فرجام سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| تصویر = 151879.jpg

| پاسخ‌دهنده = نصرت‌الله آیتی

*«بدون [[تردید]] در [[حکومت]] [[فضیلت]] محور [[امام مهدی]] {{ع}}، دیو صفتانی چون [[سفیانی]]، مجالی برای تحرک و فعالیت نخواهند داشت، بنابراین، پس از آن که [[امام مهدی]] {{ع}} او را به [[صلاح]] و [[سعادت]] [[دعوت]] کرد و او [[دعوت]] [[امام]] را بی‌پاسخ گذاشت، [[امام]]{{ع}} چاره‌ای جز قطع ریشه‌های [[فساد]] این [[فاسد]] نخواهد داشت. از این رو، طبیعی است که سرانجامی جز [[هلاکت]] در [[انتظار]] [[سفیانی]] نباشد. در مورد کشته شدن [[سفیانی]] دو دسته [[روایت]] وجود دارد:

#روایاتی که بر کشته شدن او به دست [[امام مهدی]] {{ع}} دلالت می‌کنند<ref>معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>، از جمله [[امام علی]] {{ع}} فرموده‌اند: {{متن حدیث|" يُهْلِكُ اللَّهُ أَصْحَابَ السُّفْيَانِيُّ كُلِّهِمْ، وَلَا يَبْقَى عَلَى الْأَرْضِ غَيْرِهِ وَحْدَهُ، فَيَأْخُذُهُ الْمَهْدِيِّ فَيَذْبَحُهُ "}}<ref>خداوند تمام سپاه [[سفیانی]] را نابود می‌کند و هیچ‌کسی از آن‌ها جز [[سفیانی]]، روی زمین باقی نمی‌ماند. در این حال، [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} او را می‌گیرد و گردن می‌زند؛ التشریف بالمنن، ص۲۹۶، باب ۷۹، ح۴۱۷ (به نقل از الفتن سلیلی).</ref>. [[امام باقر]] {{ع}} نیز در این‌باره فرموده‌اند: {{متن حدیث|" وَيَأْخُذُ السُّفْيَانِيُّ أَسِيراً، فَيَنْطَلِقُ بِهِ وَيَذْبَحُهُ بِيَدِهِ "}}<ref>[[سفیانی]] را در حالی که اسیر شده نزد حضرت [[امام مهدی|مهدی]] {{ع}} می‌آورند و آن حضرت [[سفیانی]] را گردن می‌زند؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج۵، ص۲۸ ( این حدیث مرسله است).</ref>.

| تصویر = 136863.JPG

| پاسخ‌دهنده = خدامراد سلیمیان

*«بعضی از [[روایات]]، بدون اشاره به منطقه خاصی، از آن به سرزمین خشک<ref>نک: محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۵، ح۱۶؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح۹؛ طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۴۳.</ref> یا [[مغرب]] [[زمین]]<ref>{{متن حدیث|" يَخْرُجَ عَلَيْهِمُ الْخُرَاسَانِيُّ وَ السُّفْيَانِيُّ هَذَا مِنَ الْمَشْرِقِ وَ هَذَا مِنَ الْمَغْرِب‏ "}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۲۵۳، ح۱۳، ص۲۵۹، ح۱۸.</ref> یاد کرده و برخی دیگر [[شام]]<ref>{{متن حدیث|"ِ خُرُوجَ السُّفْيَانِيِّ مِنَ الشَّام‏ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۲۷، ح۷، ص۳۳۰، ح۱۶.</ref> را محل [[خروج]] وی دانسته است. جمع بین همه [[روایات]] آن است که وی از سرزمین [[شام]] و منطقه‌ای خشک [[خروج]] خواهد کرد. در باره کارهای [[سفیانی]] و مدت [[حکومت]] وی سخنان فراوان و عموماً نامعتبر به چشم می‌خورد؛ اما از آنجا که تنها بررسی [[خروج]] وی به عنوان نشانه در این بحث اهمیت دارد، از ذکر آنها صرف نظر می‌کنیم<ref>نعیم بن حماد، الفتن، ص۲۵۳، شماره ۹۳۱.</ref>. پایان [[لشکریان]] [[سفیانی]] فرو رفتن در [[زمین]] و [[مبتلا]] شدن به [[خشم خداوند]] دانسته شده؛ اما سخن روشنی درباره فرجام خود [[سفیانی]] در دست نیست. البته در میان برخی منابع [[اهل سنت]] مثل کتاب [[الفتن]] [[نعیم بن حماد]] آمده است که: [[سفیانی]] و [[سپاهیان]] او در نهایت با [[حضرت مهدی]] {{ع}} به [[کارزار]] می‌پردازند و به دست آن [[امام]] نابود می‌شوند. اما از آنجا که این کتاب چندان اعتباری ندارد، از [[نقل]] آنها چشم پوشی می‌کنیم»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۸ - ۱۲۹.</ref>.

}}

| تصویر = 13681082.jpg

| پاسخ‌دهنده = علی رضا رمضانیان

*« [[روایات]] محل [[خروج سفیانی]] را:

#سرزمین خشک