برتری امام مهدی بر حضرت مسیح به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
برتری امام مهدی بر حضرت مسیح به چه معناست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۲
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)) |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
«بیشتر روایتهای مربوط به [[نزول مسیح]] {{ع}} از [[اقتدا]] نمودن ایشان بر [[امام زمان]] {{ع}} سخن گفته و روی این [[امر]] تأکید و حساسیت از خود نشان دادهاند. نزدیک به سی [[حدیث]] در [[منتخب الاثر]] [[روایت]] شده که همگی آنها بیانگر این هستند که [[عیسی]] [[مسیح]] {{ع}} پشت [[سر]] [[مهدی موعود]] {{ع}} [[نماز]] میگزارد. البته این [[روایتها]] در مکان و اینکه چه نمازی باشد، صبح یا [[عصر]]، با یکدیگر [[اختلاف]] دارند؛ ولی [[خبر]] اقتدای [[عیسی بن مریم]] به [[حجت بن الحسن]] {{ع}} [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و علمای [[اهلسنت]] از [[خواص]] و عوام، پیر و جوان است؛ چون اشتهارش درحد اعلایی از استفاضه و شهرت است. دیگر آنکه، این موضوع که [[عیسی بن مریم]] {{ع}} نزد [[مهدی موعود]] {{ع}} برای [[یاری]] و پشتیبانی [[جهاد]] میکند تا [[دجال]] و صهیونیستهای عنود و سرکش را نابود سازد نیز امری است روشن و آشکار. در [[احکام دین]] بیان شده است [[امام]] [[جماعت]] باید [[برتری]] و تقدم رتبه بر [[مأموم]] داشته باشد؛ هرگاه دو نفر [[شایستگی]] [[امامت]] را داشته باشند، آنکه امتیاز دارد و از [[کمالات]] و معنویات بیشتری بر خوردار است، بایستی جلو [[ایستاده]] و [[امامت]] [[امت]] را بر عهده گیرد. همچنین تقدم در [[جهاد]] برای آن است که حفظ [[جان]] و موقعیت اجتماعی، دینی آن یکی بر مجاهد رزمنده [[واجب]] است. البته پیشتر در مورد امتیاز و لیاقتهای [[مهدی]] {{ع}} بر [[پیامبران]] و جانشیان آنان سخن رفت؛ لکن نکته مهم این است که حتی از سخنان [[امامان معصوم]] {{ع}} [[برتری]] و تقدم آن جناب بر خود ایشان، بهدست میآید. بهعنوان [[مثال]]، [[امام صادق]] {{ع}} فرموده: "اگر به [[فیض]] حضورش نائل شوم، همه [[عمر]] در خدمتش خواهم بود"<ref>{{عربی|" لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، غیبت نعمانی، ص۳۴۵.</ref>؛ [[گفتار]] بالا را با حدیثی از [[امام باقر]] {{ع}} تایید میکنیم که فرمود: ای خیثمه! زمانی بر [[مردم]] خواهد آمد که [[خدا]] و [[توحید]] را نمیشناسند، تا آنکه [[دجال]] خروج میکند و [[عیسی]] فرزند [[مریم]] از [[آسمان]] فرود میآید و [[خداوند]] بهدست ایشان [[دجال]] را میکشد و با [[مردم]] فردی از ما [[اهلبیت]] [[نماز]] میگزارد. آیا نمیبینی همانا [[عیسی]] پشت [[سر]] ما [[نماز]] میخواند در حالیکه او [[پیامبر]] است و این [[کار]] به خاطر آن است که ما بر او [[برتری]] داریم<ref>{{عربی|" أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: يَا خَيْثَمَةُ سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَعْرِفُونَ اللَّهَ مَا هُوَ وَ التَّوْحِيدَ حَتَّى يَكُونَ خُرُوجُ الدَّجَّالِ وَ حَتَّى يَنْزِلَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ {{ع}} مِنَ السَّمَاءِ وَ يَقْتُلَ اللَّهُ الدَّجَّالَ عَلَى يَدَيْهِ وَ يُصَلِّيَ بِهِمْ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ أَ لَا تَرَى أَنَّ عِيسَى {{ع}} يُصَلِّي خَلْفَنَا وَ هُوَ نَبِيٌّ إِلَّا وَ نَحْنُ أَفْضَلُ مِنْهُ"}}؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۴، صص۳۴۸ و ۳۴۹.</ref>؛ همچنین [[ابوبصیر]] از [[ابی جعفر]]{{ع}} [[حدیث]] میکند: "نُه [[امام]] بعد از [[حسین بن علی]] (که از نسل آن بزرگوارند) از ماست؛ نهمین آنان [[قائم]] ایشان و اوست [[برتر]] از تمام آنها"<ref>{{عربی|" يَكُونُ مِنَّا تِسْعَةٌ بَعْدَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ، تَاسِعُهُمْ قَائِمِهُمْ، وَ هُوَ أَفْضَلُهُم"}}</ref>؛ [[مناوی]] در "فیض القدیر" مینویسد: "[[مسیح]] {{ع}} هنگام [[نماز]] صبح بر منارهای سفید در [[مشرق]] [[دمشق]] فرود میآید، پس [[امام]] [[مهدی]] {{ع}} را در حالی مییابد که قصد [[اقامه نماز]] نموده، پس او را تحسین میکند و [[امام زمان]] {{ع}} خود را عقب میکشد برای اینکه [[عیسی]] را جلو بیندازد، ولی [[مسیح]] او را پیش میفرستد و پشت سرش [[نماز]] میخواند. پس بزرگ بدانید این [[فضیلت]] و [[شرافت]] راای دنیای [[اسلام]] و بخود ببالید و بنازید که [[حضرت عیسی]]، [[خلف]] [[موعود]] [[منتظر]] و [[حجت]] دنیای [[اسلام]] [[نماز]] میگزارد"<ref>سیدمرتضی حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، به نقل از: فیض القدیر، ج۳، ص۴۰۱.</ref>؛ [[سبط بن الجوزی]] میگوید: اگر [[مهدی]] پشت [[سر]] [[عیسی]] به [[نماز]] بایستد و به او [[اقتدا]] نماید، جایز نیست به دو [[دلیل]]: | «بیشتر روایتهای مربوط به [[نزول مسیح]] {{ع}} از [[اقتدا]] نمودن ایشان بر [[امام زمان]] {{ع}} سخن گفته و روی این [[امر]] تأکید و حساسیت از خود نشان دادهاند. نزدیک به سی [[حدیث]] در [[منتخب الاثر]] [[روایت]] شده که همگی آنها بیانگر این هستند که [[عیسی]] [[مسیح]] {{ع}} پشت [[سر]] [[مهدی موعود]] {{ع}} [[نماز]] میگزارد. البته این [[روایتها]] در مکان و اینکه چه نمازی باشد، صبح یا [[عصر]]، با یکدیگر [[اختلاف]] دارند؛ ولی [[خبر]] اقتدای [[عیسی بن مریم]] به [[حجت بن الحسن]] {{ع}} [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و علمای [[اهلسنت]] از [[خواص]] و عوام، پیر و جوان است؛ چون اشتهارش درحد اعلایی از استفاضه و شهرت است. دیگر آنکه، این موضوع که [[عیسی بن مریم]] {{ع}} نزد [[مهدی موعود]] {{ع}} برای [[یاری]] و پشتیبانی [[جهاد]] میکند تا [[دجال]] و صهیونیستهای عنود و سرکش را نابود سازد نیز امری است روشن و آشکار. در [[احکام دین]] بیان شده است [[امام]] [[جماعت]] باید [[برتری]] و تقدم رتبه بر [[مأموم]] داشته باشد؛ هرگاه دو نفر [[شایستگی]] [[امامت]] را داشته باشند، آنکه امتیاز دارد و از [[کمالات]] و معنویات بیشتری بر خوردار است، بایستی جلو [[ایستاده]] و [[امامت]] [[امت]] را بر عهده گیرد. همچنین تقدم در [[جهاد]] برای آن است که حفظ [[جان]] و