پیش از ظهور چه حوادثی در جهان اتفاق می‌افتد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«در [[احادیث]] فراوانی، پیشگویی‌های بسیاری درباره اوضاع [[جهان]] پیش از [[ظهور امام زمان]] {{ع}} شده است، تمام آنها حاکی از آن است که [[دنیا]] پیش از [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به کانون [[وحشت]] و [[بدبختی]] مبدل خواهد شد و [[مردم]] دچار سردرگمی، [[حیرت]] و گرفتاری‌هایی می‌شوند که هرگز از آنها رهایی نمی‌یابند. [[جهان]] پیش از [[ظهور]] آن [[حضرت]]، دچار جنگ‌های بسیار سخت و ویران کننده خواهد شد، به گونه‌ای که همه [[ملت‌ها]] با یکدیگر درگیر می‌شوند.

::::::«در آستانه [[ظهور]]، سرزمین‌های [[عربی]] در اثر سوء [[مدیریت]] [[حکام]] [[جور]] و [[فرمانروایان]] [[طغیانگر]]، دچار نابسامانی شدیدی می‌شود. درباره وضعیت [[اعراب]] در هنگامه [[ظهور]] و [[نکوهش]] [[فرمانروایان]] آنان [[روایات]] بسیاری وارد شده است. برای مثال، [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "وای بر طاغیان [[عرب]]، از شری که به زودی گریبان گیر آنان خواهد شد"<ref>{{عربی|" وَيْلٌ لِطُغَاةِ الْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدِ اقْتَرَب‏"}}؛ الغیبة، نعمانی، ص۲۰۴.</ref>؛ هم چنین از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} [[نقل]] شده است که فرمود: "[[خروج]] [[مهدی]]{{ع}} زمانی به وقوع می‌پیوندد که [[نزاع]] و کشمکش و [[اختلاف]] شدیدی در میان [[فرمانروایان]] [[عرب]] و [[عجم]]، در گیرد و این کشمکش و [[نزاع]] در میان آنان تداوم یابد تا آن که رشته امور به دست مردی از تبار [[ابوسفیان]] برسد"<ref>{{عربی|" يَقَعُ خُرُوجِهِ بَعْدَ تَدَابُرِ وَ اخْتِلَافُ بَيْنَ أُمَرَاءِ الْعَرَبِ وَ الْعَجَمِ الَىَّ انَّ يَصِيرَ الْأَمْرِ الَىَّ رَجُلُ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}} ج۳، ص۲۳.</ref>؛ بر اساس این [[حدیث]]، [[قیام]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در شرایطی به وقوع می‌پیوندد که [[جهان]] [[اسلام]]، مخصوصاً کشورهای [[عربی]] و منطقه خاورمیانه، دچار آشوب، [[هرج و مرج]] و بی‌ثباتی شدیدی شده باشند تا زمینه برای به [[قدرت]] رسیدن عناصر پلید و [[خون]] آشامی چون [[سفیانی]] پدید‌اید.از این‌رو، تحولات بنیادین در خاورمیانه، سرآغاز تحولات بزرگ جهانی و [[زمینه‌ساز]] رخداد بزرگ [[ظهور]] [[امام مهدی]] {{ع}} خواهد بود. از این لحاظ، این رخدادها بستر رشد و بالندگی جریان [[عدالت]] خواهی و [[پیروزی]] نهایی [[حق طلبان]] است»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[آخرین منجی (کتاب)|آخرین منجی]]، ص۱۸۰ - ۱۸۱.</ref>.

::::::«[[شام]] مملکتی است که در گذشته شامل [[اردن]] و [[سوریه]] و لبنان و [[فلسطین]] بود<ref>معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.</ref>. در [[حدیث]] آمده که در [[شام]]، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این [[فتنه]] پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از [[آسمان]] ندا دهد: فلان، [[حاکم]] و [[امیر]] شما باشد<ref>کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.</ref>. و نیز آمده است: [[قائم]] {{ع}} [[ظهور]] نمی‌کند مگر پس از آن‌که [[شام]] را [[فتنه]] و آشوبی فراگیرد که [[مردم]]، راه نجاتی از آن نداشته باشند<ref>بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.</ref>»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۲۵.</ref>.

::::::«تحولات و اتفاقات [[قبل از ظهور]] در چند چیز است: