هدایت تشریعی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == پانویس ==' به '== پانویس ==')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[هدایت تشریعی]]''' است. "'''[[هدایت تشریعی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
| موضوع مرتبط = هدایت تشریعی
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[هدایت تشریعی در قرآن]] - [[هدایت تشریعی در حدیث]] - [[هدایت تشریعی در نهج البلاغه]] - [[هدایت تشریعی در کلام اسلامی]] - [[هدایت تشریعی در عرفان اسلامی]]</div>
| عنوان مدخل  = هدایت تشریعی
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[هدایت تشریعی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| مداخل مرتبط = [[هدایت تشریعی در قرآن]] - [[هدایت تشریعی در کلام اسلامی]] - [[هدایت تشریعی در معارف و سیره علوی]]
| پرسش مرتبط  =  
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*از اقسام [[هدایت الهی]] و قسیم [[هدایت تکوینی]] است و مراد این است که [[خداوند]] از گذر [[وحی]]، بایدها و نبایدهای [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] را به [[انسان]] می‌آموزد تا او با نیروی [[انتخاب]] پای در راه [[سعادت]] بگذارد. [[هدایت تشریعی]] ویژه [[انسان]] است؛ برخلاف [[هدایت تکوینی]] که همه آفریدگان را در بر می‌گیرد. واسطه این [[هدایت]]، [[پیامبر]] و [[امامان]] و صالحان‌اند؛ چنان که [[قرآن]] درباره [[پیامبر اسلام]] {{صل}} می‌فرماید: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. [[هدایت تشریعی]] همزاد [[انسان]] است و تا ابد ادامه دارد و اصول آن در همه [[ادیان آسمانی]] مشترک است؛ مانند [[توحید]]، [[معاد]] و [[نبوت]]<ref>{{متن قرآن|كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ }}؛ سوره شوری، آیه ۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 468.</ref>.
از اقسام [[هدایت الهی]] و قسیم [[هدایت تکوینی]] است و مراد این است که [[خداوند]] از گذر [[وحی]]، بایدها و نبایدهای [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] را به [[انسان]] می‌آموزد تا او با نیروی [[انتخاب]] پای در راه [[سعادت]] بگذارد. [[هدایت تشریعی]] ویژه [[انسان]] است؛ برخلاف [[هدایت تکوینی]] که همه آفریدگان را در بر می‌گیرد. واسطه این [[هدایت]]، [[پیامبر]] و [[امامان]] و صالحان‌اند؛ چنان که [[قرآن]] درباره [[پیامبر اسلام]] {{صل}} می‌فرماید: {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>. [[هدایت تشریعی]] همزاد [[انسان]] است و تا ابد ادامه دارد و اصول آن در همه [[ادیان آسمانی]] مشترک است؛ مانند [[توحید]]، [[معاد]] و [[نبوت]]<ref>{{متن قرآن|كَذَلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ }}؛ سوره شوری، آیه ۳.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۶۸.</ref>.
==[[نیازمندی]] [[انسان]] به [[هدایت تشریعی]]==
 