موقعیت اجتماعی، دینی آن یکی بر مجاهد رزمنده [[واجب]] است. البته پیشتر در مورد امتیاز و لیاقتهای [[مهدی]] {{ع}} بر [[پیامبران]] و جانشیان آنان سخن رفت؛ لکن نکته مهم این است که حتی از سخنان [[امامان معصوم]] {{ع}} [[برتری]] و تقدم آن جناب بر خود ایشان، بهدست میآید. بهعنوان [[مثال]]، [[امام صادق]] {{ع}} فرموده: "اگر به [[فیض]] حضورش نائل شوم، همه [[عمر]] در خدمتش خواهم بود"<ref>{{عربی|" لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، غیبت نعمانی، ص۳۴۵.</ref>؛ [[گفتار]] بالا را با حدیثی از [[امام باقر]] {{ع}} تایید میکنیم که فرمود: ای خیثمه! زمانی بر [[مردم]] خواهد آمد که [[خدا]] و [[توحید]] را نمیشناسند، تا آنکه [[دجال]] خروج میکند و [[عیسی]] فرزند [[مریم]] از [[آسمان]] فرود میآید و [[خداوند]] بهدست ایشان [[دجال]] را میکشد و با [[مردم]] فردی از ما [[اهلبیت]] [[نماز]] میگزارد. آیا نمیبینی همانا [[عیسی]] پشت [[سر]] ما [[نماز]] میخواند در حالیکه او [[پیامبر]] است و این [[کار]] به خاطر آن است که ما بر او [[برتری]] داریم<ref>{{عربی|" أَبِي جَعْفَرٍ {{ع}} قَالَ: يَا خَيْثَمَةُ سَيَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لَا يَعْرِفُونَ اللَّهَ مَا هُوَ وَ التَّوْحِيدَ حَتَّى يَكُونَ خُرُوجُ الدَّجَّالِ وَ حَتَّى يَنْزِلَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ {{ع}} مِنَ السَّمَاءِ وَ يَقْتُلَ اللَّهُ الدَّجَّالَ عَلَى يَدَيْهِ وَ يُصَلِّيَ بِهِمْ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ أَ لَا تَرَى أَنَّ عِيسَى {{ع}} يُصَلِّي خَلْفَنَا وَ هُوَ نَبِيٌّ إِلَّا وَ نَحْنُ أَفْضَلُ مِنْهُ"}}؛ علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۱۴، صص۳۴۸ و ۳۴۹.</ref>؛ همچنین [[ابوبصیر]] از [[ابی جعفر]]{{ع}} [[حدیث]] میکند: "نُه [[امام]] بعد از [[حسین بن علی]] (که از نسل آن بزرگوارند) از ماست؛ نهمین آنان [[قائم]] ایشان و اوست [[برتر]] از تمام آنها"<ref>{{عربی|" يَكُونُ مِنَّا تِسْعَةٌ بَعْدَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ، تَاسِعُهُمْ قَائِمِهُمْ، وَ هُوَ أَفْضَلُهُم"}}</ref>؛ [[مناوی]] در "فیض القدیر" مینویسد: "[[مسیح]] {{ع}} هنگام [[نماز]] صبح بر منارهای سفید در [[مشرق]] [[دمشق]] فرود میآید، پس [[امام]] [[مهدی]] {{ع}} را در حالی مییابد که قصد [[اقامه نماز]] نموده، پس او را تحسین میکند و [[امام زمان]] {{ع}} خود را عقب میکشد برای اینکه [[عیسی]] را جلو بیندازد، ولی [[مسیح]] او را پیش میفرستد و پشت سرش [[نماز]] میخواند. پس بزرگ بدانید این [[فضیلت]] و [[شرافت]] راای دنیای [[اسلام]] و بخود ببالید و بنازید که [[حضرت عیسی]]، [[خلف]] [[موعود]] [[منتظر]] و [[حجت]] دنیای [[اسلام]] [[نماز]] میگزارد"<ref>سیدمرتضی حسینی فیروزآبادی، فضائل الخمسة، به نقل از: فیض القدیر، ج۳، ص۴۰۱.</ref>؛ [[سبط بن الجوزی]] میگوید: اگر [[مهدی]] پشت [[سر]] [[عیسی]] به [[نماز]] بایستد و به او [[اقتدا]] نماید، جایز نیست به دو [[دلیل]]: | ||
