چه دلیلی بر متولد شدن امام مهدی هست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::#'''سخن [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} درباره تولد فرزندش:''' این خبر را [[ابوهاشم جعفری]] و [[محمد بن على بن بلال]] در دو خبر جداگانه گزارش کرده‌اند.<ref> اصول کافی، ج ۱، ص ۳۲۸ </ref>

::::#'''گزارش قابله ویژه [[حضرت مهدی]] {{ع}}:''' [[حکیمه خاتون]]، دخت گرامی [[امام جواد]]{{ع}} و عمه [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، هنگام زایمان [[نرجس]] [[حضور]] داشته و در خبری دقیق و طولانی نحوه تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} را گزارش کرده است.<ref> کافی، ج ۱، ص ۳۳۰ و [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص۴۲۴ </ref> بی‌تردید، گواهی مامایی که هنگام زایمان [[حضور]] داشته، مهم‌ترین [[سند]] تحقق تولد فرزند به شمار می‌رود.

::::#'''گواهی شماری از [[اصحاب]] [[امام عسکری]]{{ع}} که [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} را دیده‌اند:''' مرحوم [[کلینی]]، [[شیخ صدوق]]، [[شیخ مفید]] و [[شیخ طوسی]] که هنگام [[غیبت صغرا]] یا اندکی پس از آن می‌زیسته و مشاهده کنندگان [[حضرت مهدی]] {{ع}} را با خبر حسی شناسایی کرده‌اند، [[روایات]] ویژه‌ای را به ذکر نام این نیک بختان اختصاص داده‌اند.<ref> ر.ک: کافی، ج ۱، ص ۳۲۹ - ۳۳۱؛ [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، پابهای ۴۶ و ۴۷؛ شیخ مفید، الارشاد و شیخ طوسی، الغيبه، فصل های دوم و سوم</ref> سفیران چهارگانه[[غیبت صغرا]] نیز در شمار این نیک نهادان جای دارند، زیرا آنها نیز هنگام [[سفارت]] خویش به محضر [[امام]]{{ع}} شرفیاب شده‌اند. نام کسانی که به [[زیارت]] حضرت نایل گشته‌اند، در کتاب‌های روایی و تاریخی چنین ذکر شده است: [[ابراهیم بن ادریس]]، [[ابراهیم بن عبده نیشابوری]]، [[ابراهیم بن محمد تبریزی]]، [[ابراهیم بن مهزیار ابواسحاق اهوازی]]، [[احمد بن اسحاق بن سعد اشعری]]، [[سعد بن عبدالله بن ابی خلف اشعری]]، [[احمد بن حسین بن عبدالملک ابو جعفر ازدی]] یا اودی، [[احمد بن عبدالله هاشمی]] (همراه با ۳۹ نفر دیگر)، [[احمد بن محمد بن مطهر ابو على]] (از [[اصحاب]] [[امام دهم]] و یازدهم {{عم}})، [[احمد بن هلال ابو جعفر عبرتائی]]، [[علی بن بلال]]، [[محمد بن معاوية بن حکیم]]، [[حسن بن ایوب]]، [[عثمان بن سعید عمری]]، [[اسماعیل بن علی نوبختی]] ( ابوسهل)، [[ابوعبدالله بن صالح]]، [[ابو محمد حسن بن وجنا نصیبی]]، [[ابوهارون]] (از [[مشایخ]] [[محمد بن حسن کرخی]])، [[جعفر کذاب]] (عموی [[حضرت مهدی]]{{ع}})، [[حکیمه خاتون]] دختر [[امام جواد]]{{ع}} زهری یا [[زهرانی]] (همراه با [[عمری]])، [[رشیق]]، [[ابوقاسم روحی]]، [[عبدالله سوری]]، [[عمرو اهوازی]]، [[علی بن ابراهيم بن مهزیار اهوازی]]، [[علی بن محمد شمشاطی]] (پیام‌رسان [[جعفر بن ابراهیم یمانی]])، [[غانم ابوسعید هندی]]، [[کامل بن ابراهیم مدنی]]، [[ابو عمرو عثمان بن سعید عمری]]، [[محمد بن احمد انصاری]] ( ابونعیم زیدی) ( همراه با [[ابو علی محمودی]]، [[علّان کلینی]]، [[ابو هثیم دیناری]] و [[ابو جعفر احول همدانی]])، [[سید محمد بن قاسم علوی عقیقی]]، [[سید محمد بن اسماعیل]] (از فرزندان [[امام موسی كاظم]]{{ع}} و کهنسال‌‎ترین فرزند [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} در زمان خود)، [[محمد بن جعفر ابوعباس حمیری]] (همراه با جمعی از [[شیعیان]] [[قم]])، [[محمد بن حسن بن عبيد الله تميمی زیدی]] ( ابوسوره)، [[محمد بن صالح بن علی بن محمد قنبر کبیر]]، [[محمد بن عثمان عمری]] (همراه با [[چهل]] تن از [[مؤمنان]])، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[يعقوب بن منقوش]]، [[يعقوب بن يوسف ضراب غسانی]] و [[یوسف بن احمد جعفری]].<ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۱۱ - ۱۱۴</ref>

