چرا امام خمینی را نایب امام مهدی نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی امام خمینی برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
چرا امام خمینی را نایب امام مهدی نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی امام خمینی برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۵۹
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)
جز (جایگزینی متن - '\: \:\:\:\:\:\:(.*)\s' به ': $1 ') |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-:::::# +#)) |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
«[[آیات]] و روایاتی وارد شده است که مخصوص به [[معصومین]] {{عم}} است، و [[فقها]] و علمای بزرگ [[اسلام]] هم در آن‌ها شرکت ندارند، تا چه رسد به مثل این‌جانب. هرچند فقهای جامع الشرایط از طرف [[معصومین]] [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] دارند و [[تولی]] امور در [[غیبت کبرا]] موکول به آنان است، لکن این امر غیر [[ولایت]] کبرا است که مخصوص به [[معصوم]] است.(...) | «[[آیات]] و روایاتی وارد شده است که مخصوص به [[معصومین]] {{عم}} است، و [[فقها]] و علمای بزرگ [[اسلام]] هم در آن‌ها شرکت ندارند، تا چه رسد به مثل این‌جانب. هرچند فقهای جامع الشرایط از طرف [[معصومین]] [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] دارند و [[تولی]] امور در [[غیبت کبرا]] موکول به آنان است، لکن این امر غیر [[ولایت]] کبرا است که مخصوص به [[معصوم]] است.(...) | ||
::::::از رهنمود یاد شده، این‌طور درمی‌یابیم که: | ::::::از رهنمود یاد شده، این‌طور درمی‌یابیم که: | ||
#[[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} در [[غیبت]] خویش، [[عالمان]] دین‌شناس را [[نایب]] خود شناسانده‌اند. | |||
#[[نیابت]] [[معصوم]] {{ع}} در [[دوران غیبت کبرا]]، به عهده [[فقیه جامع الشرایط]] است؛ فقیهی که نشانه‌های موردنظر [[حضرت حجت]] {{ع}} را در [[اخلاق]] و گفتار و کردارش پدیدار ساخته باشد. به سخن دیگر، [[نیابت]] به [[فقیه]] پارسا و پاسدار [[اسلام]] و [[قرآن کریم]] تعلق می‌گیرد، نه به [[عالمان]] خودپرست و [[دنیا]] طلب و مسئولیت‌گریز. | |||
#[[نیابت]] در عصر [[غیبت کبرا]]، عبارت است از [[تولی]] اموری که [[پیامبر]] و [[امامان شیعه]] در دوران خویش داشته‌اند. بدین‌سان در عمل و [[اجرای احکام]] و حدود الهی- که در [[قرآن]] و [[سنت]] پیدا است- تفاوتی میان [[نایب]] و [[معصوم]] نخواهد بود، هرچند که [[منزلت]] متفاوتی دارند. | |||
[[فلسفه]] تعیین [[فقیهان]] جامع الشرایط به عنوان [[نایبان]] [[معصوم]] {{ع}} در [[عصر غیبت]] چیست؟ | [[فلسفه]] تعیین [[فقیهان]] جامع الشرایط به عنوان [[نایبان]] [[معصوم]] {{ع}} در [[عصر غیبت]] چیست؟ | ||
::::::در این‌باره می‌توان پاسخ‌های چندی را به دست داد. | ::::::در این‌باره می‌توان پاسخ‌های چندی را به دست داد. | ||