*هر چند [[انسان]] از [[هدایت تکوینی]] بهره‌مند است، تنها از این گذر نمی‌تواند به کمال آرمانی خویش دست یابد و به [[دلایل]] زیر [[نیازمند]] [[هدایت تشریعی]] است:
== [[نیازمندی]] [[انسان]] به [[هدایت تشریعی]] ==
#[[انسان]]، با [[هدایت تکوینی]] و [[فطرت]] خویش تنها به [[فهم]] کلیاتی از حقایق [[جهان]] [[توفیق]] می‌یابد و به جزئیات و تفصیل آنها راه ندارد. در موضوع [[خداشناسی]]، تنها به وجود [[خداوند]] پی می‌برد؛ اما [[توان]] راهیابی به صفات و اسمای [[خداوند]] را ندارد. در موضوع [[معادشناسی]] نیز چه بسا به [[ضرورت]] [[معاد]] [[ایمان]] آوَرَد؛ ولی نمی‌تواند با [[هدایت تکوینی]] به چگونگی آن و نحوه حضور خود در [[جهان آخرت]] و مسائل بی‌شمار دیگر [[آگاهی]] یابد. همچنین است موضوعات و مباحث دیگر [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]] و عملی. اما تنها راه یافتن به کلیات، نیازهای [[انسان]] را بر نمی‌آورد. او به جزئیات و بایدها و نبایدهای تفصیلی محتاج است که تنها در سایه [[هدایت تشریعی]] فراهم می‌شود<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 468.</ref>.
هر چند [[انسان]] از [[هدایت تکوینی]] بهره‌مند است، تنها از این گذر نمی‌تواند به کمال آرمانی خویش دست یابد و به [[دلایل]] زیر [[نیازمند]] [[هدایت تشریعی]] است:
#[[انسان]] موجودی [[اجتماعی]] است و [[سعادت دنیوی]] و اخروی‌اش در گرو تعامل و [[تعاون]] با همنوعان است؛ اما وجود میل به کسب [[منافع]] در افراد انسانی موجب بروز [[اختلاف]] و درگیری میان آنان می‌شود. برای [[گریز]] از این مشکل، به [[قوانین]] جامع و کامل [[نیاز]] است؛ اما [[عقل انسان]] به تنهایی نمی‌تواند چنین قوانینی را وضع کند؛ زیرا اولًا هر فرد انسانی در پی [[منافع]] و [[مصالح]] خویش است و ثانیاً [[عقل]] [[بشر]] به [[دلیل]] محدودیت‌هایی که دارد، از وضع [[قوانین]] جامع و کامل برای [[سعادت]] خود [[ناتوان]] است<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 469.</ref>.
# [[انسان]]، با [[هدایت تکوینی]] و [[فطرت]] خویش تنها به [[فهم]] کلیاتی از حقایق [[جهان]] [[توفیق]] می‌یابد و به جزئیات و تفصیل آنها راه ندارد. در موضوع [[خداشناسی]]، تنها به وجود [[خداوند]] پی می‌برد؛ اما [[توان]] راهیابی به صفات و اسمای [[خداوند]] را ندارد. در موضوع [[معادشناسی]] نیز چه بسا به [[ضرورت]] [[معاد]] [[ایمان]] آوَرَد؛ ولی نمی‌تواند با [[هدایت تکوینی]] به چگونگی آن و نحوه حضور خود در [[جهان آخرت]] و مسائل بی‌شمار دیگر [[آگاهی]] یابد. همچنین است موضوعات و مباحث دیگر [[اعتقادی]]، [[اخلاقی]] و عملی. اما تنها راه یافتن به کلیات، نیازهای [[انسان]] را بر نمی‌آورد. او به جزئیات و بایدها و نبایدهای تفصیلی محتاج است که تنها در سایه [[هدایت تشریعی]] فراهم می‌شود.
#آشنایی با [[بدی‌ها]] و [[خوبی‌ها]] برای ترغیب [[انسان]] به درستکاری کافی نیست؛ بلکه ابزارهایی برای [[تشویق]] و ترغیب لازم است و این ابزارها همان انذارها و تبشیرهای وحیانی‌اند که در سایه [[هدایت تشریعی]] فراهم می‌آیند<ref>هدایت در قرآن‌، فرقانی/ ۳۲- ۲۸.</ref><ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 469.</ref>.
# [[انسان]] موجودی [[اجتماعی]] است و [[سعادت دنیوی]] و اخروی‌اش در گرو تعامل و [[تعاون]] با همنوعان است؛ اما وجود میل به کسب [[منافع]] در افراد انسانی موجب بروز [[اختلاف]] و درگیری میان آنان می‌شود. برای [[گریز]] از این مشکل، به [[قوانین]] جامع و کامل [[نیاز]] است؛ اما [[عقل انسان]] به تنهایی نمی‌تواند چنین قوانینی را وضع کند؛ زیرا اولًا هر فرد انسانی در پی [[منافع]] و [[مصالح]] خویش است و ثانیاً [[عقل]] [[بشر]] به [[دلیل]] محدودیت‌هایی که دارد، از وضع [[قوانین]] جامع و کامل برای [[سعادت]] خود [[ناتوان]] است.
==تفاوت‌های [[هدایت تکوینی]] و [[هدایت تشریعی]]==
# آشنایی با [[بدی‌ها]] و [[خوبی‌ها]] برای ترغیب [[انسان]] به درستکاری کافی نیست؛ بلکه ابزارهایی برای [[تشویق]] و ترغیب لازم است و این ابزارها همان انذارها و تبشیرهای وحیانی‌اند که در سایه [[هدایت تشریعی]] فراهم می‌آیند<ref>هدایت در قرآن‌، فرقانی/ ۳۲- ۲۸.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۶۸ ـ ۴۶۹.</ref>
#[[هدایت تکوینی]] همه آفریدگان را در بر می‌گیرد؛ اما [[هدایت تشریعی]] ویژه [[انسان]] است.  
 
#متعلق [[هدایت تکوینی]]، فعل [[هادی]] ([[خداوند]]) است. از این رو هیچ موجودی از آن سر نمی‌پیچد. متعلق [[هدایت تشریعی]]، فعل [[مهتدی]] ([[انسان]]) است که با [[اراده]] خویش به آن تن می‌دهد و بدین سان می‌تواند آن را نپذیرد؛ چنان که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا}}<ref>ما به او راه را نشان داده‌ایم خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس؛ سوره انسان، آیه ۳.</ref><ref>هدایت در قرآن‌، جوادی آملی/ ۳۲ و ۳۳.</ref>. در [[هدایت تکوینی]]، [[مهتدی]] به مقصد می‌رسد "ایصال الی المطلوب"؛ اما در [[هدایت تشریعی]]، تنها راه را می‌یابد. این نوع [[هدایت]] مستلزم رسیدن [[مهتدی]] به مقصد نیست<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص 469.</ref>.
== تفاوت‌های [[هدایت تکوینی]] و [[هدایت تشریعی]] ==
# [[هدایت تکوینی]] همه آفریدگان را در بر می‌گیرد؛ اما [[هدایت تشریعی]] ویژه [[انسان]] است.  
# متعلق [[هدایت تکوینی]]، فعل [[هادی]] ([[خداوند]]) است. از این رو هیچ موجودی از آن سر نمی‌پیچد. متعلق [[هدایت تشریعی]]، فعل [[مهتدی]] ([[انسان]]) است که با [[اراده]] خویش به آن تن می‌دهد و بدین سان می‌تواند آن را نپذیرد؛ چنان که [[خداوند]] می‌فرماید: {{متن قرآن|إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا}}<ref>ما به او راه را نشان داده‌ایم خواه سپاسگزار باشد یا ناسپاس؛ سوره انسان، آیه ۳.</ref>.<ref>هدایت در قرآن‌، جوادی آملی/ ۳۲ و ۳۳.</ref>. در [[هدایت تکوینی]]، [[مهتدی]] به مقصد می‌رسد "ایصال الی المطلوب"؛ اما در [[هدایت تشریعی]]، تنها راه را می‌یابد. این نوع [[هدایت]] مستلزم رسیدن [[مهتدی]] به مقصد نیست<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۶۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۲۳: خط ۲۷:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:هدایت]]
[[رده:هدایت تشریعی]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]
۱۱۱٬۹۱۱

ویرایش