منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی می‌آورد چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

اینکه [[امام زمان]]{{ع}} آن را زنده می‌‌کند، به این معنا است که [[تعالیم]] [[اسلام]] و [[قوانین]] فراموش شده [[قرآن]] را به جریان می‌‌اندازد و آن را در [[جامعه]] پیاده می‌‌کند. به عبارت دیگر، آن‌قدر وصله‌ها و پیرایه‌ها و [[بدعت‌ها]] به [[دین]] بسته می‌‌شود که [[حقیقت]] آن، زیر پرده‌های ضخیم اوهام پنهان می‌‌گردد و غبار کهنگی بر چهره‌اش می‌‌نشیند و آن را فرسوده می‌‌سازد.  

::::::پس عمل آن [[حضرت]] در بیان و [[تبلیغ]] [[دین]]، دو صورت پیدا می‌‌کند:

::::::در هر دو صورت، [[مردم]] چون [[تعالیم]] وی را خلاف [[عقاید]] و عادات خود می‌‌بینند، آن را "[[سنت جدید]]" می‌‌نامند؛ در صورتی که کتاب ایشان همان [[قرآن]] است و [[دعوت]] ایشان نیز به [[اسلام]] و [[قرآن]] خواهد بود.  

[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[خروج]] کند، امر تازه و کتاب تازه، روش تازه و [[داوری]] تازه‌ای می‌‌آورد"<ref>{{متن حدیث| إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ يَقُومُ بِأَمْرٍ جَدِيدٍ وَ كِتَابٍ جَدِيدٍ وَ سُنَّةٍ جَدِيدَةٍ وَ قَضَاءٍ جَدِيدٍ...}}؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۵۴۲؛ غیبت نعمانی، ص۲۳۲.</ref>؛

در حالی که واقعیت یکی است و در عصر [[حکومت]] [[امام مهدی|امام زمان]] با وجود آن [[حضرت]] همه [[اختلافات]] برطرف خواهد شد. و منظور از "[[آیین جدید]]" در [[روایات]] همین است که [[حضرت]] تحریفات و نظرهای [[باطل]] را کنار خواهند گذاشت و [[آیات]] و [[احکام]] بر اساسی صحیح بیان خواهد شد، و این برداشت هم مطابق روایاتی است که در این باب وارد شده است که به چند نمونه اشاره می‌کنیم.

پس به این نتیجه می‌رسیم که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در موقع ظهورش [[بدعت‌ها]] را ابطال می‌کند و [[احکام]] اصلی [[اسلام]] را ظاهر می‌نماید و [[حدود الهی]] را بدون سهل‌انگاری [[اجرا]] می‌نماید و معلوم است که برای [[مردم]] که از اصل [[اسلام]] فاصله گرفته‌اند تازگی دارد ولی این [[دین]] و [[آیین]]، جدید نیست، همان [[دین]] اصیل اسلامی است و همان [[اسلام]] [[ناب]] [[پیامبر خاتم|محمدی]] {{صل}} است.

در این تعبیر احتمالاتی وجود دارد:

}}

{{پاسخ پرسش  

*«از [[روایات]] فهمیده می‌شود که [[امام]]، [[دین]] جدیدی را به [[جهان]] عرضه نمی‌کند، بلکه چون [[مردم]] از [[اسلام]] واقعی [[منحرف]] شده‌اند، [[حضرت]] دوباره به آن [[دین]] [[دعوت]] می‌کند؛ چنان‌که [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} به آن [[دعوت]] کرد و در [[حقیقت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} سنّت محمدی را [[احیا]] می‌کند. از این [[روایات]] چند نکته استفاده می‌شود:  

*«در بسیاری از [[روایات]]، از [[تجدید دین]] و آمدن [[آیین جدید]] توسط‍‌ [[امام مهدی]] {{ع}} سخن رفته است<ref>ارشاد مفید، ج ۲، ص ۳۸۳؛ غیبة نعمانی، ص ۲۳۱.</ref>. [[تجدید دین]] به هریک از این معانی تصور شده: تصحیح انحراف‌ها و تحریف‌ها، [[آشکار]] کردن فراموش‌شده‌های دینی، شرح [[احکام واقعی]] و [[فهم]] درست [[دین]]، متناسب با [[فرهنگ]] زمان و... همه این‌ها در تجدید حیات [[دین]]، از این حکایت می‌کند که [[پیش از ظهور]]، [[اندیشه]] دینی به‌گونه‌ای به کاستی‌ها و پیرایه‌ها آمیخته خواهد شد که از حرکت‌های مهم [[امام]]{{ع}}، پاکسازی و پیراستن ذهن‌ها از رسوبات [[فکری]] گذشته و بازسازی [[فکر]] دینی و در نهایت، احیای دوباره [[تعالیم]] [[اسلام]] [[راستین]] خواهد بود. [[حضرت علی]] {{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} کتاب و [[سنت]] مرده و از میان رفته را زنده می‌کند"<ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸.</ref>. [[راوی]] می‌گوید: خدمت [[امام صادق]] {{ع}} عرض کردم: [[سیره]] و [[رفتار]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} چیست‌؟ فرمود: "همان کاری را که [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} انجام داد، [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} هم انجام می‌دهد. بدعت‌های موجود را خراب می‌کند چنان‌چه [[پیامبر خاتم|رسول خدا]] هم اساس [[جاهلیت]] را منهدم نمود، ان‌گاه [[اسلام]] را از نو بنا می‌کند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲.</ref>.

*پس تجدید [[دین در زمان ظهور]] [[حضرت]]، یعنی احیای [[سنت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}}»<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۱۸.</ref>.