موانع بهره‌مندی از ولایت الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

*با توجه به اینکه همان [[مفسر]] از [[امام صادق]]{{ع}}، [[حدیثی]] را در بیان تعداد [[گناهان بزرگ]]، [[نقل]] می‌کند که با استناد به [[آیه]] مذکور، یکی از موارد [[گناهان بزرگ]] را [[نقض عهد]] قرار داده است: {{متن حدیث|وَ نَقْضُ اَلْعَهْدِ وَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ لِأَنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ: {{متن قرآن|أُولَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ}}<ref>«و لعنت و بدفرجامی آنان راست» سوره رعد، آیه ۲۵.</ref>}}<ref>الميزان، ج۴، ص۳۳۴.</ref>.

*و ظاهر استناد [[امام]]{{ع}} به [[آیه شریفه]]، عدم [[وفا به عهد]] [[شرعی]] با همنوعان<ref>چون در كنار قطع رَحِم ذكر شده، مربوط‍ به حقوق همنوعان است.</ref> است.

*لذا مفسری در مصداق [[آیه شریفه]] می‌نویسد: "معروف‌ترین مصادیق آن، همان [[قطع]] رَحِم است و در [[آیه]] دیگری به آن تأکید شده است: {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ}}<ref>«و از خداوند -که با (سوگند بر نام) او، از هم درخواست می‌کنید- و از (بریدن پیوند) خویشان پروا کنید» سوره نساء، آیه ۱.</ref>"<ref>الميزان، ج۱۱، ص۳۴۹.</ref>.

*خصوصیتی که [[خویشان]] رَحِمی دارند، این است که اگر فردی بر یکی از [[خویشان]] رحمی خود، [[غضب]] کرده یا کینه‌ای از او در [[دل]] داشته باشد، برای رفع آن، با او [[مصافحه]] و معانقه کند تا کدروت و [[ناراحتی]] برطرف شود: {{متن حدیث|عَنْ مُيَسِّرٍ قَالَ: ذُكِرَ الْغَضَبُ عِنْدَ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} فَقَالَ: إِنَّ الرَّجُلَ لَيَغْضَبُ فَمَا يَرْضَی أَبَداً حَتَّی يَدْخُلَ النَّارَ فَأَيُّمَا رَجُلٍ غَضِبَ عَلَی قَوْمٍ وَ هُوَ قَائِمٌ فَلْيَجْلِسْ مِنْ فَوْرِهِ ذَلِكَ فَإِنَّهُ سَيَذْهَبُ عَنْهُ رِجْزُ الشَّيْطَانِ وَ أَيُّمَا رَجُلٍ غَضِبَ عَلَی ذِي رَحِمَ فَلْيَدْنُ مِنْهُ فَلْيَمَسَّهُ فَإِنَّ الرَّحِمَ إِذَا مُسَّتْ سَكَنَتْ}}<ref>الكافی، ج۲، ص۳۰۲، باب الغضب، ح۲؛ وسائل‌الشيعة، ج۱۵، ص۳۵۸، باب ۵۳، ح۲۰۷۳۴؛ بحارالانوار، ج۷۰، ص۲۷۰، باب ۱۳۲، ح۲۳؛ جامع‌الاخبار، ص۱۶۰، الفصل الرابع و العشرون و المائة و مكارم‌الاخلاق، ص۳۵، فی الغضب.</ref>.<ref>[[عبدالله حق‌جو|حق‌جو، عبدالله]]، [[ولایت در قرآن (کتاب)|ولایت در قرآن]]، ص:۱۵۰.</ref>