌کنیم. ما آگاه‌تریم که وقت [[قیام]] چه زمان است<ref>بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۱۲۳.</ref>. در مورد تعدا [[یاران]] [[روایات]] متعددی وجود دارد. [[امام جواد]] {{ع}} در ضمن حدیثی فرمود: {{متن حدیث|يجتمع إليه من أصحاب عدة أهل [[بدر]] ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا من أقاصي الأرض و ذلك قول الله عزوجل {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ }} فإذا اجتمعت لهذه العدة من أهل الإخلاص أظهر الله امره فإذا كمل له العقد و هو عشرة الآف [[رجل]] خرج باذن الله عزوجل}}<ref>بقره، ۱۴۸.</ref> <ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۸، ح ۲؛ اجتماع می‌کنند به سوی او اصحابش به تعداد اهل بدر ۳۱۳ نفر از اطراف زمین و این معنی قول خداست که "هرکجا باشید خدا شما را می‌آورد همگی را به درستی که خدا بر هر کاری قدرت دارد" پس هنگامی که جمع شد برای او اولین عده از اهل اخلاص خدا امر او را ظاهر می‌کند، پس زمانی که کامل شد برای او عقد و آن گروه ده هزار نفری است خروج می‌کند به اذن خدا.</ref>. | :::::*'''[[یاران]]''': یکی از شرایط مهم برای [[پیروزی]] و به ثمر نشستن یک خیزش و [[انقلاب]]، وجود [[یاران]] و فدائیان [[جان]] بر کف است. یارانی که نسبت به [[امام]] و [[رهبر]] خود [[آگاهی]] لازم را داشته باشند و به او [[معتقد]] بوده و [[ولایت]] او را با همه وجود بپذیرند. با برنامه‌ها و اهداف [[قیام]] آشنا بوده و به آنها [[اعتقاد]] داشته باشند. برای به فعلیّت رساندن خواست و [[اراده]] [[رهبر]] و اجرایی کردن برنامه‌ها، آماده هرگونه [[تلاش]] و جانفشانی بوده و با تمام وجود به [[یاری]] رهبرشان همّت گمارند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزند. عمق [[معرفت]] و ویژگی‌های خاص [[یاران امام مهدی]] {{ع}} را می‌توان از [[روایت]] ذیل تا حدی دریافت کرد: [[سهل بن حسن خراسانی]] به [[امام صادق]] {{ع}} عرض می‌کند: چه چیز شما را واداشته تا آن که از [[حق]] مسلمِ خودیش "[[حکومت]]" باز بنشینید؟ در حالی که صد هزار [[شیعه]] پا در رکاب و شمشیرزن در [[اختیار]] شماست؟ [[امام صادق]] {{ع}} [[دستور]] دادند تا تنور [[آتش]] را روشن کنند، وقتی شعله [[آتش]] برافروخته شد، حضرت به او [[دستور]] می‌دهند که وارد تنور شود! او که گمان کرده بود [[امام]] {{ع}} از سخنانش غضب‌ناک شده و قصد مجازاتش را دارد، عرض می‌کند: آقا! مرا ببخشید و به [[آتش]] عذابم نکنید!. در همین وقت، [[هارون مکی]] در حالی که کفش‌هایش را به دست‌گرفته بود وارد می‌شود و خدمت [[امام]] خویش [[سلام]] عرض می‌کند. حضرت بدون هیچ مقدمه‌ای به او می‌فرماید: کفش‌هایت را بگذار و درون تنور بنشین. [[هارون مکی]] نیز بدون هیچ‌گونه درنگ و پرسشی، این‌کار را انجام می‌دهد. [[امام]] {{ع}} در این حال به گفت‌وشنود خود با مرد [[خراسانی]] ادامه می‌دهد و مطالبی را درباره [[خراسانی]] به او می‌فرمایند که گویا از نزدیک در جریان آنها بوده است. پس از آن، رو به [[سهل بن حسن خراسانی]] کرده و می‌فرماید: برخیز و داخل تنور را بنگر. او