اگر ملاقات با امام مهدی ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
اگر ملاقات با امام مهدی ممکن است پس چرا باید مدعی ملاقات را تکذیب کرد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۰۲
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-== پاسخ نخست== +== پاسخ نخست ==)) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیبالله طاهری]]]] | [[پرونده:11562.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حبیبالله طاهری]]]] | ||
حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیبالله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در اینباره گفتهاست: | حجت الاسلام و المسلمین دکتر [[حبیبالله طاهری]] در کتاب ''«[[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]»'' در اینباره گفتهاست: | ||
*«بعضیها [[ملاقات]] با [[حضرت]] را منکرند و میگویند [[ملاقات]] امکان ندارد و بر مدعای خود روایاتی را [[شاهد]] میآورند که میگویند: اگر کسی مدعی مشاهده و [[ملاقات]] با [[امام زمان]] شد او را [[تکذیب]] کنید و از او نپذیرید. طبق این نوع [[روایات]] ما نمیتوانیم این نوع ملاقاتها را که در کتب [[نقل]] شده بپذیریم. به هر حال، امر دایر است که ما سخن [[مردم]] عادی وغیر [[معصوم]] را که مدعی [[ملاقات]] هستند، بپذیریم و یا سخن [[معصوم]] را که فرمود، مدعی رؤیت و [[ملاقات]] را [[تکذیب]] کنید، معلوم است که باید به سخن [[معصوم]] عمل کنیم نه سخن دیگران. در پاسخ چنین ادعایی میگوییم<ref> برای آگاهی بیشتر و پاسخهایی که علما دادهاند، ر.ک به: محدث نوری، جنة المأوی در بحارالانوار، ج ۵۳ از ص ۳۱۸ آخر کتاب؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱-۱۷۲.</ref>: | |||
::::#روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک [[روایت]] بیشتر نیستو آن همان، [[توقیع]] [[حضرت]] [[ولی عصر]]{{ع}} به [[علی بن محمد سمری]] شش روز قبل از وفاتش است، که [[حضرت]] در این [[توقیع]] به [[علی بن محمد سمری]] ([[نایب چهارم]]) فرمود: دست و پایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت [[وصیت]] مکن، چرا که زمان [[غیبت کبری]] فرا رسیده و تو نیز شش روز دیگر از [[دنیا]] میروی. در آینده در بین [[شیعیان]] کسانی پیدا میشوند که [[ادعای مشاهده]] ما را دارند، بدانید که قبل از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] (دو علامت از [[علائم حتمیه]] [[ظهور]]) هر کسی [[ادعای مشاهده]] ما را داشته باشد، [[دروغگو]] و مفتری است<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref>. آنها که [[ملاقات]] [[امام زمان]] را قبول ندارند به این [[روایت]] [[تمسک]] میکنند و گرنه [[روایت]] دیگری در کار نیست. | ::::#روایاتی در کار نیست، بلکه طبق تحقیق، یک [[روایت]] بیشتر نیستو آن همان، [[توقیع]] [[حضرت]] [[ولی عصر]]{{ع}} به [[علی بن محمد سمری]] شش روز قبل از وفاتش است، که [[حضرت]] در این [[توقیع]] به [[علی بن محمد سمری]] ([[نایب چهارم]]) فرمود: دست و پایت را جمع کن و به کسی برای بعد از خودت [[وصیت]] مکن، چرا که زمان [[غیبت کبری]] فرا رسیده و تو نیز شش روز دیگر از [[دنیا]] میروی. در آینده در بین [[شیعیان]] کسانی پیدا میشوند که [[ادعای مشاهده]] ما را دارند، بدانید که قبل از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] (دو علامت از [[علائم حتمیه]] [[ظهور]]) هر کسی [[ادعای مشاهده]] ما را داشته باشد، [[دروغگو]] و مفتری است<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref>. آنها که [[ملاقات]] [[امام زمان]] را قبول ندارند به این [[روایت]] [[تمسک]] میکنند و گرنه [[روایت]] دیگری در کار نیست. | ||
::::#از این [[روایت]] نیز پاسخهایی داده شده است<ref> ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref> که [[بهترین]] پاسخ به تناسب [[حکم]] و موضوع و با استفاده از لفظ "مفتر" که [[حضرت]] فرمود: {{عربی|"أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ..."}}، این است که منظور صرف [[دیدار]] و [[ملاقات]] نیست، بلکه دیداری است که همراه با [[ادعای نیابت]] که مثلاً شخصی مدعی [[نیابت خاصه]] میشود و میگوید: من [[امام]] را مشاهده میکنم و [[امام زمان]] مرا همانند [[نواب اربعه]]، [[نایب خاص]] خود قرار داده است، من [[وکیل]] اقا در بین شما هستم و شما باید در کارها به من مراجعه کنید. [[حضرت]] فرمود چنین کسی نه تنها [[دروغ]] میگوید، بلکه افترا نیز میبندد چون به ما نسبت میدهد که ما او را [[نایب]] و [[وکیل]] خود قرار دادهایم. اصل صدور [[روایت]] هم در [[مقام]] [[نیابت]] است که [[حضرت]] به [[علی بن محمد سمری]] فرمود: کسی را از جانب ما [[نصب]] مکن و دوران [[غیبت صغری]] و [[نیابت خاصه]] تمام شده است. در چنین شرایطی اگر کسی [[ادعای رؤیت]] و مشاهده داشته باشد، معلوم است که منظور مشاهده خالی از [[نیابت]] نیست. | ::::#از این [[روایت]] نیز پاسخهایی داده شده است<ref> ر.ک: مجلسی، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۵۱.</ref> که [[بهترین]] پاسخ به تناسب [[حکم]] و موضوع و با استفاده از لفظ "مفتر" که [[حضرت]] فرمود: {{عربی|"أَلَا فَمَنِ ادَّعَى الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْيَانِيِ وَ الصَّيْحَةِ فَهُوَ كَذَّابٌ مُفْتَرٍ..."}}، این است که منظور صرف [[دیدار]] و [[ملاقات]] نیست، بلکه دیداری است که همراه با [[ادعای نیابت]] که مثلاً شخصی مدعی [[نیابت خاصه]] میشود و میگوید: من [[امام]] را مشاهده میکنم و [[امام زمان]] مرا همانند [[نواب اربعه]]، [[نایب خاص]] خود قرار داده است، من [[وکیل]] اقا در بین شما هستم و شما باید در کارها به من مراجعه کنید. [[حضرت]] فرمود چنین کسی نه تنها [[دروغ]] میگوید، بلکه افترا نیز میبندد چون به ما نسبت میدهد که ما او را [[نایب]] و [[وکیل]] خود قرار دادهایم. اصل صدور [[روایت]] هم در [[مقام]] [[نیابت]] است که [[حضرت]] به [[علی بن محمد سمری]] فرمود: کسی را از جانب ما [[نصب]] مکن و دوران [[غیبت صغری]] و [[نیابت خاصه]] تمام شده است. در چنین شرایطی اگر کسی [[ادعای رؤیت]] و مشاهده داشته باشد، معلوم است که منظور مشاهده خالی از [[نیابت]] نیست. |