درباره حکومت جهانی امام مهدی توضیح دهید (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::#این [[حکومت]] دارای [[رهبری]] است که [[مشروعیت]] خود را از [[پروردگار]] متعال گرفته و از هرگونه [[خطا]] و [[عصیان]] به دور است. افزون بر این کسانی که او را در اجرای [[حکومت جهانی]] [[یاری]] خواهند کرد انسان‌هایی هستند [[برگزیده]] و دارای [[صفات اخلاقی]] ویژه که این خود بر [[عظمت]] این [[حکومت]] می‌افزاید.

::::#در [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} قانون‌گزار [[خداوند متعال]] است از این‌رو تمام نیازهای مادی و معنوی [[انسانها]] مورد توجه واقع شده و از هرگونه [[خطا]] دور خواهد بود.

::::#محور تمام [[قوانین]] در [[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، [[امور دینی]] و [[اخلاقی]] است. در حالی که تمام نیازهای مادی و معنوی [[بشر]] در تمام [[قوانین]] مورد توجه واقع شده است.

::::#[[دانش]] در [[دولت مهدوی]] در کل [[جامعه بشری]] گسترش می‌یابد و هرگز در انحصار عده‌ای خاصّ نخواهد بود از این‌رو همگان از دانشی بس ارجمند برخوردار خواهند بود. و البته از این [[دانش]] نیز در راه رشد و تعالی [[جامعه بشری]] استفاده خواهد شد. نه در راه [[ستم]] و [[تعدی]] به دیگران. از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "[[دانش]]، بیست و هفت بخش است و همه آنچه را که [[رسولان الهی]] آوردند دو بخش از آنها بود پس [[مردم]] تا امروز جز این دو بخش را نشناخته‌اند ولی چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند بیست و پنج بخش را بیرون آورده و آشکار خواهد ساخت و در میان [[مردم]] منتشر خواهد فرمود و آن دو بخش را هم ضمیمه می‌گرداند و در نتیجه بیست و هفت بخش [[علم]] در میان [[مردم]] منتشر و پراکنده خواهد شد" <ref>{{عربی|" الْعِلْمُ‏ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ‏ حَرْفاً فَجَمِيعُ‏ مَا جَاءَتْ‏ بِهِ‏ الرُّسُلُ‏ حَرْفَانِ‏ فَلَمْ‏ يَعْرِفِ‏ النَّاسُ‏ حَتَّى‏ الْيَوْمِ‏ غَيْرَ الْحَرْفَيْنِ‏ فَإِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا أَخْرَجَ‏ الْخَمْسَةَ وَ الْعِشْرِينَ‏ حَرْفاً فَبَثَّهَا فِي‏ النَّاسِ‏ وَ ضَمَّ إِلَيْهَا الْحَرْفَيْنِ حَتَّى يَبُثَّهَا سَبْعَةً وَ عِشْرِينَ حَرْفاً‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶.</ref>

::::#[[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مبتنی بر عالی‌ترین اندیشه‌های عاقلانه است چرا که در آن [[دولت]] مبارک است که [[عقول]] بشری به [[کامل‌ترین]] وجه ممکن، رشد خواهد کرد. [[امام باقر]]{{ع}} در این باره فرمودند: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند [[خداوند]] دست خود را بر سر [[بندگان]] می‌نهد؛ پس عقل‌های آنان جمع و متمرکز گردیده و [[خرد]] و واقع بینی آنان کمال خواهد یافت"<ref>{{عربی|" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُنَا وَضَعَ‏ اللَّهُ‏ يَدَهُ‏ عَلَى‏ رُءُوسِ‏ الْعِبَادِ فَجَمَعَ‏ بِهَا عُقُولَهُمْ‏ وَ كَمَلَتْ‏ بِهِ‏ أَحْلَامُهُمْ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ محمّد بن یعقوب کلینی، کافی، ج ۱، ص ۲۵.</ref>

::::#[[حکومت جهانی]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} مبتنی بر بهره‌مندی عاقلانه، عالمانه و عابدانه از تمام منابع موجود و ظرفیت‌های ممکن در کره [[زمین]] است و این بدان معناست که [[مردم]] در عین بهره‌مندی از تمام مواهب [[الهی]] هرگز گرد [[اتراف]] و [[اسراف]] نمی‌گردند بعلاوه با وجود [[فراوانی نعمت]] حالت استغنایی در [[روح]] [[انسانها]] بوجود می‌آید که باعث می‌شود به رغم در [[اختیار]] داشتن مواهب فراوان هرگز دست به [[طغیان]] و [[عصیان]] نزنند.

::::#رساندن [[جامعه بشری]] به کمال مطلوب و رشد و بالندگی [[اخلاقی]] "[[هدف]] اصلی"؛

::::#برقراری [[عدالت اجتماعی]] و گسترش [[قسط]] و [[عدل]] در سراسر [[جهان]]؛

::::#[[اداره]] و ساماندهی [[نظام]] [[جهان]] بر اساس [[ایمان]] به [[خدا]]، [[احکام]] [[دین اسلام]] و آموزه‌های [[قرآن]]؛

::::# تثبیت و گسترش [[صلح]] و [[امنیت]] جهانی و از بین بردن ستیزه جویی، تجاوزگری، [[جنگ]]، [[کینه]] جویی و [[خودپرستی]]؛

::::#[[نجات]] [[مردم]] از چنگال [[ستمکاران]]، [[جباران]] و مفسدان و اهتزاز [[پرچم]] [[توحید]] و [[عدالت]]؛

::::#احیای [[آیین]] [[توحید]] و [[یکتاپرستی]] "[[اسلام]]" و نابودی آیین‌های [[انحرافی]] و [[باطل]]؛

::::#تأسیس [[حکومت جهانی]] [[اسلام]] و در دست گرفتن [[حاکمیت]] [[جهان]]؛

::::#به کمال رساندن [[علم]] و [[دانش]] بشری و رشد و [[شکوفایی]] [[عقل]] و [[اندیشه]]؛

::::#تصحیح امور [[زندگی]] و استفاده صحیح و بهینه از امکانات و منابع مادی و معنوی [[جهان]]؛

::::#از بین بردن امتیازات و تبعیضات نژادی و طبقاتی و تعمیق [[برابری]] و [[مساوات]]؛

::::# گسترش [[فضایل]] [[اخلاقی]] و ریشه‌کن نمودن رذایل و آلودگی‌های [[اخلاقی]] و ... <ref> ر. ک: رحیم کارگر، آینده جهان( دولت و سیاست در اندیشه مهدویت)، ص ۲۴۲.</ref>.