می‌گوید: هنگامی که به درونِ [[آتش]] در حال زبانه کشیدن نگاه کردم، [[هارون مکی|هارون]] را در حالی دیدم که چهار زانو نشسته بود. در این وقت [[امام صادق]] {{ع}} از مرد [[خراسانی]] می‌پرسند: در [[خراسان]]، چه تعداد مثل این شخص می‌شناسی. [[سهل بن حسن خراسانی|سهل]] در پاسخ می‌گوید: به [[خدا]] قسم یک نفر هم این‌گونه نداریم. حضرت فرمود: {{متن حدیث|اما إنا لا نخرج في زمان لا نجد فيه خمسه معاضدين لنا! نحن [[اعلم]] بالوقت}}؛ [[آگاه]] باش ما در زمانی که [[پنج تن]] یاور و کمک‌کار پیدا نکنیم، [[قیام]] نمی‌کنیم. ما آگاه‌تریم که وقت [[قیام]] چه زمان است<ref>بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۱۲۳.</ref>. در مورد تعدا [[یاران]] [[روایات]] متعددی وجود دارد. [[امام جواد]] {{ع}} در ضمن حدیثی فرمود: {{متن حدیث|يجتمع إليه من أصحاب عدة أهل [[بدر]] ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا من أقاصي الأرض و ذلك قول الله عزوجل {{متن قرآن|أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا إِنَّ اللَّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ }} فإذا اجتمعت لهذه العدة من أهل الإخلاص أظهر الله امره فإذا كمل له العقد و هو عشرة الآف [[رجل]] خرج باذن الله عزوجل}}<ref>بقره، ۱۴۸.</ref> <ref>کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۳۷۸، ح ۲؛ اجتماع می‌کنند به سوی او اصحابش به تعداد اهل بدر ۳۱۳ نفر از اطراف زمین و این معنی قول خداست که "هرکجا باشید خدا شما را می‌آورد همگی را به درستی که خدا بر هر کاری قدرت دارد" پس هنگامی که جمع شد برای او اولین عده از اهل اخلاص خدا امر او را ظاهر می‌کند، پس زمانی که کامل شد برای او عقد و آن گروه ده هزار نفری است خروج می‌کند به اذن خدا.</ref>. | ||
| خط ۱۳۱: | خط ۱۳۴: | ||
| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان | | پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]»'' و ''«[[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۳]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«"[[شرایط ظهور]]"؛ در اصطلاح [[مهدویت]] عبارتند از: زمینه‌هایی که تحقق [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} را قطعیت بخشیده، آن را امری منطقی و لازم می‌نمایانند. | |||
:::::*اگرچه [[شرایط ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} به طور [[کامل]] برای ما روشن نیست. | :::::*اگرچه [[شرایط ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} به طور [[کامل]] برای ما روشن نیست. | ||
:::::*امّا با به رهگیری از سخنان [[معصومین]]{{عم}} استفاده می‌شود که بخشی از بنیادی‌ترین آنها عبارت است از: | :::::*امّا با به رهگیری از سخنان [[معصومین]]{{عم}} استفاده می‌شود که بخشی از بنیادی‌ترین آنها عبارت است از: | ||
| خط ۱۶۶: | خط ۱۷۰: | ||
