پرش به محتوا

نشانه‌های غیر حتمی ظهور چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 '
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ')
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ')
خط ۱۸: خط ۱۸:
[[پرونده:13681099.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد کاظم قزوینی]]]]
[[پرونده:13681099.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد کاظم قزوینی]]]]
::::::آیت‌الله '''[[سید محمد کاظم قزوینی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌الله '''[[سید محمد کاظم قزوینی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور (کتاب)|امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«[[نشانه‌های غیر حتمی ظهور|علایم غیر حتمی ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}}، مقداری از [[خطبه]] مفصل [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} است که به [[خطبه]] "البیان" نامیده شده؛ این [[خطبه]] در بر گیرنده امور بسیار و علایم متفرقه متعددی برای [[ظهور امام زمان]] {{ع}} است: [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} روزی بالای [[منبر]] فرمود: "من [[پدر]] [[مهدی]] {{ع}} هستم که در [[آخر الزمان]] [[قیام]] خواهد کرد". [[مالک اشتر]] بلند شد و گفت:‌ای [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}}! چه زمانی [[قائم]] شما، [[قیام]] خواهد کرد؟ پس از آن چیزهایی که در بیان علایم فرمود، این بود: "وای بر شهر [[ری]]<ref>ری؛ شهری درحوالی تهران و ظاهراً مراد از ری در این جا، منطقه تهران است.</ref>، [[کشتار]] بزرگ، [[اسیر]] بردن زنان، کشتن کودکان و از بین بردن مردان که در آن جا روی می‌دهد! وای بر جزیره [[قیس]]<ref>شاید جزیره قیس، جزیزه معروف کیش باشد که درخلیج فارس واقع شده است و نزذیک دبی و بندرعباس است.</ref> از دست مرد مخوف و گمراهانش که آن جا می‌آیند و همه کسانی که آن جا هستند را می‌کشند و [[غارت]] می‌کنند! وای بر اهل بحرین از واقعه‌هایی که بر آنها، پشت سرهم و از هر طرف و از هر مکانی وارد می‌شود که بزرگانشان را می‌گیرند و کوچکان آنها را به [[اسارت]] می‌برند!  
 
«[[نشانه‌های غیر حتمی ظهور|علایم غیر حتمی ظهور]] [[امام زمان]] {{ع}}، مقداری از [[خطبه]] مفصل [[امام علی|امیرالمؤمنین]]{{ع}} است که به [[خطبه]] "البیان" نامیده شده؛ این [[خطبه]] در بر گیرنده امور بسیار و علایم متفرقه متعددی برای [[ظهور امام زمان]] {{ع}} است: [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} روزی بالای [[منبر]] فرمود: "من [[پدر]] [[مهدی]] {{ع}} هستم که در [[آخر الزمان]] [[قیام]] خواهد کرد". [[مالک اشتر]] بلند شد و گفت:‌ای [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}}! چه زمانی [[قائم]] شما، [[قیام]] خواهد کرد؟ پس از آن چیزهایی که در بیان علایم فرمود، این بود: "وای بر شهر [[ری]]<ref>ری؛ شهری درحوالی تهران و ظاهراً مراد از ری در این جا، منطقه تهران است.</ref>، [[کشتار]] بزرگ، [[اسیر]] بردن زنان، کشتن کودکان و از بین بردن مردان که در آن جا روی می‌دهد! وای بر جزیره [[قیس]]<ref>شاید جزیره قیس، جزیزه معروف کیش باشد که درخلیج فارس واقع شده است و نزذیک دبی و بندرعباس است.</ref> از دست مرد مخوف و گمراهانش که آن جا می‌آیند و همه کسانی که آن جا هستند را می‌کشند و [[غارت]] می‌کنند! وای بر اهل بحرین از واقعه‌هایی که بر آنها، پشت سرهم و از هر طرف و از هر مکانی وارد می‌شود که بزرگانشان را می‌گیرند و کوچکان آنها را به [[اسارت]] می‌برند!  
::::#اولین واقعه در جزیره‌ای- که در شاخ شمالی قرار دارد و "سماهیچ" نام دارد- واقع می‌شود.
::::#اولین واقعه در جزیره‌ای- که در شاخ شمالی قرار دارد و "سماهیچ" نام دارد- واقع می‌شود.
