پرش به محتوا

صفاریان در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
هر چند مرگ زودهنگام یعقوب، او را از آرزوی نابود کردن [[خلافت عباسی]] بازداشت و عمرو بن لیث نیز به سبب بلند پروازی و زیاده‌طلبی کاری از پیش نبرد، اما [[خلفای عباسی]] نیز هیچ‌گاه نتوانستند مجدداً بر سرزمین‌های شرقی [[خلافت]] [[تسلط]] یابند؛ زیرا این صفاریان بودند که راه را برای تأسیس دولت‌های مستقل در [[مشرق]] هموار ساختند و طعم [[استقلال]] و استقلال‌طلبی را به آنان چشانیدند.  
هر چند مرگ زودهنگام یعقوب، او را از آرزوی نابود کردن [[خلافت عباسی]] بازداشت و عمرو بن لیث نیز به سبب بلند پروازی و زیاده‌طلبی کاری از پیش نبرد، اما [[خلفای عباسی]] نیز هیچ‌گاه نتوانستند مجدداً بر سرزمین‌های شرقی [[خلافت]] [[تسلط]] یابند؛ زیرا این صفاریان بودند که راه را برای تأسیس دولت‌های مستقل در [[مشرق]] هموار ساختند و طعم [[استقلال]] و استقلال‌طلبی را به آنان چشانیدند.  


==شاخه‌های دولت صفاریان
==شاخه‌های دولت صفاریان==
با آنکه [[دولت صفاری]] با شکست و [[اسارت]] [[عمرو]] از هم پاشید، افراد دیگری از آن [[خاندان]] در دوره‌های بعد حکومت‌های کوچکی به وجود آوردند و در فواصل زمانی گوناگون تا اواخر [[قرن نهم هجری]] در صحنه [[سیاسی]] [[ایران]] باقی ماندند. از این‌رو، خاندان [[صفاری]] را می‌توان به چهار شاخه تقسیم کرد:
با آنکه [[دولت صفاری]] با شکست و [[اسارت]] [[عمرو]] از هم پاشید، افراد دیگری از آن [[خاندان]] در دوره‌های بعد حکومت‌های کوچکی به وجود آوردند و در فواصل زمانی گوناگون تا اواخر [[قرن نهم هجری]] در صحنه [[سیاسی]] [[ایران]] باقی ماندند. از این‌رو، خاندان [[صفاری]] را می‌توان به چهار شاخه تقسیم کرد:
#شاخه اصلی که تا [[غلبه]] سامانیان [[فرمان]] راندند، عبارت‌اند از: [[یعقوب بن لیث صفاری]] (۲۵۲-۲۶۵ق)؛ [[عمرو بن لیث]] (۲۶۵-۲۸۸ق)؛ [[طاهر بن محمد بن عمرو]] (۲۸۸-۲۹۶ق)؛ [[لیث بن علی]] (۲۹۶-۲۹۸ق)؛ [[محمد بن علی بن لیث]] (۲۹۸ - تا استیلای سامانیان).
#شاخه اصلی که تا [[غلبه]] سامانیان [[فرمان]] راندند، عبارت‌اند از: [[یعقوب بن لیث صفاری]] (۲۵۲-۲۶۵ق)؛ [[عمرو بن لیث]] (۲۶۵-۲۸۸ق)؛ [[طاهر بن محمد بن عمرو]] (۲۸۸-۲۹۶ق)؛ [[لیث بن علی]] (۲۹۶-۲۹۸ق)؛ [[محمد بن علی بن لیث]] (۲۹۸ - تا استیلای سامانیان).
۱۱۷٬۲۱۳

ویرایش