| پاسخ‌دهنده = علی رضا رجالی تهرانی | | پاسخ‌دهنده = علی رضا رجالی تهرانی | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[علی رضا رجالی تهرانی]]'''، در کتاب ''«[[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«مقصود از [[شرایط ظهور]]، همان شرایطی است که تحقّق روز [[موعود]] متوقّف بر آنها است، و گسترش [[عدالت]] جهانی به آنها وابستگی دارد. و می‌توان تعداد شرایط را سه چیز دانست: | |||
:::::#'''شرط اوّل''': وجود طرح و برنامه عادلانه کاملی، که [[عدالت]] [[خالص]] واقعی را در برداشته باشد، و بتوان آن را در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و خوشی به بار آورد، و تضمین کننده [[سعادت]] دنیوی و اخروی [[انسان]] باشد. روشن است که بدون وجود چنین برنامه و نقشه جامعی، [[عدالت]] [[کامل]] متحقق نخواهد شد. | :::::#'''شرط اوّل''': وجود طرح و برنامه عادلانه کاملی، که [[عدالت]] [[خالص]] واقعی را در برداشته باشد، و بتوان آن را در هر زمان و مکانی پیاده کرده و برای [[انسانیت]] [[سعادت]] و خوشی به بار آورد، و تضمین کننده [[سعادت]] دنیوی و اخروی [[انسان]] باشد. روشن است که بدون وجود چنین برنامه و نقشه جامعی، [[عدالت]] [[کامل]] متحقق نخواهد شد. | ||
:::::#'''شرط دوّم''': وجود [[رهبر]] و [[پیشوایی]] [[شایسته]] و بزرگ که [[شایستگی]] [[رهبری]] همهجانبه آن روز را داشته باشد، که وجود دارد. | :::::#'''شرط دوّم''': وجود [[رهبر]] و [[پیشوایی]] [[شایسته]] و بزرگ که [[شایستگی]] [[رهبری]] همهجانبه آن روز را داشته باشد، که وجود دارد. | ||
| خط ۱۸۵: | خط ۱۹۰: | ||
| پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌پور | | پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌پور | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[شرایط ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} به طور [[کامل]] برای ما روشن نیست. بخشی از بنیادی‌ترین آنها عبارتند از: | |||
::::#وجود برنامه و طرحی متعالی که بتواند با ساختار درست، [[عدل]] واقعی را در [[جهان]] برپا سازد و [[سعادت]] و کمال [[آدمیان]] را به ارمغان آورد؛ | ::::#وجود برنامه و طرحی متعالی که بتواند با ساختار درست، [[عدل]] واقعی را در [[جهان]] برپا سازد و [[سعادت]] و کمال [[آدمیان]] را به ارمغان آورد؛ | ||
::::#وجود [[رهبر]] و [[هدایت‌گری]] بزرگ، [[شایسته]] و [[معصوم]] که از سوی [[خداوند]] [[منصوب]] شده است؛ | ::::#وجود [[رهبر]] و [[هدایت‌گری]] بزرگ، [[شایسته]] و [[معصوم]] که از سوی [[خداوند]] [[منصوب]] شده است؛ | ||
| خط ۱۹۷: | خط ۲۰۳: | ||
| پاسخ‌دهنده = رحیم کارگر | | پاسخ‌دهنده = رحیم کارگر | ||
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[رحیم کارگر]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«شرایط به اموری گفته می‌شود که تحقق [[ظهور]] وابسته به وجود آنهاست و تا آنها محقق نشوند، ظهوری در کار نخواهد بود. اما علایم و نشانهها، آن دسته رویدادها و حوادثی است که بر اساس گفته [[پیشوایان معصوم]]، قبل و یا [[در آستانه ظهور]] واقع خواهد شد و تحقق هر کدام نوید نزدیک بودن [[قیام]] [[حضرت]] را می‌دهد. بر این اساس [[انقلاب جهانی]] [[امام]] علاوه بر اینکه دارای علایم و نشانه‌هایی است که پیش از وقوع آن روی می‌دهد، دارای یک سری شرایط و بایستههایی است که با تحقق آنها، [[قیام]] اتفاق خواهد افتاد. در رابطه با این [[انقلاب]] و یا هر [[انقلاب]] واقعی دیگر، چند شرط متصور است. | |||
