هادی عباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[موسی الهادی]]، فرزند مهدی بود. وی پیوسته شراب می‌نوشید و بولهوسی و عیاشی را [[دوست]] می‌داشت. هادی بسیار بد [[اخلاق]]، قسی القلب، زورگو، اهل [[نوشیدن]] شراب، بدخیال و دیر [[جوش]] بود<ref>تاریخ الخلفاء، ص۲۷۹.</ref>. کمتر کسی بود که می‌توانست خود را از [[شر]] او بر [[حذر]] بدارد، یا با اخلاقش آشنایی پیدا کرده و به سودش باشد. از هیچ چیز به اندازه شروع به سؤال بدش نمی‌آمد. به آوازه خوان [[مال]] فراوان و بی‌دریغ می‌بخشید. [[اسحاق موصلی]] می‌گوید: اگر [[هادی]] برای ما زنده می‌ماند، ما می‌توانستیم حتی دیوارهای [[خانه]] مان را از طلا و نقره بسازیم<ref>الاغانی، ج۵، ص۱۶۳.</ref>. هادی در [[سال ۱۷۰ هجری]] مرد.<ref>[[حسین محمدی|محمدی، حسین]]، [[رضانامه (کتاب)|رضانامه]] ص ۲۷۹.</ref>