ابان بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

با ملاحظه «[[راوی]]» و {{عربی|"مروی عنه"}} احتمال {{عربی|"محمد بن الولید، عن أبان عن عبدالرحمن، عن<ref>پس از جست‌وجوی بسیار، روایتی از «عبدالرحمن بن أبی عبدالله» از «عبدالله بن سلیمان» یافت نشده، بلکه روایتی پیدا شده که نشان می‌دهد این دو، هم طبقه بوده و همگی از امام صادق{{ع}} روایت کرده‌اند: {{متن حدیث|عَنْهُ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ أَبَانٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سُلَيْمَانَ قَالا سَأَلْنَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} عَنِ الرَّجُلِ يَهَبُ الْهِبَةَ أَ يَرْجِعُ فِيهَا...}} (تهذیب الاحکام، ج۹، ص۱۵۵) بنابراین احتمال می‌رود که در سند روایت کافی، «عن» تصحیف «و» باشد.</ref> عبدالله بن سلیمان"}} درست است و مراد از آبان، «[[ابان بن عثمان احمر]]» و مقصود از عبدالرحمن، «عبدالرحمن بن أبی عبدالله» است، به قرینه روایت فراوانی «محمد بن الولید» از «ابان بن عثمان»<ref>ر.ک: الکافی، ج۳، ص۲۸۱، ح۱۴، ج۴، ص۲۶۹ (۵) و ۳۷۷ (ح ۹).</ref> و روایت او از «[[عبدالرحمن بن أبی عبدالله]]»<ref>ر.ک: الکافی، ج۲، ص۲۰۳ (۱۵) و۲۵۶ (ح۲۱)، ج۳، ص۱۴۶، ح۱۵.</ref>.

بر این اساس، نام «ابان بن عبدالرحمن» در سند کافی و اسم «ابان بن عبدالرحمن، أبوعبدالله بصری» که در [[رجال]] «[[شیخ طوسی]]»<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۶۴، ش۱۸۷۸.</ref> و به دنبال آن در کتب رجالی<ref>ر.ک: نقد الرجال، ج۱، ص۴۲، ش۱۸؛ جامع الرواة، ج۱، ص۱۱؛ الفوائد الرجالیه (بحر العلوم)، ج۱، ص۳۶۲؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۳۶، ش۱۳؛ طرائف المقال، ج۱، ص۳۹۳، ش۳۰۸۳؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۱۰۰ و۳۷۵ (ش ۲۲۸۳)؛ ج۳، ص۶۱۴؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۹۰، ش۳۰؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۴۱، ش۳۲؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۱۰، ش۲۰، ج۱۱، ص۴۰۰، ش۵۴۴.</ref> پسین ذکر شده، درست نیست و چنین شخصی وجود خارجی ندارد؛ ولی عنوان «عبدالرحمن بن أبی عبدالله بصری» در کتب رجالی [[خاصه]] و [[عامه]] ذکر شده است:

بدان جهت در رجال [[شیعه]] با اسم «عبدالرحمن بن أبی عبدالله»<ref>ر.ک: رجال البرقی، ص۲۴؛ رجال الکشی (اختیار معرفة الرجال)، ص۳۱۱، ش۵۶۲؛ رجال الطوسی، ص۲۳۶، ش۳۲۱۶؛ الرجال (ابن داود)، ص۲۲۲، ش۹۲۵.</ref>؛ ولی در رجال [[اهل سنت]]، با عنوان «عبدالرحمن بن میمون»<ref>ر.ک: التاریخ الکبیر، ج۵، ص۳۵۱، ش۱۱۱۳؛ تقریب التهذیب، ج۱، ص۵۹۳، ش۴۰۴۰؛ تهذیب التهذیب، ج۶، ص۲۵۵، ش۵۶۰.</ref> یاد شده است.

«[[نجاشی]]» نیز در ترجمه نوه‌اش «[[اسماعیل بن همام بن عبدالرحمن بن أبی عبدالله میمون بصری]]»<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۰، ش۶۲.</ref> به او اشاره کرده است.<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۱۲۵-۱۲۸.</ref>