:::::*'''۱. شرط اول [[قانون]] و برنامه کامل و جامع:''' میدانیم که زندگی بشری به خصوص در عصر حاضر با کاستیها و دشواریهای فراوانی روبهرو بوده و مهم‌ترین خواستهها و نیازهایش از جمله [[عدالت]]، [[معنویت]] و [[رفاه]] واقعی است هیچ [[مکتب]] و [[دولت]] و انقلابی نیز نتوانسته به طور اساسی مشکلات [[بشر]] را برطرف کند و اگر موفقیتی داشته در بعضی از ابعاد و محدود بوده است. در واقع برای رفع همه کاستیها و تحقق اهداف عالی [[جامعه بشری]] نیاز به یک برنامه کامل و جامع است که تاکنون هیچیک از مکاتب و نحلههای بشری نتوانستهاند آن را ارائه دهند و این تنها در [[کتاب آسمانی]] "[[قرآن]]" وجود دارد که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} مبین آن و تحققبخش تمامی آموزههای آن با یک [[انقلاب جهانی]] خواهد بود. | :::::*'''۱. شرط اول [[قانون]] و برنامه کامل و جامع:''' میدانیم که زندگی بشری به خصوص در عصر حاضر با کاستیها و دشواریهای فراوانی روبهرو بوده و مهم‌ترین خواستهها و نیازهایش از جمله [[عدالت]]، [[معنویت]] و [[رفاه]] واقعی است هیچ [[مکتب]] و [[دولت]] و انقلابی نیز نتوانسته به طور اساسی مشکلات [[بشر]] را برطرف کند و اگر موفقیتی داشته در بعضی از ابعاد و محدود بوده است. در واقع برای رفع همه کاستیها و تحقق اهداف عالی [[جامعه بشری]] نیاز به یک برنامه کامل و جامع است که تاکنون هیچیک از مکاتب و نحلههای بشری نتوانستهاند آن را ارائه دهند و این تنها در [[کتاب آسمانی]] "[[قرآن]]" وجود دارد که [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} مبین آن و تحققبخش تمامی آموزههای آن با یک [[انقلاب جهانی]] خواهد بود. | ||
:::::*یک [[انقلاب]] برای درهم شکستن وضع موجود و برقراری وضع مطلوب به دو برنامه نیاز دارد: | :::::*یک [[انقلاب]] برای درهم شکستن وضع موجود و برقراری وضع مطلوب به دو برنامه نیاز دارد: | ||
| خط ۲۴۲: | خط ۲۴۹: | ||
| پاسخ‌دهنده = علی قائمی | | پاسخ‌دهنده = علی قائمی | ||
| پاسخ = آقای دکتر '''[[علی قائمی]]'''، در کتاب ''«[[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = آقای دکتر '''[[علی قائمی]]'''، در کتاب ''«[[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«[[روایات]] شیعه [[ظهور]] را در شرایطی ذکر کرده‌اند که در آن به دو نکته باید توجه شود: | |||
:::::#'''امکانات روز:''' غرض این است که وضع به گونه‌ای باشد که در آن محیط برای [[ظهور]] مساعد گردد و وسایل برای [[فتح]] و [[ظفر]] و [[سازندگی]] فراهم شود. وقوع چنین امکانی در عین حال به هنگامی خواهد بود که [[فسادها]] در [[جامعه]] عملی گردد، ناسازگاری‌ها به اوج رسد، [[مردم]] از وضع نابسامان در [[رنج]] و [[عذاب]] باشند و بالاخره زمینه برای انفجار فراهم شود. [[مردم]] باید دریابند که جنبش‌های اصلاحی [[قادر]] به [[اصلاح]] وضع نیست و روز به روز بر شدت اوضاع و وخامت آن افزون‌تر، [[بدعت‌ها]] فراوان‌تر و [[شرور]] مقاوم‌تر می‌گردند. | :::::#'''امکانات روز:''' غرض این است که وضع به گونه‌ای باشد که در آن محیط برای [[ظهور]] مساعد گردد و وسایل برای [[فتح]] و [[ظفر]] و [[سازندگی]] فراهم شود. وقوع چنین امکانی در عین حال به هنگامی خواهد بود که [[فسادها]] در [[جامعه]] عملی گردد، ناسازگاری‌ها به اوج رسد، [[مردم]] از وضع نابسامان در [[رنج]] و [[عذاب]] باشند و بالاخره زمینه برای انفجار فراهم شود. [[مردم]] باید دریابند که جنبش‌های اصلاحی [[قادر]] به [[اصلاح]] وضع نیست و روز به روز بر شدت اوضاع و وخامت آن افزون‌تر، [[بدعت‌ها]] فراوان‌تر و [[شرور]] مقاوم‌تر می‌گردند. | ||
:::::#'''[[آمادگی مردم]]:''' برای [[ظهور]] [[مردم]] نیز باید [[آمادگی]] یابند. هم به صورت فردی و هم به صورت جمعی. [[آمادگی]] فردی بدین معنی که در افراد زمینه‌ای پیدا شود که [[مصلح]] را بپذیرند، با او همگام شوند و هم [[هدف]] گردند. حاضر باشند در راه [[هدف]] او که [[هدف]] همه [[انبیاء]] و [[مصلحان]] [[جهان]] است [[جان]] قربان کنند. در جنبه جمعی غرض این است که این طرز [[فکر]] همه‌گیر و پردامنه شود. شعاع نفوذش در همه [[دل‌ها]] گسترده گردد. همه حاضر گردند در زیر [[علم]] [[توحید]] گرد هم آیند. [[جهان‌بینی]] [[مردم]] تغییر کند. بینش‌شان عوض شود. همه خود را اعضای یک [[جامعه]] و یک پیکر بدانند و برای انجام [[رسالت]] عظیمی که بر عهده دارند مهیا گردند. [[جان]] و تن را برای شرکتی فعال در نهضتی [[عظیم]] که زمینه آن را خود فراهم کرده‌اند [[سرمایه]] بگذارند و [[رهبری]] و بهره‌برداری از آن را به دست [[امام]] بسپارند... در چنین صورتی شرایط مهیاست و زمینه برای [[ظهور]] فراهم»<ref>[[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص99-100.</ref>. | :::::#'''[[آمادگی مردم]]:''' برای [[ظهور]] [[مردم]] نیز باید [[آمادگی]] یابند. هم به صورت فردی و هم به صورت جمعی. [[آمادگی]] فردی بدین معنی که در افراد زمینه‌ای پیدا شود که [[مصلح]] را بپذیرند، با او همگام شوند و هم [[هدف]] گردند. حاضر باشند در راه [[هدف]] او که [[هدف]] همه [[انبیاء]] و [[مصلحان]] [[جهان]] است [[جان]] قربان کنند. در جنبه جمعی غرض این است که این طرز [[فکر]] همه‌گیر و پردامنه شود. شعاع نفوذش در همه [[دل‌ها]] گسترده گردد. همه حاضر گردند در زیر [[علم]] [[توحید]] گرد هم آیند. [[جهان‌بینی]] [[مردم]] تغییر کند. بینش‌شان عوض شود. همه خود را اعضای یک [[جامعه]] و یک پیکر بدانند و برای انجام [[رسالت]] عظیمی که بر عهده دارند مهیا گردند. [[جان]] و تن را برای شرکتی فعال در نهضتی [[عظیم]] که زمینه آن را خود فراهم کرده‌اند [[سرمایه]] بگذارند و [[رهبری]] و بهره‌برداری از آن را به دست [[امام]] بسپارند... در چنین صورتی شرایط مهیاست و زمینه برای [[ظهور]] فراهم»<ref>[[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص99-100.</ref>. | ||
| خط ۲۵۱: | خط ۲۵۹: | ||
