آیا امام مهدی از اولاد و نسل عباس است؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۶:۵۲
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
اینها با [[تفسیر به رأی]] این [[احادیث]]، میخواستهاند، به وسیله آن، چیزهایی را ثابت کنند که به هیچوجه ارتباطی با اصل آن ندارد. در این بخش ما به بحث و بررسی در مورد دو نوع از این [[احادیث]] میپردازیم. | اینها با [[تفسیر به رأی]] این [[احادیث]]، میخواستهاند، به وسیله آن، چیزهایی را ثابت کنند که به هیچوجه ارتباطی با اصل آن ندارد. در این بخش ما به بحث و بررسی در مورد دو نوع از این [[احادیث]] میپردازیم. | ||
*نوع اول: [[احادیث]] مجمل و کلی که برخی به آن استناد کرده و گفتهاند: [[مهدی]] از [[فرزندان]] و از نسل [[عباس]] است و اینگونه [[احادیث]]، به دو گونه آمده است: | |||
الف: [[احمد بن حنبل]] در سندش به [[نقل]] از ثوبان گفته است: [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: هنگامی که [[پرچمهای سیاه]] را دیدید که از سمت [[خراسان]] پیش میآیند، به آن بپیوندید حتی اگر شده با خزیدن روی برف؛ زیرا [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] همراه آن است<ref>مسند احمد، ج ۵، ص ۲۷۷.</ref>. ما میدانیم که [[پرچمهای سیاه]] برای برپایی [[حکومت]] [[عباسیها]] و [[زمینهسازی]] برای آن، از [[خراسان]] خروج کرد. بنابراین، آن [[مهدی]] که همراه آن پرچمها است، همان [[مهدی عباسی]] است که از [[فرزندان عباس]] است. در این نوع [[حدیث]]، عبارت بیشک [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است آمده است. | الف: [[احمد بن حنبل]] در سندش به [[نقل]] از ثوبان گفته است: [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: هنگامی که [[پرچمهای سیاه]] را دیدید که از سمت [[خراسان]] پیش میآیند، به آن بپیوندید حتی اگر شده با خزیدن روی برف؛ زیرا [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] همراه آن است<ref>مسند احمد، ج ۵، ص ۲۷۷.</ref>. ما میدانیم که [[پرچمهای سیاه]] برای برپایی [[حکومت]] [[عباسیها]] و [[زمینهسازی]] برای آن، از [[خراسان]] خروج کرد. بنابراین، آن [[مهدی]] که همراه آن پرچمها است، همان [[مهدی عباسی]] است که از [[فرزندان عباس]] است. در این نوع [[حدیث]]، عبارت بیشک [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است آمده است. | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
در مورد رابطه میان [[احادیث]] نوع اول و دوم هم باید گفت که: [[احادیث]] نوع اول، که از [[مهدی]] {{ع}} نام بردهاند، اما ویژگیهای ایشان با [[مهدی عباسی]] انطباق ندارد و از مفاد [[احادیث]] نوع دوم اینگونه برمیآید که منظور از آن، این است که برای [[مهدی]] [[علوی]] [[زمینهسازی]] کرده و راه را برای [[ظهور]] ایشان هموار میسازد. | در مورد رابطه میان [[احادیث]] نوع اول و دوم هم باید گفت که: [[احادیث]] نوع اول، که از [[مهدی]] {{ع}} نام بردهاند، اما ویژگیهای ایشان با [[مهدی عباسی]] انطباق ندارد و از مفاد [[احادیث]] نوع دوم اینگونه برمیآید که منظور از آن، این است که برای [[مهدی]] [[علوی]] [[زمینهسازی]] کرده و راه را برای [[ظهور]] ایشان هموار میسازد. | ||
*نوع دوم: ([[مهدی]]، از [[فرزندان]] عمویم [[عباس]] است) | |||
::::::[[احادیث]] نوع دوم، تصریح کردهاند که [[مهدی]] از [[فرزندان عباس]] است. [[سیوطی]] این مطلب را در کتاب الجامع الصغیر<ref>الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۶۷۲، ۹۲۴۲، دار الفکر، بیروت.</ref> [[نقل]] کرده است. مناوی هم در کتاب [[فیض]] القدیر شرح الجامع الصغیر گفته است: ابن جوزی گفت: در آن [[سند]] [نام] [[محمد بن الولید القمری]] است. ابن عدی گفت: او [[حدیث]] [[جعل]] میکرد و آنرا به [[پیامبر]] {{صل}} نسبت میداد، دزدی میکرد و اسنادها و متون را تغییر میداد. ابن ابی معشر هم گفته است: او بسیار [[دروغگو]] است. سمهودی هم گفته است: پس از او و پیش از او، از او درستترند، اما در این ([[سند]]) نام [[محمد]] بن الولید جعلکننده وجود دارد<ref>فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، محمد عبد الرئوف المناوی، ج ۶، ص ۳۶۱، ۹۲۴۲ تحقیق احمد عبد السلام، ط ۱، ۱۴۱۵ دار الکتب العلیمة، بیروت.</ref>. | ::::::[[احادیث]] نوع دوم، تصریح کردهاند که [[مهدی]] از [[فرزندان عباس]] است. [[سیوطی]] این مطلب را در کتاب الجامع الصغیر<ref>الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۶۷۲، ۹۲۴۲، دار الفکر، بیروت.</ref> [[نقل]] کرده است. مناوی هم در کتاب [[فیض]] القدیر شرح الجامع الصغیر گفته است: ابن جوزی گفت: در آن [[سند]] [نام] [[محمد بن الولید القمری]] است. ابن عدی گفت: او [[حدیث]] [[جعل]] میکرد و آنرا به [[پیامبر]] {{صل}} نسبت میداد، دزدی میکرد و اسنادها و متون را تغییر میداد. ابن ابی معشر هم گفته است: او بسیار [[دروغگو]] است. سمهودی هم گفته است: پس از او و پیش از او، از او درستترند، اما در این ([[سند]]) نام [[محمد]] بن الولید جعلکننده وجود دارد<ref>فیض القدیر شرح الجامع الصغیر، محمد عبد الرئوف المناوی، ج ۶، ص ۳۶۱، ۹۲۴۲ تحقیق احمد عبد السلام، ط ۱، ۱۴۱۵ دار الکتب العلیمة، بیروت.</ref>. | ||