::::#'''گواهی خدمتکاران [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}''' [[ابو نصر طريف]]، خانم خدمت‌گزار [[ابراهيم بن عبده نیشابوری]]، [[ابوالاديان]]، [[ابوغانم]]، [[عقيد خادم]]، خانم خدمت‌گزار [[ابوعلى خيزرانی]] که در محضر [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} خدمت می‌نمود، [[نسیم]] [[ماریه]] و سرور طباخ، خدمتگزاران [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}}، همگی بر تحقق ولادت فرزند گرانقدر [[امام عسکری|امام یازدهم]]{{ع}} گواهی داده‌اند.<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۴۷۲ </ref>

::::#'''تعقیب [[حضرت مهدی]] {{ع}} از طرف دربار:''' تفتیش خانه [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} قبل و پس از [[وفات]] و در برهه‌ای از [[غیبت صغرا]] از سوی [[معتمد عباسی]]، بر تحقق و تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}} گواهی می‌دهد زیرا چنانچه ولادت نیافته باشد، دلیلی برای این همه نگرانی و بی تابی [[معتمد]] وجود ندارد.<ref> [[شیخ صدوق]] ، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۲۷۶ </ref> [[شیخ طوسی]] جریان تفتیش خانه [[امام]]{{ع}} به وسیله مأموران عباسی را به تفصیل آورده است.<ref>[[شیخ طوسی]]، الغیبه، ص ۲۴۸ - ۲۵۰ </ref> جالب این است که [[خلیفه]]، مأموران خود را از گزارش هرگونه مطلبی در این باره منع می کرد و سرپیچی از این [[فرمان]] را با [[کیفر]] مرگ پاسخ می‌داد.

::::#'''اعتراف نَسب شناسان به تولد [[حضرت مهدی]] {{ع}}'''<ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۲۰ - ۱۲۳. این کتاب از هشت عالم نسب شناس شاهد و دلیل آورده است. </ref>

::::#'''اعتراف جمعی از علمای [[اهل سنت]] به تولد [[حضرت مهدی]]''' <ref> مركز الرساله، المهدی {{ع}} المنتظر في الفكر الاسلامی، ص ۱۲۳ - ۱۲۸، در این کتاب به هشت دانشمند بسنده شد، در حالی که تا ۱۲۸ دانشمند آمار داده شده است و این شهادت ها به یک قرن اختصاص ندارد </ref>  

::::#'''[[بشارت]] [[امام عسکری]]{{ع}} به ولادت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}؛''' افزون بر انبوه روایاتی که از [[امامان]] پیشین به ولادت آن حضرت [[بشارت]] داده بود، در [[روایت]] آمده است که [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} گه ‏گاه، نوید به [[دنیا]] آمدن فرزندی را برای خود این‏گونه بیان می‌‏فرمود: "به زودی [[خداوند]] به بزرگواری و کرمش، به من فرزندی ارزانی خواهد داشت"<ref>{{عربی|" سيرزقني اللّه‏ ولدا بمنّه‏ و لطفه‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}؛ محمّد باقر مجلسی ، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۱۳.</ref>. و نیز از آن حضرت [[نقل]] شده است که در بشارتی به همسر بزرگوار خود [[حضرت نرجس]]{{س}} چنین فرمود: "در آینده‏‌ای نزدیک باردار به فرزندی خواهی شد، نامش محمّد است و او [[قائم]] پس از من است"<ref>{{عربی|" سَتَحْمِلِينَ‏ وَلَداً وَ اسْمُهُ‏ مُحَمَّدٌ وَ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴.</ref>. و از آن‏جایی که ایشان مخبر [[صادق]] هستند، شکی نیست که آنچه خبر داده‌‏اند تحقق یافته است.