| پاسخ‌دهنده = پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی | | پاسخ‌دهنده = پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی | ||
| پاسخ = [[پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی]]، در کتاب ''«[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | | پاسخ = [[پژوهشگران پژوهشکده تحقیقات اسلامی]]، در کتاب ''«[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||
«مراد، پیشامدها و حوادثی است که زمینه [[ظهور امام زمان]] {{ع}} را فراهم می‌سازند. این شرایط به گونه کامل بر ما روشن نیستند؛ زیرا [[ظهور]] همانند [[غیبت]] از [[اسرار الهی]] است که تنها وقتی پیش آید، بر ما روشن می‌گردد<ref>بحارالانوار، ۵۲/ ۹۱.</ref>. با این حال، می‌توان برخی از این شرایط را به گونه مجمل در [[روایات]] بزرگان [[معصوم]] {{ع}} بازیافت: | |||
:::::#وجود [[مؤمنان]] [[پاکدل]] و [[بصیر]] و [[فداکار]] که خود را برای جانفشانی و پاکبازی آماده ساخته‌اند. روایاتی در دست‌اند که از ویژگی‌های [[یاران خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} و نقشی که در [[قیام]] و [[دولت مهدوی]] ایفا می‌کنند، پرده بر می‌دارند. | :::::#وجود [[مؤمنان]] [[پاکدل]] و [[بصیر]] و [[فداکار]] که خود را برای جانفشانی و پاکبازی آماده ساخته‌اند. روایاتی در دست‌اند که از ویژگی‌های [[یاران خاص]] [[امام زمان]] {{ع}} و نقشی که در [[قیام]] و [[دولت مهدوی]] ایفا می‌کنند، پرده بر می‌دارند. | ||
:::::#[[آمادگی مردم]] [[جهان]] برای رهایی از [[ستم]] و [[فساد]]. در بسیاری از [[روایات]] آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[جهان]] را پر از داد می‌کند پس از آنکه پر از [[ستم]] می‌شود<ref>کمال الدین، ۲- ۱/ ۲۸۷، ۲۸۹ و ۳۱۸.</ref>. [[امامان معصوم]] {{عم}} پاره‌ای حوادث مهم را که [[قبل از ظهور]] تحقق می‌یابند در [[روایات]] بیان کرده‌اند. علمای [[شیعه]] نیز کتبی در این باره نوشته‌اند؛ همانند کتاب الملاحم والفتن تألیف [[علی بن طاووس]]. "[[ملاحم]]" جمع "مَلْحَمَه" به معنای [[کشتار]] بزرگ در [[جنگ]] است<ref>خورشید مغرب، ۳۰۱.</ref>. برخی [[شیعیان]] می‌پندارند که برای نزدیک ساختن [[ظهور]] باید در تحقق این شرط کوشید و [[فساد]] را رواج داد یا دست کم راه [[سکوت]] و سکون در پیش گرفت و از [[امر به معروف و نهی از منکر]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] دست کشید<ref>مجموعه آثار شهید مطهری، ۱۸/ ۱۸۷؛ خورشید مغرب، ۳۳۱.</ref>. علمای [[شیعه]] در برابر این دیدگاه نادرست معتقدند که مراد [[روایات]] از رواج [[فساد]] در [[عصر ظهور]] آن نیست که باید دست به [[گناه]] و [[زشتی]] و [[فساد]] زد و از [[وظایف دینی]] شانه خالی کرد. مراد این است که وضعیت [[ناهنجار]] [[جامعه انسانی]] در آن عصر، به گونه قهری [[جهان]] را بدین سو خواهد کشاند و اینکه رواج [[فساد]] در [[جهان]]، [[شرط ظهور]] است بدین معنا نیست که باید به دست خود این شرط را فراهم آوریم. در [[عصر غیبت]] هیچ یک از [[تکالیف]] و [[واجبات]] ساقط نمی‌شوند. [[مؤمنین]] به رغم فسادی که روز به روز [[جهان]] را در خود می‌گیرد، باید خویشتن و [[جامعه انسانی]] را برای [[یاری امام]] {{ع}} آماده سازند. | :::::#[[آمادگی مردم]] [[جهان]] برای رهایی از [[ستم]] و [[فساد]]. در بسیاری از [[روایات]] آمده است که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[جهان]] را پر از داد می‌کند پس از آنکه پر از [[ستم]] می‌شود<ref>کمال الدین، ۲- ۱/ ۲۸۷، ۲۸۹ و ۳۱۸.