#برخی می‌گویند که نمی‌توان [[مردم]] را در غیاب [[امام]] [[معصوم]] رها ساخت و کاری به [[عقاید]] و [[اخلاق]] و [[اعمال]] آنان نداشت. [[علم]] و فقاهت در [[دین]]، برای این است که [[جاهلان]] با [[رجوع]] به [[عالمان]] و [[تقلید]] از آنان، با [[وظایف]] ایمانی خویش در روابط و معاملات آشنا شوند و بدان عمل کنند. بنابراین پذیرفتن [[ولایت]] شرعی [[فقیهان]] در امتداد [[ولایت الهی]] [[معصومان]] {{عم}} است. آنان [[دین]] را از خطر نابودی می‌رهانند و [[مؤمنان]] را از [[گمراهی]] باز می‌دارند. | |||
#برخی دیگر می‌گویند که [[فقیهان]] در [[عصر غیبت]] [[منصوب]] گشته‌اند تا حافظ [[دین]] و [[مصالح مسلمانان]] باشند. آنان درعین‌حال که [[وظیفه]] [[مرجعیت]] در مسائل شرعی را دارند، ناظر [[حکومت]] و [[نظام سیاسی]] [[حاکم]] هستند و [[تکلیف]] پیشگیری از تصویب و اجرای [[قوانین]] مغایر با [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]] را بر دوش می‌کشند. افزون بر این همه، اگر بستر [[جامعه]] طاغوت‌زده برای [[قیام]] مهیا باشد، آن‌ها باید [[رهبری]] [[نهضت]] طاغوت‌ستیزانه را برعهده بگیرند و [[نظام سیاسی]] مطلوب و متناسب با اهداف دینی- [[سیاسی]] [[اسلام]] را پدید آورند. بدین‌گونه، [[نیابت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای [[فقیهان]] جامع الشرایط، یک [[نیابت]] همه‌جانبه و ناظر به ضرورت‌های حیاتی [[جامعه]] است، نه نیابتی محدود به رساله علمیه و اخذ وجوهات شرعیه و [[سرپرستی]] [[ایتام]] [[آل محمد]] {{صل}}. | |||
از آنچه گذشت، به دست می‌آید که [[نیابت]] [[فقیه]] یا [[ولایت فقیه]]، دو منظر متفاوت پیدا می‌کند؛ منظری فردگرایانه و منظری جامعه‌گرایانه. در یک منظر فقاهتی، [[ولایت فقیه]] از [[مرجعیت]] مذهبی و حوزوی فراتر نمی‌رود، اما در منظر فقاهتی دیگر، [[ولایت فقیه]] عبارت است از [[حاکمیت]] و [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] [[جامعه]]. | از آنچه گذشت، به دست می‌آید که [[نیابت]] [[فقیه]] یا [[ولایت فقیه]]، دو منظر متفاوت پیدا می‌کند؛ منظری فردگرایانه و منظری جامعه‌گرایانه. در یک منظر فقاهتی، [[ولایت فقیه]] از [[مرجعیت]] مذهبی و حوزوی فراتر نمی‌رود، اما در منظر فقاهتی دیگر، [[ولایت فقیه]] عبارت است از [[حاکمیت]] و [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] [[جامعه]]. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
آنچه گفته شد، ما را به این [[حقیقت]] نزدیک می‌سازد که [[ولایت فقیه]] یا [[نیابت]] [[حجت]] {{ع}} در عرصه [[قدرت]] و [[مدیریت]] کلان [[جامعه]]، ناگزیر از همخوانی با آرمان‌های [[بعثت‌ها]] و ولایت‌های ابراهیمی است که در [[آخر زمان]] در [[دولت کریمه]] [[مهدی موعود]] [[تجلی]] تمام و کامل خواهد داشت. به [[راستی]] کدام [[آرمان]] ابراهیمی و [[نبوی]] در صدر [[برنامه حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} گنجانده شده است؟ بعید است که کسی با [[فرهنگ انتظار]] و [[مهدویت]] آشنا باشد و در عین حال، [[عدالت اجتماعی]] و عینیت بخشیدن به آن در تمام عرصه‌های [[زندگی]] [[بشر]] را [[آرمان]] بنیادی [[مهدی]] نشمارد. با این نگاه، [[نیابت عامه]] آن [[حضرت]] چگونه می‌تواند بسترساز [[عدالت اجتماعی]] در [[جامعه منتظران]] باشد؟ و این [[منصب]] تاکنون چه موفقیت‌هایی به ارمغان آورده و چه بشارت‌هایی در حتمی بودن [[پیروزی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به همراه داشته است؟ | آنچه گفته شد، ما را به این [[حقیقت]] نزدیک می‌سازد که [[ولایت فقیه]] یا [[نیابت]] [[حجت]] {{ع}} در عرصه [[قدرت]] و [[مدیریت]] کلان [[جامعه]]، ناگزیر از همخوانی با آرمان‌های [[بعثت‌ها]] و ولایت‌های ابراهیمی است که در [[آخر زمان]] در [[دولت کریمه]] [[مهدی موعود]] [[تجلی]] تمام و کامل خواهد داشت. به [[راستی]] کدام [[آرمان]] ابراهیمی و [[نبوی]] در صدر [[برنامه حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} گنجانده شده است؟ بعید است که کسی با [[فرهنگ انتظار]] و [[مهدویت]] آشنا باشد و در عین حال، [[عدالت اجتماعی]] و عینیت بخشیدن به آن در تمام عرصه‌های [[زندگی]] [[بشر]] را [[آرمان]] بنیادی [[مهدی]] نشمارد. با این نگاه، [[نیابت عامه]] آن [[حضرت]] چگونه می‌تواند بسترساز [[عدالت اجتماعی]] در [[جامعه منتظران]] باشد؟ و این [[منصب]] تاکنون چه موفقیت‌هایی به ارمغان آورده و چه بشارت‌هایی در حتمی بودن [[پیروزی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به همراه داشته است؟ | ||
::::::مواضع [[امام خمینی]] در این‌باره شفاف است. گفتارهای ایشان در فصل‌های پیشین و آتی، کمترین تردیدی برجای نمی‌گذارد که: | ::::::مواضع [[امام خمینی]] در این‌باره شفاف است. گفتارهای ایشان در فصل‌های پیشین و آتی، کمترین تردیدی برجای نمی‌گذارد که: | ||
#[[عدالت]] اجتماعی- جهانی [[مهدی موعود]]، [[فلسفه]] اصلی [[ظهور]] او است. | |||
#[[تربیت]] انسانی و به تعبیر [[امام خمینی]] [[تربیت]] عالیه [[بشر]]، [[هدف]] دیگر [[حاکمیت]] دادگسترانه [[امام زمان]] {{ع}} است. | |||
#[[وحدت مسلمانان]] و [[مستضعفان]] [[جهان]]، حقیقتی دیگر است که در [[دولت کریمه]] [[ولی عصر]] {{ع}} [[تجلی]] خواهد داشت. | |||
#[[انقلاب اسلامی ایران]] در بستر [[طاغوت]] ستیزانه‌اش راه ملت‌های در بند را گشوده و [[استکبار جهانی]] را به چالش تعیین‌کننده‌ای کشانده است. | |||
#[[نظام]] جمهوری اسلامی- که متکی به [[اسلام]] و آرای [[ملت]] [[ایران]] است- نمودار درهم شکسته شدن [[قدرت]] [[طاغوت]] [[سیاسی]] زمان است. | |||
#[[قانون]] اساسی [[نظام جمهوری اسلامی]] ایران- که تأیید [[نیابت عامه]] یا [[ولایت فقیه]] را به همراه دارد- یادآور ضرورت‌هایی در سیاست‌گذاری‌های کلان [[جامعه]] است که براثر تحقق عینی آن می‌توان [[شاهد]] شکستن [[قدرت]] طاغوت‌های [[اقتصادی]] بود. | |||
بدین‌سان [[نیابت عامه]] [[مهدی]] {{ع}}، در روند اهداف متعالی و انسان‌دوستانه آن [[حضرت]]، به ویژه اجرای [[عدالت اجتماعی]] خواهد بود»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۵۹-۶۱.</ref>. | بدین‌سان [[نیابت عامه]] [[مهدی]] {{ع}}، در روند اهداف متعالی و انسان‌دوستانه آن [[حضرت]]، به ویژه اجرای [[عدالت اجتماعی]] خواهد بود»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۵۹-۶۱.</ref>. | ||