شکایت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{امامت}}

<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[شکایت]]''' است. "'''[[شکایت]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

==مقدمه==

شکایت عبارت است از اظهار [[ناراحتی]] و [[اندوه]]، توصیف [[گرفتاری]]، اظهار آنچه که برای [[انسان]] برخلاف خواست او رخ داده و اسباب ناراحتی و [[غم]] او را فراهم ساخته است. در [[قرآن کریم]] آمده است: {{متن قرآن|قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ}}<ref>«گفت: پریشانی و اندوهگینی خود را تنها به خداوند شکوه می‌برم» سوره یوسف، آیه ۸۶.</ref>.

[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] از دو چیز در نزد [[خداوند]] شکایت برده است: نخست، شکایت از نفس: {{متن حدیث|أَشْكُو إِلَيْكَ يَا إِلَهِي ضَعْفَ نَفْسِي عَنِ‏ الْمُسَارَعَةِ فِيمَا وَعَدْتَهُ‏ أَوْلِيَاءَكَ...}}<ref>دعای ۵۱.</ref>؛ «ای خدای من به تو شکایت می‌کنم ناتوانیم را، که نمی‌توانم به آن وعده‌ای که به اولیای خود داده‌ای بشتابم و نمی‌توانم از آنچه دشمنانت را ترسانده‌ای دوری جویم. به تو شکایت می‌آورم از فراوانی غم و اندوهم و [[وسوسه]] نفسم».

حضرت در این فراز به دو روش شیطان، یعنی ایجاد [[سوءظن]] و سُست کردن پایه‌های یقین در انسان که در نهایت به [[پیروی]] از او می‌انجامد، اشاره فرموده است.

آن حضرت تصریح می‌کند که جز به [[خدا]] شکایت نمی‌برد و خداوند شنوای شکایت و برطرف‌کننده آن است: «ای خداوند، شکایت جز به تو به دیگر کس نبرم... هرگز مباد که چنین کنم... و [[دادخواهی]] مرا با دگرگون ساختن [[ستمگر]] قرین فرمای»<ref>نیایش چهاردهم.</ref>.