::::#واقعه دوم که در شهر و بین رودخانه و سد- که شاخ شمال غربی شهر است- واقع می‌شود.
::::#واقعه دوم که در شهر و بین رودخانه و سد- که شاخ شمال غربی شهر است- واقع می‌شود.
خط ۳۷: خط ۳۸:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[محمد علی رضایی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:
:::::*«'''[[نشانه‌های غیر حتمی]]:''' اموری هستند که در صورت فراهم بودن شرایط به عنوان نشانه پدید می‌آید. بعضی از این [[نشانه‌ها]] را بر می‌شماریم. به روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} که به گوشه‌ای از [[مفاسد]] [[آخرالزمان]] اشاره فرموده توجه کنید:
:::::*«'''[[نشانه‌های غیر حتمی]]:''' اموری هستند که در صورت فراهم بودن شرایط به عنوان نشانه پدید می‌آید. بعضی از این [[نشانه‌ها]] را بر می‌شماریم. به روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} که به گوشه‌ای از [[مفاسد]] [[آخرالزمان]] اشاره فرموده توجه کنید:
::::::حکایت شده که [[امام صادق]] {{ع}} به یکی از [[یاران]] خود فرمود: هر گاه دیدی که:
 
حکایت شده که [[امام صادق]] {{ع}} به یکی از [[یاران]] خود فرمود: هر گاه دیدی که:
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
<small>
<small>
خط ۱۰۴: خط ۱۰۶:
| پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌پور
| پاسخ‌دهنده = مهدی علی‌پور
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[مهدی علی‌پور]]'''، در مقاله ''«[[ظهور (مقاله)|ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«پاره‌ای از [[نشانه‌ها]] در [[سال ظهور]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} یا کمی پیش‌تر از آن به وقوع می‌پیوندند، اما حتمی نیستند؛ یعنی احتمال "[[بداء]]" و تغییر در آن‌ها وجود دارد. بخشی از این علامت‌ها عبارت است از:
 
«پاره‌ای از [[نشانه‌ها]] در [[سال ظهور]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} یا کمی پیش‌تر از آن به وقوع می‌پیوندند، اما حتمی نیستند؛ یعنی احتمال "[[بداء]]" و تغییر در آن‌ها وجود دارد. بخشی از این علامت‌ها عبارت است از:
::::#'''[[مرگ و میرها]]، [[زلزله‌ها]]، [[جنگ‌ها و آشوب‌های داخلی و خارجی]]:''' خشک‌سالی، [[زلزله]] و جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی و خارجی، [[مرگ]] و میرهای فراوان به ارمغان می‌آورد و [[جهان]] را به اوج [[بدبختی]] و [[بیداد]] می‌رساند. به [[گواه]] [[روایات]]، دوسوم [[مردم]] نابود می‌شوند و بقیه در [[ستم]] و [[فقر]] و فلاکت، روزگار می‌گذرانند. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} را می‌فرماید: "برامت من بلایی که سخت‌تر از آن شنیده نشده است، نازل می‌شود و [[زمین]] با همه وسعتش بر آن‌ها تنگ می‌گردد"<ref> عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۲۵۰.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} نیز فرمود: "[[ظهور]] تحقق نمی‌یابد جز هنگامی که دوسوم [[مردم]] نابود شوند. [[اصحاب]] پرسیدند: پس چه کسی باقی می‌ماند؟ [[حضرت]] فرمود: آیا نمی‌پسندید از ثلث باقی باشید؟!<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳و ۲۰۷.</ref>. در این باره از [[امام صادق]]{{ع}}این گونه [[نقل]] شده است: "پیش از آمدن [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} دو [[مرگ]] گسترده خواهد بود؛ [[مرگ سرخ]] و [[مرگ سفید]]، تا از هفت بخش [[انسان‌ها]]، پنج بخش نابود گردد.<ref>[[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷ .</ref>. درباره این حوادث، [[روایات]] بسیار است.<ref> تفصیل روایات این بحث و موضوع بندی آن در موسوعة حضرت امام مهدی{{ع}} و يوم‌الخلاص (كامل سليمان) وجود دارد.</ref>.
