آیا امام مهدی در کودکی هم غایب می‌شد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]

«ابتدا باید منظور از [[غیب]] و غایب بودن امام را بدانیم. [[غیبت]] امام، به معنای نیست شدن و عدم حضور ایشان در بین ما نیست، بلکه [[غیبت]] یعنی ناشناس بودن امام؛ حضرت در جامعه حضور دارد، در کوچه و خیابان رفت‌وآمد می‌کند و مردم او را می‌بینند، اما کسی او را نمی‌شناسد. هرکس [[امام زمان]] {{ع}} را می‌بیند، گمان می‌کند یک فرد عادی را دیده است. بنابراین می‌گوییم امام غایب است و آن حضرت از زمان تولدش ناشناس بوده‌اند. [[امام زمان]] {{ع}} از بدو تولد تا پنج سالگی نزد پدر بزرگوار خویش بوده و [[امام عسکری]] {{ع}} ایشان را مخفی می‌نموده و تنها به [[شیعیان]] امین نشان می‌داده است. امام بعد از [[شهادت]] پدرشان، در پنج سالگی به [[امامت]] رسید و از آن زمان تا پایان [[غیبت صغرا]] حدود هفتاد سال، کسی غیر از [[نایبان خاص]] امام با ایشان ارتباط نداشت و بعد از این دوران در ۷۵ سالگی، [[غیبت کبرا]] آغاز شد. ارتباط با ایشان قطع شده و کسی از محل اقامت ایشان خبردار نگشت. اما در [[روایات]] آمده است که امام در میان جامعه حضور دارند و شاهد اعمال و گفتار مردم هستند<ref>[[نعمانی]]، [[کتاب الغیبة (کتاب)|الغیبة]]، ص ۱۶۳، ح ۴ و ص ۱۴۴.</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۷۷.</ref>.