قانون‌گرایی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

[[اسلام]] [[مخالفت]] با [[قوانین]] را اعم از اینکه قوانین ذاتاً [[اسلامی]] باشند یا نه، برنمی‌تابد<ref>[[امام خمینی]]، صحیفه امام، ج۱۴، ص۴۱۳-۲۱۵.</ref>. قانون‌گرایی با این نگاه که [[قانون]] ریل حرکت [[جامعه]] است از شاخصه‌های [[دولت اسلامی]] و زمینه‌ساز [[تمدن اسلامی]] است<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. در متون معتبر و [[مرجع]] اسلام [[لزوم]] مراعات [[نظم و انضباط]] و توجه به قوانین قید شده است<ref>نهج البلاغه، نامه ۴۷؛ [[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۶/۶/۱۳۹۲.</ref>. قانون‌گرایی تا جایی مورد تأکید اسلام است که شخص [[ولی فقیه]] نیز بایستی مطابق با قوانین عمل نماید<ref>[[سید علی حسینی خامنه‌ای|آیت الله خامنه‌ای]]، ۲۶/۹/۱۳۸۲.</ref> و حتی [[پیامبر]] نمی‌بایست از قوانین [[ثابت]] [[الهی]] تخطی کند<ref>{{متن قرآن|يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ مَا أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضَاتَ أَزْوَاجِكَ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ}} «ای پیامبر! چرا چیزی را که خداوند بر تو حلال کرده است برای کسب خشنودی همسرانت حرام می‌داری؟ و خداوند آمرزنده‌ای بخشاینده است» سوره تحریم، آیه ۱.</ref> و در صورت نقض این قوانین و [[شرک]] ورزیدن اعمالش حبط خواهد شد<ref>{{متن قرآن|وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ}} «و به تو و به پیشینیان تو وحی شده است که اگر شرک بورزی بی‌گمان کردارت از میان خواهد رفت و بی‌شک از زیانکاران خواهی بود» سوره زمر، آیه ۶۵.</ref>.