::::#'''[[مرگ و میرها]]، [[زلزله‌ها]]، [[جنگ‌ها و آشوب‌های داخلی و خارجی]]:''' خشک‌سالی، [[زلزله]] و جنگ‌های خانمان‌سوز داخلی و خارجی، [[مرگ]] و میرهای فراوان به ارمغان می‌آورد و [[جهان]] را به اوج [[بدبختی]] و [[بیداد]] می‌رساند. به [[گواه]] [[روایات]]، دوسوم [[مردم]] نابود می‌شوند و بقیه در [[ستم]] و [[فقر]] و فلاکت، روزگار می‌گذرانند. [[پیامبر خاتم|پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} را می‌فرماید: "برامت من بلایی که سخت‌تر از آن شنیده نشده است، نازل می‌شود و [[زمین]] با همه وسعتش بر آن‌ها تنگ می‌گردد"<ref> عمادالدین طبری، بشارة المصطفی، ص۲۵۰.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} نیز فرمود: "[[ظهور]] تحقق نمی‌یابد جز هنگامی که دوسوم [[مردم]] نابود شوند. [[اصحاب]] پرسیدند: پس چه کسی باقی می‌ماند؟ [[حضرت]] فرمود: آیا نمی‌پسندید از ثلث باقی باشید؟!<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۱۳و ۲۰۷.</ref>. در این باره از [[امام صادق]]{{ع}}این گونه [[نقل]] شده است: "پیش از آمدن [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} دو [[مرگ]] گسترده خواهد بود؛ [[مرگ سرخ]] و [[مرگ سفید]]، تا از هفت بخش [[انسان‌ها]]، پنج بخش نابود گردد.<ref>[[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷ .</ref>. درباره این حوادث، [[روایات]] بسیار است.<ref> تفصیل روایات این بحث و موضوع بندی آن در موسوعة حضرت امام مهدی{{ع}} و يوم‌الخلاص (كامل سليمان) وجود دارد.</ref>.
::::#'''[[خسوف و کسوف]]:''' [[خورشید]] گرفتگی یا ماه گرفتگی عجیب نیست؛ اما آنچه همه محققان پذیرفته‌اند، تحقق [[کسوف]] در اواخر و [[خسوف]] در اواسط ماه قمری است. تا کنون عکس این حالت شنیده نشده و اگر تحقق یابد، بسیار شگفتی آفرین است. براساس [[روایات]]، نزدیک [[زمان ظهور]]، این حادثه رخ خواهد داد؛ یعنی [[خورشید]] گرفتگی در وسط و ماه گرفتگی در اواخر یا اوایل ماه قمری اتفاق می‌افتد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: دو نشانه، اندکی [[پیش از ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} رخ خواهد داد؛ [[خسوف]] در پنجم ماه و [[کسوف]] در پانزدهم. این وضعیت از هبوط [[حضرت آدم]]{{ع}} به [[زمین]] تا آن روز بی‌سابقه است. در آن هنگام، حساب و [[نظام]] ستاره‌شناسان به هم می‌خورد.<ref>[[شیخ صدوق]]، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷.</ref>. [[امام صادق]]{{ع }} می‌فرماید: "[[خورشید]] در پانزدهم [[رمضان]] می‌گیرد و ماه در آخر آن؛ بر خلاف آنچه تا کنون انس گرفته‌اند.<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۱۲۴ و لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشر {{ع}}،ص۴۴۱.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمودند: به زودی [[خداوند]] این نشانه را خواهد فرستاد: [[خورشید]] از هنگام زوال تا عصر در وسط [[آسمان]] خواهد ماند؛ همه به این نشانه توجه خواهند کرد. آن‌گاه سیمای مردی را در [[خورشید]] می‌بینند و نام و نشانش را خواهند [[شناخت]]. این نشانه پرشکوه در [[عهد]] [[سفیانی]] خواهد بود<ref> بحارالانوار، ص ۲۲۱ و سلیمان قندوزی، ینابیع المودة لذوي القربی، ج ۳، ص ۱۶۴.</ref>. برخی معتقدند، مراد سیمای [[حضرت مسیح]]{{ع }} است که در [[خورشید]] [[آشکار]] می‌شود؛ او از [[آسمان]] فرود می‌آید، با حسب و [[نسب]] شناخته می‌شود و دیگر کسی درباره‌اش [[تردید]] نمی‌کند. هم چنین در [[روایات]] آمده است: "در زمان قریب به [[ظهور]]، كف دستی در [[آسمان]] ظاهر می‌شود.<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص۲۳۳.</ref>