::::#'''خبر دادن [[امام عسکری]]{{ع}} از ولادت [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}؛''' در [[روایات]] فراوانی [[نقل]] شده است آن‏گاه که [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}}- پدر بزرگوار [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}- وعده الهی را تحقق یافته دید،- برای [[یاران]] ویژه- به ولادت فرزند خود تصریح فرموده است. [[احمد بن اسحاق]]- آن یار باوفای [[خاندان]] رسالت- می‏‌گوید از [[امام عسکری]]{{ع}} شنیدم که می‌‏فرمود: "سپاس از آن خدایی است که مرا از [[دنیا]] نبرد تا آن‏که [[جانشین]] مرا به من نشان داد، او از نگاه [[آفرینش]] و [[اخلاق]]، شبیه‌ترین [[مردم]] به [[رسول]] خداست. [[خدای تعالی]] او را در غیبتش حفظ فرماید سپس او را [[آشکار]] کند و او [[زمین]] را پر از [[عدل]] ‏وداد فرماید همچنان‏که مملو از [[جور]] و [[ستم]] شده باشد"<ref> {{عربی|" الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي‏ لَمْ‏ يُخْرِجْنِي‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا حَتَّی‏ أَرَانِي‏ الْخَلَفَ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ أَشْبَهَ‏ النَّاسِ‏ بِرَسُولِ‏ اللَّهِ {{صل}} خَلْقاً وَ خُلْقاً يَحْفَظُهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَی فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يُظْهِرُهُ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴.</ref>.

::::#'''خبر [[حکیمه]] "عمه [[امام عسکری]]{{ع}}" از ولادت آن حضرت؛''' [[حکیمه]] دختر [[امام جواد]]{{ع}} و عمه [[امام عسکری]]{{ع}}، از زنان والا [[مقام]] نزد [[ائمه]]{{عم}} بوده است. وی به [[دستور]] [[امام عسکری]]{{ع}}، در شب ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] [[حضور]] داشت و بخش فراوانی از [[روایات]] ولادت آن حضرت، از سوی این بانوی بزرگوار [[نقل]] شده است. همان‏گونه که یاد شد ایشان یگانه کسی بوده که در جریان تمام رخدادهای شب ولادت آن [[حجّت]] الهی قرار داشته و [[روایت]] ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از طریق ایشان [[نقل]] شده است.

::::#'''خبر دادن [[نسیم]] و [[ماریه]] به عنوان دو خدمتکار [[خاندان]] [[امامت]]، از ولادت آن حضرت؛''' ایشان دو تن از خدمتگزاران بیت شریف [[امامت]] بوده‏‌اند و از [[روایات]] استفاده می‌‏شود که آنان در شب ولادت در خانه [[امام عسکری]]{{ع}} [[حضور]] داشته‏‌اند. [[شیخ طوسی]] و [[شیخ صدوق]] با ذکر [[سند]] می‏‌نویسند: [[نسیم]] و [[ماریه]] گویند: " چون [[امام مهدی|صاحب الزّمان]] از رحم مادر به [[دنیا]] آمد، دو زانو بر [[زمین]] نهاد و دو انگشت سبابه را به سوی [[آسمان]] بلند کرد. آن‏گاه [[عطسه]] کرد و فرمود: [[ستمکاران]] پنداشته‏‌اند که [[حجّت]] [[خدا]] از میان رفته است، اگر برای ما [[اذن]] در [[کلام]] بود [[شک]] زایل می‏‌گردید"<ref>{{عربی|" الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ‏ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ زَعَمَتِ‏ الظَّلَمَةُ أَنَ‏ حُجَّةَ اللَّهِ‏ دَاحِضَةٌ وَ لَوْ أُذِنَ‏ لَنَا فِي‏ الْكَلَامِ‏ لَزَالَ‏ الشَّكُ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏ ‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۴۴، ح ۲۱۱؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، باب ۴۲، ح ۵؛ همچنین ر. ک: الخرائج و الجرایح، ج ۱۰، ص ۴۵۷، ح ۲.</ref>.

::::#'''گزارش عده فراوانی از بزرگان [[شیعه]]، از دیدن آن حضرت پس از ولادت و در کودکی آن حضرت؛''' افزون بر موارد بالا که به طور عمده از طرف بیت [[امامت]] گزارش شده موارد فراوانی از سخنان [[شیعیان]] و [[اصحاب]] [[ائمه]]{{عم}} در دست است که در آن، خبر از دیدن آن حضرت پس از ولادت به چشم می‏‌خورد. یکی از خدمت‏کاران بیت شریف [[امام عسکری|امام حسن عسکری]]{{ع}} "[[ابو الادیان]]" بود که افزون بر [[حضور]] در بیت آن بزرگوار، متصدی امور نامه‌‏های آن حضرت و بردن آن‏ها به شهرهای گوناگون نیز بود. او یکی از کسانی است که [[روایت]] [[شهادت]] [[امام عسکری]]{{ع}} و [[نماز خواندن]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} بر آن حضرت را ذکر کرده است<ref>  [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۴۷۵؛ باب ۴۳، ح ۲۵. همچنین ر. ک: علی بن عبد الکریم نیلی نجفی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۱۵۷؛ قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۰۱.</ref>.

