اطعام در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

اطعام دارای آثار [[دنیوی]] و اخری است که در [[قرآن]] و [[احادیث]] آمده است. [[ابرار]] در [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا}}<ref>«نیکان از پیاله‌ای می‌نوشند که آمیخته به بوی خوش است» سوره انسان، آیه ۵.</ref>، بر اساس روایت‌های [[فریقین]]، [[حضرت علی]]{{ع}} [[فاطمه]]{{س}} و [[حسنین]]{{عم}} هستند<ref>شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۹۷-۳۹۸؛ مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۱۶.</ref>، که به سبب [[اطعام]] خالصانه ستوده شده‌اند و از [[شر]] [[قیامت]] محافظت و از انواع [[نعمت‌های بهشتی]] بهره‌مند گردیده‌اند<ref>{{متن قرآن|يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا * وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا * إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاء وَلا شُكُورًا * إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا * فَوَقَاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا * وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا}} «به پیمان خود وفا می‌کنند و از روزی می‌هراسند که شرّ آن همه‌گیر است * و خوراک را با دوست داشتنش «۱» به بینوا و یتیم و اسیر می‌دهند * (با خود می‌گویند:) شما را تنها برای خشنودی خداوند خوراک می‌دهیم، نه پاداشی از شما خواهانیم و نه سپاسی * بی‌گمان ما از پروردگارمان، روزی که تیره و بسیار سخت است می‌هراسیم * پس خدا آنان را از شرّ آن روز نگاه می‌دارد و به آنان شادابی و شادمانی می‌نمایاند * و به آنان برای شکیبی که ورزیده‌اند بهشت و (پوشاک) پرنیان پاداش می‌دهد» سوره انسان، آیه ۷-۱۲.</ref>. در [[روایت‌ها]] هم [[پاداش دنیوی]] اطعام، زیاد شدن روزی<ref>المحاسن، ج۲، ص۳۹۰.</ref>، رفع [[بلا]] و [[بیماری‌ها]]<ref>الکافی، ج۲، ص۴۰۲؛ ثواب الأعمال، ص۱۳۶.</ref> و ایجاد [[محبت]]<ref>المحاسن، ج۲، ص۴۱۳.</ref> دانسته شده است. در آموزه‌های [[امام رضا]]{{ع}} هم به آثار [[دنیوی]] و [[اخروی]] اطعام اشاره شده است. در روایتی از آن [[حضرت]] آمده که اطعام [[مساکین]] موجب ورود به [[بهشت]] می‌شود<ref>الکافی، ج۴، ص۵۲.</ref>. در [[روایت]] دیگر فرموده است: [[صدقه]] به [[نیازمندان]] باعث [[دفع بلا]] و [[مصیبت]] می‌شود<ref>الکافی، ج۴، ص۴.</ref>.<ref>[[سید کمال‌الدین میرمحمدی|میرمحمدی، سید کمال‌الدین]]، [[آبرو - میرمحمدی (مقاله)|مقاله «آبرو»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۲۷۴.</ref>

== منابع ==