::::#'''[[خسوف و کسوف]]:''' [[خورشید]] گرفتگی یا ماه گرفتگی عجیب نیست؛ اما آنچه همه محققان پذیرفته‌اند، تحقق [[کسوف]] در اواخر و [[خسوف]] در اواسط ماه قمری است. تا کنون عکس این حالت شنیده نشده و اگر تحقق یابد، بسیار شگفتی آفرین است. براساس [[روایات]]، نزدیک [[زمان ظهور]]، این حادثه رخ خواهد داد؛ یعنی [[خورشید]] گرفتگی در وسط و ماه گرفتگی در اواخر یا اوایل ماه قمری اتفاق می‌افتد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: دو نشانه، اندکی [[پیش از ظهور]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} رخ خواهد داد؛ [[خسوف]] در پنجم ماه و [[کسوف]] در پانزدهم. این وضعیت از هبوط [[حضرت آدم]]{{ع}} به [[زمین]] تا آن روز بی‌سابقه است. در آن هنگام، حساب و [[نظام]] ستاره‌شناسان به هم می‌خورد.<ref>[[شیخ صدوق]]، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۵۵ و بحار الانوار، ج ۵۲، ص۲۰۷.</ref>. [[امام صادق]]{{ع }} می‌فرماید: "[[خورشید]] در پانزدهم [[رمضان]] می‌گیرد و ماه در آخر آن؛ بر خلاف آنچه تا کنون انس گرفته‌اند.<ref>محمد بن ابراهيم نعمانی، الغیبه، ص ۱۲۴ و لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر في الأمام الثاني عشر {{ع}}،ص۴۴۱.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} نیز فرمودند: به زودی [[خداوند]] این نشانه را خواهد فرستاد: [[خورشید]] از هنگام زوال تا عصر در وسط [[آسمان]] خواهد ماند؛ همه به این نشانه توجه خواهند کرد. آن‌گاه سیمای مردی را در [[خورشید]] می‌بینند و نام و نشانش را خواهند [[شناخت]]. این نشانه پرشکوه در [[عهد]] [[سفیانی]] خواهد بود<ref> بحارالانوار، ص ۲۲۱ و سلیمان قندوزی، ینابیع المودة لذوي القربی، ج ۳، ص ۱۶۴.</ref>. برخی معتقدند، مراد سیمای [[حضرت مسیح]]{{ع }} است که در [[خورشید]] [[آشکار]] می‌شود؛ او از [[آسمان]] فرود می‌آید، با حسب و [[نسب]] شناخته می‌شود و دیگر کسی درباره‌اش [[تردید]] نمی‌کند. هم چنین در [[روایات]] آمده است: "در زمان قریب به [[ظهور]]، كف دستی در [[آسمان]] ظاهر می‌شود.<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص۲۳۳.</ref>
خط ۱۳۲: خط ۱۳۵:
| پاسخ‌دهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن
| پاسخ‌دهنده = پژوهشگران مؤسسه آینده روشن
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
| پاسخ = '''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«[[علائم غیرحتمی]]، علائمی است که تحقق آن مشروط است. شاید به خاطر تغییر اوضاع [[جهان]] اتفاق نیفتد و همچنین معلوم نیست که پس از اتفاق افتادن، چه مدت طول خواهد کشید تا [[ظهور امام زمان]] {{ع}} به وقوع پیوندد. [[علائم غیرحتمی]] زیاد است؛ تعدادی از آنها اتفاق افتاده و تعدادی نیز امکان دارد اتفاق بیفتد. اما نکته قابل توجه این است که [[انسان]] باید از تطبیق کردن پرهیز نماید و اتفاقات جاری را به آسانی همان نشانه [[ظهور]] نداند، زیرا این ادعا [[دلیل]] [[قاطع]] و یقینی می‌خواهد و نمی‌توان آن را با سلیقه خود تعیین کرد. چه‌بسا چنین برداشتی باعث [[امید]] کاذب و واهی یا باعث بدبینی و [[یأس]] گردد. همان‌طور که قبلاً یادآوری گردید، نشانه‌های غیرحتمی بسیار است و در صحت و دلالت نیز با یکدیگر تفاوت دارند و برخی از [[علائم]] [[قیامت]] می‌باشند، نه [[ظهور]].