</ref>. [[امامان معصوم]] {{عم}} پاره‌ای حوادث مهم را که [[قبل از ظهور]] تحقق می‌یابند در [[روایات]] بیان کرده‌اند. علمای [[شیعه]] نیز کتبی در این باره نوشته‌اند؛ همانند کتاب الملاحم والفتن تألیف [[علی بن طاووس]]. "[[ملاحم]]" جمع "مَلْحَمَه" به معنای [[کشتار]] بزرگ در [[جنگ]] است<ref>خورشید مغرب، ۳۰۱.</ref>. برخی [[شیعیان]] می‌پندارند که برای نزدیک ساختن [[ظهور]] باید در تحقق این شرط کوشید و [[فساد]] را رواج داد یا دست کم راه [[سکوت]] و سکون در پیش گرفت و از [[امر به معروف و نهی از منکر]] و [[مبارزه]] با [[فساد]] دست کشید<ref>مجموعه آثار شهید مطهری، ۱۸/ ۱۸۷؛ خورشید مغرب، ۳۳۱.</ref>. علمای [[شیعه]] در برابر این دیدگاه نادرست معتقدند که مراد [[روایات]] از رواج [[فساد]] در [[عصر ظهور]] آن نیست که باید دست به [[گناه]] و [[زشتی]] و [[فساد]] زد و از [[وظایف دینی]] شانه خالی کرد. مراد این است که وضعیت [[ناهنجار]] [[جامعه انسانی]] در آن عصر، به گونه قهری [[جهان]] را بدین سو خواهد کشاند و اینکه رواج [[فساد]] در [[جهان]]، [[شرط ظهور]] است بدین معنا نیست که باید به دست خود این شرط را فراهم آوریم. در [[عصر غیبت]] هیچ یک از [[تکالیف]] و [[واجبات]] ساقط نمی‌شوند. [[مؤمنین]] به رغم فسادی که روز به روز [[جهان]] را در خود می‌گیرد، باید خویشتن و [[جامعه انسانی]] را برای [[یاری امام]] {{ع}} آماده سازند. | ||
| خط ۲۶۱: | خط ۲۷۰: | ||
| پاسخ‌دهنده = | | پاسخ‌دهنده = | ||
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | | پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[آفتاب مهر ج۱ (کتاب)|آفتاب مهر]]»'' در این‌باره گفته‌اند: | ||
«برای [[انقلاب جهانی]] و بزرگ [[امام مهدی]]{{ع}} مانند هر [[انقلاب]] دیگر، چهار شرط متصور و لازم است: | |||
:::::*'''۱. قانون جامع:''' یک [[انقلاب]]، برای در هم شکستن وضع موجود و برقراری وضع مطلوب، به دو نوع برنامه نیاز دارد: | :::::*'''۱. قانون جامع:''' یک [[انقلاب]]، برای در هم شکستن وضع موجود و برقراری وضع مطلوب، به دو نوع برنامه نیاز دارد: | ||
::::#برنامه برای نابودی وضع موجود "دوران [[انقلاب]]"؛ | ::::#برنامه برای نابودی وضع موجود "دوران [[انقلاب]]"؛ | ||
| خط ۳۰۸: | خط ۳۱۸: | ||
| پاسخ‌دهنده = | | پاسخ‌دهنده = | ||
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند: | | پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند: | ||
