روشهای تربیتی در صحیفه سجادیه: تفاوت میان نسخهها
←روشن یادآوری نعمت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
[[پند]] و [[وعظ]] اگر به [[شایستگی]] صورت پذیرد، روش [[نیکو]] در یادآوری و [[تذکر]] است. البته خود واعظ باید عامل به [[وعظ]] باشد تا [[موعظه]] او نافذ و سازنده شود و این ممکن نیست مگر اینکه زبان مربی یا واعظ به [[هدایت الهی]] گویا شود<ref>سید ابراهیم میر شاه جعفری و حمید مقامی، رهیافتی به نظر تربیتی اسلام از نگاه صحیفه سجادیه، اندیشه دینی، ۱۵ (تابستان ۸۴)، ص۱۱۴.</ref>.<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۱۰۸-۱۰۹.</ref> | [[پند]] و [[وعظ]] اگر به [[شایستگی]] صورت پذیرد، روش [[نیکو]] در یادآوری و [[تذکر]] است. البته خود واعظ باید عامل به [[وعظ]] باشد تا [[موعظه]] او نافذ و سازنده شود و این ممکن نیست مگر اینکه زبان مربی یا واعظ به [[هدایت الهی]] گویا شود<ref>سید ابراهیم میر شاه جعفری و حمید مقامی، رهیافتی به نظر تربیتی اسلام از نگاه صحیفه سجادیه، اندیشه دینی، ۱۵ (تابستان ۸۴)، ص۱۱۴.</ref>.<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۱۰۸-۱۰۹.</ref> | ||
=== | ===روش یادآوری [[نعمت]]=== | ||
[[پند]] و [[موعظه]] با یادآوری [[نعمت]] نافذتر است. [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای یکم و در عبارت هجده تا بیست و دوم آن از این روش استفاده مینمایند، چرا که در ابتدا به ذکر [[نعمتها]] در پرتو [[حمد]] [[خداوند]] پرداخته و پس از اینکه [[ضعف]] [[انسان]] را در [[پیروی]] از [[دستورهای الهی]] و [[مخالفت]] با [[اوامر]] او برمیشمرند بر بازگشت و [[توبه]] به عنوان [[فضل الهی]] تأکید میورزند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۱۰۹.</ref>. | [[پند]] و [[موعظه]] با یادآوری [[نعمت]] نافذتر است. [[امام سجاد]]{{ع}} در دعای یکم و در عبارت هجده تا بیست و دوم آن از این روش استفاده مینمایند، چرا که در ابتدا به ذکر [[نعمتها]] در پرتو [[حمد]] [[خداوند]] پرداخته و پس از اینکه [[ضعف]] [[انسان]] را در [[پیروی]] از [[دستورهای الهی]] و [[مخالفت]] با [[اوامر]] او برمیشمرند بر بازگشت و [[توبه]] به عنوان [[فضل الهی]] تأکید میورزند<ref>[[فردین احمدوند|احمدوند، فردین]]، [[مکارم اخلاق در صحیفه (کتاب)|مکارم اخلاق در صحیفه]]، ص۱۰۹.</ref>. | ||