 
«[[علائم غیرحتمی]]، علائمی است که تحقق آن مشروط است. شاید به خاطر تغییر اوضاع [[جهان]] اتفاق نیفتد و همچنین معلوم نیست که پس از اتفاق افتادن، چه مدت طول خواهد کشید تا [[ظهور امام زمان]] {{ع}} به وقوع پیوندد. [[علائم غیرحتمی]] زیاد است؛ تعدادی از آنها اتفاق افتاده و تعدادی نیز امکان دارد اتفاق بیفتد. اما نکته قابل توجه این است که [[انسان]] باید از تطبیق کردن پرهیز نماید و اتفاقات جاری را به آسانی همان نشانه [[ظهور]] نداند، زیرا این ادعا [[دلیل]] [[قاطع]] و یقینی می‌خواهد و نمی‌توان آن را با سلیقه خود تعیین کرد. چه‌بسا چنین برداشتی باعث [[امید]] کاذب و واهی یا باعث بدبینی و [[یأس]] گردد. همان‌طور که قبلاً یادآوری گردید، نشانه‌های غیرحتمی بسیار است و در صحت و دلالت نیز با یکدیگر تفاوت دارند و برخی از [[علائم]] [[قیامت]] می‌باشند، نه [[ظهور]].


در ذیل به برخی از آنها اشاره می‌شود: (۱): [[بیرون آمدن پرچم‌های سیاه از طرف خراسان]]؛ (۲): [[خسوف و کسوف در یک ماه رمضان]]؛ (۳): [[باران‌های پیاپی]]؛ (۴): [[جنگ‌های خونین]]؛ (۵): [[گسترش ظلم و فساد]]؛ (۶): [[آمدن غربی‌ها به سرزمین عراق]]؛ (۷): [[فتنه در سوریه|فتنه]] و [[آشوب در سوریه]]؛ (۸): [[اختلاف در میان امت اسلام]]؛ (۹): [[انقراض سلسله بنی‌عباس]]؛ (۱۰): [[بالا آمدن آب دجله]]؛ (۱۱): [[قیام سید حسنی]]؛ (۱۲): [[گرانی]] و [[بالا رفتن قیمت‌ها]] و...»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۸۶.</ref>.
در ذیل به برخی از آنها اشاره می‌شود: (۱): [[بیرون آمدن پرچم‌های سیاه از طرف خراسان]]؛ (۲): [[خسوف و کسوف در یک ماه رمضان]]؛ (۳): [[باران‌های پیاپی]]؛ (۴): [[جنگ‌های خونین]]؛ (۵): [[گسترش ظلم و فساد]]؛ (۶): [[آمدن غربی‌ها به سرزمین عراق]]؛ (۷): [[فتنه در سوریه|فتنه]] و [[آشوب در سوریه]]؛ (۸): [[اختلاف در میان امت اسلام]]؛ (۹): [[انقراض سلسله بنی‌عباس]]؛ (۱۰): [[بالا آمدن آب دجله]]؛ (۱۱): [[قیام سید حسنی]]؛ (۱۲): [[گرانی]] و [[بالا رفتن قیمت‌ها]] و...»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۸۶.</ref>.
خط ۱۴۱: خط ۱۴۵:
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ‌دهنده =
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
| پاسخ = نویسندگان کتاب ''«[[نگین آفرینش ج۱ (کتاب)|نگین آفرینش]]»'' در این باره گفته‌اند:
::::::«[[علائم]] فروان دیگری برای [[ظهور]] بیان شده است که غیر حتمی هستند. بعضی از آن‌ها عبارتند از: [[خروج خراسانی]]، [[خروج سید حسنی]]، [[قیام]] [[شعیب بن صالح]]، [[خورشید]] گرفتگی، ماه گرفتگی در [[ماه رمضان]]، [[بارش باران‌های فراوان]] و آشوب‌های فراگیر. اکنون برخی از این [[نشانه‌ها]] را به اختصار توضیح می‌دهیم:
 
«[[علائم]] فروان دیگری برای [[ظهور]] بیان شده است که غیر حتمی هستند. بعضی از آن‌ها عبارتند از: [[خروج خراسانی]]، [[خروج سید حسنی]]، [[قیام]] [[شعیب بن صالح]]، [[خورشید]] گرفتگی، ماه گرفتگی در [[ماه رمضان]]، [[بارش باران‌های فراوان]] و آشوب‌های فراگیر. اکنون برخی از این [[نشانه‌ها]] را به اختصار توضیح می‌دهیم:
::::#'''[[خروج خراسانی]]:''' در [[روایات]] متعدد از [[قیام]] مردی [[خراسانی]]، [[پیش از ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} یاد شده و گفته شده است که [[قیام]] او همزمان با [[خروج سفیانی]] و [[یمانی]] خواهد بود.<ref>غیبت طوسی، ح ۴۴۳، ص ۴۴۶.</ref> گفتنی است که ویژگی‌های [[خراسانی]] و [[قیام]] او در [[روایات]] [[شیعه]]، به روشنی بیان نشده است؛ولی به نظر می‌رسد که او از [[زمینه‌سازان ظهور]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} خواهد بود.
