مأموریتهای یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
مأموریتهای یاران امام مهدی چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۱۳
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)
جز (جایگزینی متن - '\. \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به '. $1 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::* +*)) |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
[[پرونده:179160800.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[نعمت الله یوسفیان]]]] | [[پرونده:179160800.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[نعمت الله یوسفیان]]]] | ||
::::::حجتالاسلام والمسلمین '''[[نعمت الله یوسفیان]]'''، در مقاله ''«[[ویژگیهای یاران خاص امام زمان (مقاله)|ویژگیهای یاران خاص امام زمان]]»'' در اینباره گفته است: | ::::::حجتالاسلام والمسلمین '''[[نعمت الله یوسفیان]]'''، در مقاله ''«[[ویژگیهای یاران خاص امام زمان (مقاله)|ویژگیهای یاران خاص امام زمان]]»'' در اینباره گفته است: | ||
*«'''[[جنگ]] با [[ستمگران]]''': اولین [[مأموریت]] [[یاران]] [[حضرت]]، [[جنگی]] تمام عیار با [[مستکبران]] عالم است که در آغاز [[انقلاب]] بزرگ [[حضرت]]، در رأس همه کارهای قرار دارد. [[یاران خاص]] [[مهدی]]{{ع}} در این [[جنگ]]، در بعد [[اندیشه]] تئوریسینهای [[انقلاب]] و در بعد عمل، سربازانی [[شجاع]] و [[فداکار]] در رکاب [[امام زمان]]{{ع}} و [[گوش به فرمان]] آن [[حضرت]] هستند. وقتی حلقه [[یاران]] پس از ۳۱۳ نفر کامل شد [[قیام]] شروع میشود و با [[ستمگران]] [[جهان]] در افتند و آنان را قلع و قمع میکنند؛ به گونهای که [[خدا]] [[خشنود]] شود. | |||
[[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: [[قائم آل محمد]]{{ع}} شباهتهایی با [[پنج تن]] از [[پیامبران]] دارد... اما شباهت او به جدّ خود ([[پیامبر اکرم]]{{صل}}) [[قیام با شمشیر]] است و کشتن [[دشمنان]] [[خدا]] و [[پیامبر]]، و نیز [[جباران]] و سرکشان. او با (نیروی) [[شمشیر]] و (نیروی) [[ترس]]، (که در [[دل]] [[جباران]] افکنده میشود) مدد میگردد<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۲۷.</ref>. | [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: [[قائم آل محمد]]{{ع}} شباهتهایی با [[پنج تن]] از [[پیامبران]] دارد... اما شباهت او به جدّ خود ([[پیامبر اکرم]]{{صل}}) [[قیام با شمشیر]] است و کشتن [[دشمنان]] [[خدا]] و [[پیامبر]]، و نیز [[جباران]] و سرکشان. او با (نیروی) [[شمشیر]] و (نیروی) [[ترس]]، (که در [[دل]] [[جباران]] افکنده میشود) مدد میگردد<ref>کمال الدین، ج۱، ص۳۲۷.</ref>. | ||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[خداوند]] به دست اینان [[طاغوتها]] و [[جبّاران]] را نابود میسازد و آنان را بر [[شرق]] و [[غرب]] عالم مسلّط میکند، [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: گویی که [[یاران قائم]]{{ع}} را میبینم که بر خاور و باختر [[گیتی]] مسلط شدهاند و هیچ چیز نیست مگر آنکه از آنان [[فرمان]] میبرد<ref>موسوعة الامام المهدی، ج۳، ص۴۵۴.</ref>. | [[خداوند]] به دست اینان [[طاغوتها]] و [[جبّاران]] را نابود میسازد و آنان را بر [[شرق]] و [[غرب]] عالم مسلّط میکند، [[امام باقر]]{{ع}} میفرماید: گویی که [[یاران قائم]]{{ع}} را میبینم که بر خاور و باختر [[گیتی]] مسلط شدهاند و هیچ چیز نیست مگر آنکه از آنان [[فرمان]] میبرد<ref>موسوعة الامام المهدی، ج۳، ص۴۵۴.</ref>. | ||
*'''[[مبارزه با انحرافها]]، تحریفها و برداشتهای نادرست از [[دین]]''': دومین [[مأموریت]] [[یاران خاص امام زمان]]{{ع}} در آغاز [[انقلاب]]، [[مبارزه]] کردن با [[انحرافها]]، تحریفها و برداشتهای نادرست از [[دین]] و [[مذهب]] است. عوامل اصلی این [[انحرافات]] سه دسته صاحبان زر ([[سرمایهداران]] و اشراف)، صاحبان [[زور]] (حکومتهای غیر [[اسلامی]] و به ظاهر [[اسلامی]]) و صاحبان [[تزویر]] ([[روحانیون]] وابسته و دنیاپرست و جیوهخوار [[حکومتها]] و طبقات اشراف) هستند؛ در واقع [[صاحبان زر و زور]] تحریفها، برداشتها و تفسیرهای غلط را سفارش میدهند و صاحبان [[تزویر]] آن را اجرایی و عملیاتی میکنند. | |||
