آیا امام مهدی علم غیب دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

== پاسخ نخست ==

[[پرونده:1368171.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[سید محمد صدر]]]]

«اگر امروز یک [[قاضی]] [[اسلامی]] برای صدور حکمی، چندین و چند [[شاهد]] را بارها به [[دادگاه]] فرا می‌خواند، در زمان [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} این گونه نیست. از آنجایی که [[امام]]، [[علم غیب]] می‌داند، و خودش ملاک تشخیص [[حق]] و [[باطل]] است، به درستی، [[گناه]] کار را از [[ستم]] دیده باز می‌شناسد. قضاوتی که [[امام زمان]] بر اساس آن [[داوری]] می‌کنند، [[قضاوت]] داوودی است. [[حضرت داوود]] بر اساس علمی که از [[خدا]] آموخته بودند، میان [[مردم]] [[داوری]] می‌کردند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: "[[قائم آل محمد]]، به [[حکم]] [[داوود]] و [[سلیمان]] [[داوری]] می‌کند یعنی از [[مردم]] شاهدی نمی‌خواهد". جالب این جاست که یکی از آزمایش‌های [[پس از ظهور]] برای [[مردم]] آن عصر، همین نحوه [[قضاوت]] است. برخی که به [[علم امام]] [[باور]] ندارند، وقتی [[قضاوت]] ایشان را می‌بینند، کم می‌آورند! برخی به [[علم امام]] [[شک]] می‌کنند و برخی به [[عدالت]] ایشان و همین که این اتفاق افتاد، از ورطه [[مؤمنان]] مستحکم خارج می‌شوند و حتی برخی از [[دین]] بیرون می‌آیند و به همین [[علت]] به [[حکم]] [[امام]]، گردن زده می‌شوند. [[قوانین]] [[فقهی]] بر هم می‌ریزند پیش از [[ظهور حضرت مهدی]] در هیچ زمان، به جز مدت کوتاه [[حکومت]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}، [[احکام اسلامی]] به طور کامل پیاده نمی‌شد. در [[عصر ظهور]]، تک تک [[احکام]]، مو به مو [[اجرا]] می‌شود».<ref>[http://article.tebyan.net/212095/%D9%82%D8%B6%D8%A7%D9%88%D8%AA-%D8%AF%D8%A7%D9%88%D9%88%D8%AF%DB%8C کتاب تاریخ پس از ظهور صفحه ۴۸۷ تا ۴۹۵]</ref>