#اگر [[مهدی]] {{ع}} این [[کار]] را انجام دهد، از [[امامت]] خارج میشود و در این صورت پیرو و دنبالهرو [[مسیح]] میگردد و چنین چیزی جایز نیست؛ زیرا، [[مهدی]] [[امام]] و مبتوع است نه [[مأموم]] و تابع. | |||
#[[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود:{{عربی|" لَا نَبِيَ بَعْدِي "}}، و اینکه همه دینهای پیشین [[نسخ]] شده است. پس، اگر [[مهدی موعود]] به فرزند [[مریم]] [[اقتدا]] نماید بر این [[حدیث]] گرد و غبار [[شبهه]] مینشیند<ref>سبط بن جوزی، تذکرة الخواص، ص۳۲۵.</ref>. و این [[شبهه]] پیش میآید که [[اقتدا]] کردن [[موعود]] [[منتظر]] به [[عیسی بن مریم]] اثباتکننده [[نبوت]] او است؛ وحال آنکه [[رسول الله]] {{صل}} فرمودهاند: پس از من دیگر [[پیامبری]] نیست. | |||
[[کمالات]] و فضیلتهای [[مهدی]] {{ع}} بهاندازهای است که [[موسی بن عمران]] از [[خداوند متعال]] در خواست کرد مرا [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} قرار بده. [[راوی]] میگوید: "از [[امام باقر|امام پنجم]] {{ع}} شنیدم که فرمود: [[موسی بن عمران]] به سِفر نخست نگاه کرد و چشمش افتاد به امکانات و فضیلتهایی که به [[قائم]] [[آل محمد]] اعطا گردیده، آنگاه گفت: خدایا مرا [[قائم]] [[آل محمد]] قرار ده. در جوابش گفته شد: [[قائم]] [[آل محمد]] از ذریه [[احمد]] ([[پیامبر خاتم]] {{صل}}) است. سپس به سِفر دوم نگاه کرد، مثل آنچه را که در سِفر نخست دیده بود، مشاهده کرد. پس، مانند [[بار]] اول درخواست کرد و همان جواب به او داده شد. پس از آن به سِفر سوم نظر انداخت عین آنچه را که پیشتر دیده بود، [[دید]]؛ برای [[بار]] سوم تقاضا نمود و همان پاسخ تکرار شد"<ref>{{عربی|" عَنْ سَالِمٍ الْأَشَلِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ {{ع}} يَقُولُ نَظَرَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ فِي السِّفْرِ الْأَوَّلِ إِلَى مَا يُعْطَى قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ التَّمْكِينِ وَ الْفَضْلِ فَقَالَ مُوسَى رَبِّ اجْعَلْنِي قَائِمَ آلِ مُحَمَّدٍ فَقِيلَ لَهُ إِنَّ ذَاكَ مِنْ ذُرِّيَّةِ أَحْمَدَ ثُمَّ نَظَرَ فِي السِّفْرِ الثَّانِي فَوَجَدَ فِيهِ مِثْلَ ذَلِكَ فَقَالَ مِثْلَهُ فَقِيلَ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ نَظَرَ فِي السِّفْرِ الثَّالِثِ فَرَأَى مِثْلَهُ فَقَالَ مِثْلَهُ فَقِيلَ لَهُ مِثْلُهُ "}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، غیبت نعمانی، ص۲۴۰؛ محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، صص۵۴۱ و۶۱۴.</ref>؛ [[علی بن یونس]] [[صاحب]] کتاب "الصراط المستقیم" مینویسد: [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} بر [[عیسی]] را خصیم نیز [[روایت]] کرده است<ref>محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱۳.</ref>. [[نعیم بن حماد]] نیز در کتاب الفتن، [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} را بر [[ابیبکر]] و [[عمر]] و بر بعضی از [[پیامبران]]، یعنی [[عیسی بن مریم]]، [[نقل]] کرده است. از [[ابن سیرین]] در مورد [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} پرسیده شد؛ وی در جواب فرمود: [[مهدی]] {{ع}} از [[ابیبکر]] و [[عمر]] بهتر و بر آنان [[برتری]] دارد<ref>محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱۳.</ref>»<ref>[[میرتقی حسینی گرگانی|حسینی گرگانی؛میرتقی]]، [[ نزول مسیح و ظهور موعود (کتاب)|نزول مسیح و ظهور موعود]]، ص 337 - 341.</ref>. | [[کمالات]] و فضیلتهای [[مهدی]] {{ع}} بهاندازهای است که [[موسی بن عمران]] از [[خداوند متعال]] در خواست کرد مرا [[قائم]] [[آل محمد]]{{صل}} قرار بده. [[راوی]] میگوید: "از [[امام باقر|امام پنجم]] {{ع}} شنیدم که فرمود: [[موسی بن عمران]] به سِفر نخست نگاه کرد و چشمش افتاد به امکانات و فضیلتهایی که به [[قائم]] [[آل محمد]] اعطا گردیده، آنگاه گفت: خدایا مرا [[قائم]] [[آل محمد]] قرار ده. در جوابش گفته شد: [[قائم]] [[آل محمد]] از ذریه [[احمد]] ([[پیامبر خاتم]] {{صل}}) است. سپس به سِفر دوم نگاه کرد، مثل آنچه را که در سِفر نخست دیده بود، مشاهده کرد. پس، مانند [[بار]] اول درخواست کرد و همان جواب به او داده شد. پس از آن به سِفر سوم نظر انداخت عین آنچه را که پیشتر دیده بود، [[دید]]؛ برای [[بار]] سوم تقاضا نمود و همان پاسخ تکرار شد"<ref>{{عربی|" عَنْ سَالِمٍ الْأَشَلِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ {{ع}} يَقُولُ نَظَرَ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ فِي السِّفْرِ الْأَوَّلِ إِلَى مَا يُعْطَى قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ مِنَ التَّمْكِينِ وَ الْفَضْلِ فَقَالَ مُوسَى رَبِّ اجْعَلْنِي قَائِمَ آلِ مُحَمَّدٍ فَقِيلَ لَهُ إِنَّ ذَاكَ مِنْ ذُرِّيَّةِ أَحْمَدَ ثُمَّ نَظَرَ فِي السِّفْرِ الثَّانِي فَوَجَدَ فِيهِ مِثْلَ ذَلِكَ فَقَالَ مِثْلَهُ فَقِيلَ لَهُ مِثْلَ ذَلِكَ ثُمَّ نَظَرَ فِي السِّفْرِ الثَّالِثِ فَرَأَى مِثْلَهُ فَقَالَ مِثْلَهُ فَقِيلَ لَهُ مِثْلُهُ "}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، غیبت نعمانی، ص۲۴۰؛ محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، صص۵۴۱ و۶۱۴.</ref>؛ [[علی بن یونس]] [[صاحب]] کتاب "الصراط المستقیم" مینویسد: [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} بر [[عیسی]] را خصیم نیز [[روایت]] کرده است<ref>محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱۳.</ref>. [[نعیم بن حماد]] نیز در کتاب الفتن، [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} را بر [[ابیبکر]] و [[عمر]] و بر بعضی از [[پیامبران]]، یعنی [[عیسی بن مریم]]، [[نقل]] کرده است. از [[ابن سیرین]] در مورد [[برتری]] [[مهدی]] {{ع}} پرسیده شد؛ وی در جواب فرمود: [[مهدی]] {{ع}} از [[ابیبکر]] و [[عمر]] بهتر و بر آنان [[برتری]] دارد<ref>محمد بن حسن حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۶۱۳.</ref>»<ref>[[میرتقی حسینی گرگانی|حسینی گرگانی؛میرتقی]]، [[ نزول مسیح و ظهور موعود (کتاب)|نزول مسیح و ظهور موعود]]، ص 337 - 341.</ref>. |