غربت امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::: «[[غربت]] دو معنا دارد: ۱. دوری از [[خاندان]] و وطن؛ ۲. کمی [[یاران]]. و [[حضرت مهدی]]{{ع}} به هر دو معنا [[غریب]] است. [[روایت]] [[امام صادق]]{{ع}} که فرمود: "به ناچار این امر را غیبتی خواهد بود و در [[هنگام غیبت]]، ناچار از [[عزلت]] و گوشه‌گیری است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۷.</ref> و فرمایش خود [[حضرت]] در قضیه [[علی بن مهزیار]] که فرمود: "پدرم از من [[پیمان]] گرفته که جز در سرزمین‌های پنهان و دور منزل نگیرم، برای آن‌که مخفی بمانم و جایگاهم از نیرنگ‌های اهل [[ضلالت]] مصون باشد"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۴۴۷.</ref> دلالت بر [[غربت]] آن [[حضرت]] دارد. و اینکه [[امام جواد]]{{ع}} فرمودند: "هرگاه این تعداد -سیصد و سیزده نفر- از اهل [[اخلاص]] برایش جمع شدند، [[خداوند]] امر او را ظاهر سازد" بر معنای دوم [[غربت]] دلالت می‌کند<ref>مکیال المکارم، ج ۱، ص ۱۶۶.</ref>. [[راوی]] می‌گوید: از [[امام کاظم|حضرت موسی بن جعفر]]{{عم}} از [[صاحب]] امر پرسیدم. فرمودند: "او همان آواره یکتای [[غریب]] پنهان از خاندانش می‌باشد که [[خونخواه]] پدرش خواهد بود"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج ۲، ص ۳۶۱.</ref>. پس مهم‌ترین [[وظیفه]] ما [[آمادگی برای ظهور]] و [[دعا]] برای [[تعجیل در فرج]] مولا است.