::::#'''گزارش برخی از [[دانشمندان]] [[اهل سنت]] از ولادت آن حضرت؛''' اگرچه بیشتر [[اهل سنت]]- آن‏گونه که [[شیعه]] باور دارند- اعتقادی به متولد شدن [[امام مهدی|حضرت مهدی]] [[موعود]] ندارند، اما دانشمندانی چند از ایشان، افزون بر تصریح و یا اشاره به ولادت آن حضرت در سال ۲۵۵، آن حضرت را همان [[موعود]] مورد اشاره در [[کلام]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته‌‏اند.

::::#[[ابن اثیر]]، در کتابش "الکامل فی التاریخ" درباره حوادث سال ۲۶۰ چنین می‏‌نویسد: "در این سال، ابو محمّد [[علوی]] [[عسکری]] [[وفات]] کرد، او یکی از [[دوازده]] [[امام]] [[مذهب امامیه]] و پدر محمّد است که معتقدند او [[منتظر]] می‌‏باشد»<ref>  سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، ص ۱۸۶، به نقل از: الکامل فی التاریخ، ج ۷، ص ۲۷۴ در پایان حوادث سال ۲۶۰ﻫ. ق.</ref>.

::::#[[ابن خلکان]] در کتاب "وفیات الاعیان" گوید: "[[ابو القاسم محمّد بن حسن عسکری]]، فرزند [[علی]] الهادی، فرزند محمّد الجواد که پیشینیان او ذکر شد، بر اساس [[اعتقاد]] [[امامیه]] دوازدهمین از [[دوازده]] [[امام]]، و معروف به "الحجة" است ...، ولادتش در [[روز جمعه]] [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ بود"<ref>  سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، به نقل از: وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲.</ref>.

::::#[[ذهبی]] در کتاب "العبر" گوید: "و در آن سال "یعنی ۲۵۶" محمّد فرزند [[حسن]] فرزند [[علی]] الهادی فرزند محمّد الجواد، فرزند [[علی]] الرضا، فرزند [[موسی]] الکاظم، فرزند [[جعفر]] الصادق [[علوی]] [[حسینی]]، [[ابو القاسم]] به [[دنیا]] آمد که رافضی‏‌ها او را "الخلف الحجه" و "[[مهدی]] [[منتظر]]" و "[[صاحب الزمان]]" لقب داده‌اند و او واپسین از [[دوازده]] [[امام]] است"<ref>  سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، به نقل از: وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲.</ref>.

::::#[[کمال الدین محمّد بن طلحة شافعی]] در کتابش "مطالب السئول" گوید: "[[ابو القاسم]] محمّد بن [[حسن خالص]]، پسر [[علی]] [[متوکل]]، پسر قانع، پسر [[علی]] الرضا، پسر [[موسی]] الکاظم، پسر [[جعفر]] الصادق، پسر محمّد الباقر، پسر [[علی]] [[زین العابدین]]، پسر [[حسین]] الزکی، پسر [[علی]] المرتضی [[امیر المؤمنین]]، پسر [[ابو طالب]]، [[مهدی]]، [[حجّت]]، [[خلف]]، [[صالح]]، المنتظر {{عم}} و [[رحمت]] و برکات [[خداوند]] بر او باد"<ref>  مطالب السؤول، ج ۲، ص ۷۹، باب ۱۲.</ref>.

::::#[[نور الدین علی بن محمّد بن صباغ مالکی]] فصل دوازدهم از کتابش "الفصول المهمّه" را چنین آورده است: "در شرح ‏حال [[ابو القاسم]] حجه، [[خلف صالح]]، پسر ابو محمّد [[حسن خالص]]، او [[امام]] دوازدهم است". در این فصل به گفته [[کنجی شافعی]] چنین [[احتجاج]] می‏‌کند: "از جمله چیزهایی که دلالت می‏‌کند [[امام مهدی|مهدی]] از هنگام غیبتش تاکنون زنده و باقی است، کتاب و سنّت می‌‏باشد. و در بقای او هیچ مانعی نیست، همانند باقی ماندن [[عیسی بن مریم]] و [[خضر]] و [[الیاس]] از اولیای [[خدا]]، و [[دجّال]] کور و [[ابلیس]] [[ملعون]] از [[دشمنان]] [[خدا]]". سپس دلیل‏‌های خود را از کتاب و سنّت بیان می‏‌کند و [[تاریخ]] ولادت، دلیل‏‌های [[امامت]]، گوشه‌‏هایی از [[اخبار]] زندگانی، [[غیبت]]، مدت [[دولت کریمه]]، کنیه، [[خاندان]] و مطالب دیگری از [[امام مهدی|حضرت مهدی]] [[محمّد بن حسن عسکری]]{{عم}} را به تفصیل ذکر می‌‏کند<ref>  ابن صباغ مالکی، الفصول المهمة، ص ۲۸۷.</ref>.