[[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آزاری که [[قائم]]{{ع}} به [[هنگام قیام]] خویش، از [[جاهلان]] [[آخر الزمان]] میبیند، به مراتب سختتر است از آن همه [[آزار]] که [[پیامبر]]{{صل}} از [[مردم]] [[جاهلیت]] دید. [[راوی]] میگوید: این چگونه میشود؟ [[امام]] فرمود: [[پیامبر]] به میان [[مردم]] آمد در حالی که آنها سنگ و صخره و چوب و تختههای تراشیده (بتهای چوبی) را میپرستیدند، ولی [[قائم]] ما که [[قیام]] کند [[مردمان]] همه از [[کتاب خدا]] برای او [[دلیل]] میآورند و آیههای [[قرآن]] را [[تأویل]] و توجیه میکنند!<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۹۷.</ref> | [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آزاری که [[قائم]]{{ع}} به [[هنگام قیام]] خویش، از [[جاهلان]] [[آخر الزمان]] میبیند، به مراتب سختتر است از آن همه [[آزار]] که [[پیامبر]]{{صل}} از [[مردم]] [[جاهلیت]] دید. [[راوی]] میگوید: این چگونه میشود؟ [[امام]] فرمود: [[پیامبر]] به میان [[مردم]] آمد در حالی که آنها سنگ و صخره و چوب و تختههای تراشیده (بتهای چوبی) را میپرستیدند، ولی [[قائم]] ما که [[قیام]] کند [[مردمان]] همه از [[کتاب خدا]] برای او [[دلیل]] میآورند و آیههای [[قرآن]] را [[تأویل]] و توجیه میکنند!<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۲۹۷.</ref> | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
[[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آن گروه که [[قائم]] [[هنگام قیام]] خویش با او کار میکنند، نجیبان، قاضیان، [[حاکمان]] [[شرع]]، [[فقیهان]] و دینشناسانی هستند که ([[برکت]] و) مسحه [[الهی]] یافتهاند؛ به گونهای که هیچ حکمی بر آنان اشتباه نمیشود<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص۴۸۵.</ref>. | [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: آن گروه که [[قائم]] [[هنگام قیام]] خویش با او کار میکنند، نجیبان، قاضیان، [[حاکمان]] [[شرع]]، [[فقیهان]] و دینشناسانی هستند که ([[برکت]] و) مسحه [[الهی]] یافتهاند؛ به گونهای که هیچ حکمی بر آنان اشتباه نمیشود<ref>[[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص۴۸۵.</ref>. | ||
*'''[[عمران]] و آبادی کشورها و [[برقراری عدالت]]''': [[مأموریت]] دیگر [[یاران خاص]] این است که پس از [[اقتدار]] یافتن [[حضرت مهدی]]{{ع}}، [[مسئولیت]] اداره کشورها را از جانب ایشان بر عهده میگیرند و هر کدام عازم منطقهای میشوند و پایههای مستحکم بنای رفیع [[حکومت جهانی مهدوی]] را بنا مینهند و به [[عمران]] و آبادی کشورها میپردازند و [[عدالت]] [[اسلامی]] را برقرار میسازند. | |||
هنگامی که [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند برای هر کشوری از کشورهای [[جهان]] [[فرمانروایی]] برمیگزیند و به او میفرماید: [[دستور]] العمل تو در [[کف دست]] تو است، هرگاه حادثهای بر تو روی دهد که [[حکم]] آن را نمیفهمی و طرز [[داوری]] در آن را نمیدانی، به کف دستت بنگر، هرچه در آن منعکس باشد براساس آن عمل کند: {{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ بَعَثَ فِي أَقَالِيمِ الْأَرْضِ فِي كُلِّ إِقْلِيمٍ رَجُلًا يَقُولُ عَهْدُكَ فِي كَفِّكَ فَإِذَا وَرَدَ عَلَيْكَ مَا لَا تَفْهَمُهُ وَ لَا تَعْرِفُ الْقَضَاءَ فِيهِ فَانْظُرْ إِلَى كَفِّكَ وَ اعْمَلْ بِمَا فِيهَا}}<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۵.</ref>. | هنگامی که [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند برای هر کشوری از کشورهای [[جهان]] [[فرمانروایی]] برمیگزیند و به او میفرماید: [[دستور]] العمل تو در [[کف دست]] تو است، هرگاه حادثهای بر تو روی دهد که [[حکم]] آن را نمیفهمی و طرز [[داوری]] در آن را نمیدانی، به کف دستت بنگر، هرچه در آن منعکس باشد براساس آن عمل کند: {{متن حدیث|إِذَا قَامَ الْقَائِمُ بَعَثَ فِي أَقَالِيمِ الْأَرْضِ فِي كُلِّ إِقْلِيمٍ رَجُلًا يَقُولُ عَهْدُكَ فِي كَفِّكَ فَإِذَا وَرَدَ عَلَيْكَ مَا لَا تَفْهَمُهُ وَ لَا تَعْرِفُ الْقَضَاءَ فِيهِ فَانْظُرْ إِلَى كَفِّكَ وَ اعْمَلْ بِمَا فِيهَا}}<ref>بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۶۵.</ref>. |