«[[ظهور]] [[امام مهدی]]{{ع}} شرایط و نشانه‌هایی دارد که از آنها به عنوان [[زمینه‌های ظهور]] و [[علائم]] آن یاد می‌شود. تفاوت این دو آن است که زمینه‌ها در تحقق [[ظهور]] تأثیر واقعی دارند، به گونه‌ای که با فراهم شدن آنها [[ظهور]] [[امام]] اتفاق می‌افتد و بدون آنها [[ظهور]] نخواهد بود؛ ولی [[علائم]] در وقوع [[ظهور]] نقشی ندارند، بلکه تنها نشانه‌هایی هستند که به وسیله آنها می‌توان به اصل [[ظهور]] یا نزدیک شدن آن پی برد. هر پدیده‌ای در [[جهان]] با فراهم آمدن شرائط و زمینه‌های آن به وجود می‌آید و بدون تحقق زمینه‌ها، امکان وجود برای هیچ موجودی نخواهد بود. هر زمینی قابلیت پرورش دانه را ندارد و هر [[آب]] و هوایی مناسب رشد هر گیاه و نباتی نیست. کشاورز، وقتی می‌تواند [[انتظار]] برداشت خوب از [[زمین]] داشته باشد که شرایط لازم را برای به دست آوردن محصول فراهم کرده باشد. بر این اساس، هر [[انقلاب]] و رویداد اجتماعی نیز به زمینه‌ها و شرایط آن بستگی دارد. همان‌گونه که [[انقلاب اسلامی]] [[ایران]] نیز با فراهم آمدن مقدمات آن به [[پیروزی]] رسید، [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی]]{{ع}} که بزرگ‌ترین حرکت جهانی است نیز پیرو همین اصل است و بدون تحقق زمینه‌ه و شرایط آن به وقوع نخواهد پیوست. مقصود از این [[سخن]]، آن است که تصور نشود امر [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} از روابط [[حاکم]] بر [[جهان آفرینش]] مستثنا است و حرکت اصلاحی آن بزرگوار از راه [[معجزه]] و بدون اسباب و عوامل عادی به سرانجام می‌رسد؛ بلکه براساس تعالیم [[قرآن]] و [[پیشوایان]] [[معصوم]]، سنّت الهی بر این قرار گرفته که امور عالم از مجرای طبیعی و علل و سباب عادی انجام گیرد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[خداوند]]، امتناع دارد از اینکه امور را جز از راه اسباب آن فراهم آورد.<ref>کافی، ج ۱، باب معرفه الامام و الرد الیه، ح ۷، ص ۱۸۲.</ref> و در روایتی [[نقل]] شده است که شخصی به [[امام باقر]]{{ع}} عرض کرد: "می‌گویند زمانی که [[امام مهدی]]{{ع}} [[قیام]] کند، همه امور بر وفق مراد او خواهد بود. حضرت فرمود: هرگز چنین نیست. قسم به آن کس که جانم در دست اوست! اگر بنا بود برای کسی کارها خود به خود درست شود، همانا برای [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} چنین می‌شد.<ref>غیبت نعمانی، باب ۱۵، ح ۲، ص ۳۹۹.</ref> البته [[سخن]] فوق بدین معنا نیست که در [[قیام]] بزرگ مهدوی، [[امدادهای غیبی]] و آسمانی وجود نخواهد داشت؛ بلکه مقصود، آن است که در کنار [[امدادهای الهی]]، زمینه‌ها و عوامل و شرایط عادی نیز باید فراهم شود. | |||
:::::*مهم‌ترین زمینه‌های [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی]]{{ع}} چهار چیز است که هر یک را جداگانه بررسی می‌کنیم: | :::::*مهم‌ترین زمینه‌های [[قیام]] و [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی]]{{ع}} چهار چیز است که هر یک را جداگانه بررسی می‌کنیم: | ||
::::#'''[[طرح و برنامه برای ظهور|طرح و برنامه]]:''' روشن است که هر [[قیام]] و حرکت اصلاحی به دو برنامه نیاز دارد: | ::::#'''[[طرح و برنامه برای ظهور|طرح و برنامه]]:''' روشن است که هر [[قیام]] و حرکت اصلاحی به دو برنامه نیاز دارد: | ||