::::#'''[[خروج خراسانی]]:''' در [[روایات]] متعدد از [[قیام]] مردی [[خراسانی]]، [[پیش از ظهور]] [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} یاد شده و گفته شده است که [[قیام]] او همزمان با [[خروج سفیانی]] و [[یمانی]] خواهد بود.<ref>غیبت طوسی، ح ۴۴۳، ص ۴۴۶.</ref> گفتنی است که ویژگی‌های [[خراسانی]] و [[قیام]] او در [[روایات]] [[شیعه]]، به روشنی بیان نشده است؛ولی به نظر می‌رسد که او از [[زمینه‌سازان ظهور]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} خواهد بود.
::::#'''[[خروج سید حسنی]]:''' در [[روایات]] [[شیعه]] از [[قیام]] مردی به عنوان [[حسنی]] یاد شده و از [[علائم ظهور]] شمرده شده است. [[راوی]] می‌گوید: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "[[فرج]] شما چه زمانی است؟ فرمود: وقتی شامی و [[یمانی]] ظاهر شوند و [[سید حسنی|حسنی]] حرکت کند... آن گاه که [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} از [[خدا]] برای [[ظهور]] اجازه می‌گیرد، در این زمان بعضی از [[یاران]] [[سید حسنی|حسنی]] از این امر [[آگاه]] می‌شوند و به [[سید حسنی|حسنی]] خبر می‌دهند و او [[قیام]] می‌کند، ولی اهل [[مکه]] او را می‌کشند. پس در آن هنگام [[صاحب الامر]] [[ظهور]] می‌کند و [[مردم]] با او [[بیعت]] می‌کنند <ref>کافی، ج ۸، ح ۲۸۵، ص ۲۲۴.</ref>. از [[روایت]] بالا معلوم می‌شود که حرکت [[سید حسنی|حسنی]] زمانی است که امر [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} هنوز بر [[مردم]] [[جهان]] [[آشکار]] نشده و [[سید حسنی|حسنی]] با [[قیام]] خود به دنبال [[زمینه‌سازی]] برای [[قیام]] بزرگ آن [[حضرت]] است.
::::#'''[[خروج سید حسنی]]:''' در [[روایات]] [[شیعه]] از [[قیام]] مردی به عنوان [[حسنی]] یاد شده و از [[علائم ظهور]] شمرده شده است. [[راوی]] می‌گوید: از [[امام صادق]]{{ع}} پرسیدم: "[[فرج]] شما چه زمانی است؟ فرمود: وقتی شامی و [[یمانی]] ظاهر شوند و [[سید حسنی|حسنی]] حرکت کند... آن گاه که [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} از [[خدا]] برای [[ظهور]] اجازه می‌گیرد، در این زمان بعضی از [[یاران]] [[سید حسنی|حسنی]] از این امر [[آگاه]] می‌شوند و به [[سید حسنی|حسنی]] خبر می‌دهند و او [[قیام]] می‌کند، ولی اهل [[مکه]] او را می‌کشند. پس در آن هنگام [[صاحب الامر]] [[ظهور]] می‌کند و [[مردم]] با او [[بیعت]] می‌کنند <ref>کافی، ج ۸، ح ۲۸۵، ص ۲۲۴.</ref>. از [[روایت]] بالا معلوم می‌شود که حرکت [[سید حسنی|حسنی]] زمانی است که امر [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} هنوز بر [[مردم]] [[جهان]] [[آشکار]] نشده و [[سید حسنی|حسنی]] با [[قیام]] خود به دنبال [[زمینه‌سازی]] برای [[قیام]] بزرگ آن [[حضرت]] است.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش