آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«[[انتظار]] یک [[نظریه ]] [[تربیتی]] است یعنی یک نگاه بنیادی است که می‌تواند بر همه اجزا و [[اعمال]] و ابعاد و ساخت‌های گوناگون [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] ما اثرگذار باشد [[انتظار]] عام و مشترک یک آثاری دارد، از نظر روان‌شناختی اصولاً [[روح]] [[امید]] و [[انتظار مثبت]] خیلی کارکرد دارد چه انتظارات مقطعی چه انتظارهای کلان عمومی و جهان‌شمول اما آن انتظاری که در [[مکتب]] [[شیعه]] است چیزی فراتر از این [[انتظار]] عام و مشترک است ویژگی‌های دو رکن [[انتظار]] است که [[انتظار]] [[شیعی]] را از [[انتظار]] [[بودایی]] یا [[انتظار]] [[مسیحی]] یا [[انتظار]] [[عامه]] و [[اهل سنت]] متفاوت می‌کند و به عنوان یک نگرش و [[مکتب]] در می‌آورد [[انتظار]] با این ویژگی‌ها [[مکتب]] [[تربیتی]] است که هم ابعاد روانی و روحی فرد را و هم نگرش [[اجتماعی]] وی را تعیین می‌کند و هم در ساخت‌های گوناگون [[تربیت اخلاقی]] و فردی و [[خانوادگی]] و [[اجتماعی]] اثر می‌گذارد و من در بخش دوم فقط به پاره‌ای از این آثار اشاره می‌کنم و البته این دیدگاه و نظریه قابل بسط است و ساحت‌های [[تربیت]] را باید جدا و شعاع و آثار این نگاه را در هر یک از آن ساحت‌ها بازشناسی کرد.

}}

{{پاسخ پرسش  

| پاسخ‌دهنده = محمد رضا شرفی جم

| پاسخ = آقای دکتر '''[[محمد رضا شرفی جم]]'''، در  دو مقاله ''«[[مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار (مقاله)|مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار]]»''، ''«[[آثار تربیتی فرهنگ انتظار در تقابل با چالش‌های جدید خانواده (مقاله)|آثار تربیتی فرهنگ انتظار در تقابل با چالش‌های جدید خانواده]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::#به جریان افتادن نیروهای نهفته و سرمایه‌های راکد [[انسان]] در پرتو دوران سخت [[انتظار]]؛

:::::#پالایش درون و به مرحله [[خلوص]] رسیدن به جهت طولانی شدن [[دوران غیبت]]؛

:::::#فراتر رفتن از مرز [[انسان]] [[متعادل]] و رسیدن به مرحله [[انسان]] متعالی؛

:::::#از سطح و مرحله رنج‌های حقیر مادی، رها شدن و به وادی رنج‌های [[عظیم]] [[معنوی]] و دغدغه‌های بزرگ انسانی، گام نهادن؛ هم‌چون [[رنج]] انتظاری [[راستین]] و طولانی را بر دوش کشیدن و چشم به دروازه‌های روشن [[ظهور]] داشتن»<ref>[[محمد رضا شرفی جم|شرفی، محمد رضا]]، [[مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار (مقاله)|مقدمه‌ای بر آثار تربیتی و روان‌شناختی انتظار]]، [[گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانی‌های گفتمان سوم]]، ص ۱۳۴.</ref>.

[[امید]]، محرک [[انسان]] برای رویارویی با [[آینده]] است‌. برخی آن را انگیزه و پاره‌ای دیگر آن را نیاز [[آدمی]] می‌‌دانند. [[امام مجتبی]]{{ع}} از [[پدر]] بزرگوارش [[نقل]] می‌‌کند: "در [[دولت مهدی]]{{ع}}، درندگان [[سازش]] می‌‌کنند‌، نباتات از [[دل]] [[زمین]] می‌‌رویند و [[آسمان]] برکاتش را فرو می‌‌فرستد. [[گنج‌های نهفته]] در [[دل]] [[زمین]] برای او آشکار می‌‌شود و بین [[مشرق]] و [[مغرب]] را مالک می‌‌شود‌. خوشا به حال کسی که آن روزگار مسعود را [[درک]] کند و دستوراتش را با گوش [[جان]] بشنود‌"<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵٢، ص ٢٨٠.</ref>. مفهوم [[انتظار]] در [[حقیقت]]، [[امید]] به فردای [[ظهور]] است‌؛ فردایی که هرگز با [[دوران غیبت]] قابل مقایسه نیست‌؛