|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| ==حسن مهدی‌فر==
| |
| {{جمع شدن|۱۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌فر؛}}
| |
| [[پرونده:11902.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[حسن مهدی‌فر|مهدی‌فر]]]]
| |
| ::::::حجت الاسلام و المسلمین دکتر '''[[حسن مهدی‌فر]]''' در پایان‌نامه دکتری خود با عنوان ''«[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]»'' در این‌باره گفته است:
| |
| ::::::«متکلمان اصطلاح دیگری را نیز درباره [[علم غیب]] بکار می‌برند بنام [[علم لدنی]] و مقصود از آن، علمی است که از سوی خداوند افاضه می‌شود و حواس و تفکر را به آن راهی نیست. این قسم خود به دونوع ایحائی و الهامی تقسیم می‌شود. آنچه که از طریق [[وحی]] حاصل می‌شود ایحائی است که مخصوص انبیا است، اما الهامی را خداوند به دل هرکس که بخواهد الهام می‌کند پیامبر باشد یا وصی و یا دیگری. هر دو قسم را لدنی گویند. این اصطلاح (علم لدنی) به لحاظ اینکه از راه‌های عادی قابل دسترسی نیست [[علم غیب]] و به اعتبار اینکه از جانب خداوند افاضه می‌شود لدنی گویند. که بر گرفته از، آیه شریفه: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|[[آیا آیه ۶۵ سوره کهف علم غیب غیر خدا را اثبات می‌کند؟ (پرسش)|فَوَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا]]}}﴾}}<ref>«و بنده‌ای از بندگان ما (خضر) را یافتند که به او از نزد خود بخشایشی داده و او را از پیش خویش دانشی آموخته بودیم»؛ سوره کهف، آیه ۶۵.</ref> است. ازاین آیه شریفه استفاده می‌شود که این علم بطور مستقیم و بی‌نیاز از وسایل معمولی از طرف خدا به درون انسان‌ها راه می‌یابد. البته استعداد و شایستگی بشرط آن است و ورود به مقام والای عبودیت خداوند {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا}}﴾}} آدمی را سزاوار دریافت چنین رحمت ربانی می‌کند.<ref>ر.ک «ترجمه و تفسیر نهج البلاغه »، ج۸، ص۵۹.</ref>
| |
| ::::::[[مرتضی مطهری|شهید مطهری]] در باره علم مذکور می‌گوید: [[علم لدنی]] یعنی علمی که منشاءاش تجسسات ظاهری بشری یا قیاسات و استدلالات و آزمایش‌ها نباشد، فقط خداوند افاضه کرده باشد.<ref>«مجموعه آثار»، ج۴، ص۱۴۶.</ref>
| |
| ::::::در مقابل [[علم غیب]] و لدنی، کسبی است و آن علمی است که از راه حواس و یا تفکر و تعقل بدست می‌آید. این همان [[علم حصولی]] مصطلح می‌باشد. علم کسبی علاوه بر احتمال خطا داشتن آن، یک انسان نمی‌تواند به تمام مسائل مورد نیاز آگاهی پیدا کند ولو صدها سال عمر کند اما علم غیبی و لدنی مصون از خطاست و می‌تواند بسیار گسترده باشد»<ref>[[علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن (پایان‌نامه)|علوم اهل بیت ویژگی‌ها ابعاد و مبادی آن]]، ص۲۴ و ۲۵.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
|
| |
| ==در بحث بماند== | | ==در بحث بماند== |
| * در بسیاری از روایات و داستانها می‌شنویم که ائمه از برخی حوادث آینده خبر می‌دادند. یا برخی علوم را که در آن روزگار کسی نمی‌دانست می دانستند، و یا به مقتضای هر سوالی بدون مطالعه و تحقیق فی‌المجلس جواب را می‌دانستند به طوری که عالم‌ترین عالمان بودند. پس آیا این علم به واسطه ی عالم بودن آنها به علم غیب بوده است؟ بخشی از این سوال همان است که در بالا پاسخ دادیم که گه گاه طومار علم غیب در مقابل ائمه باز می‌شده است و آنها به برخی از مسائل آینده آگاه می‌شده‌اند. با این حال در قطعی بودن این حوادث که در آن زمان به ائمه نشان می‌دادند هنوز می‌توان تردید کرد. زیرا ممکن بود این حوادث تغییر کند به همین دلیل نیز ائمه سعی می‌کردند با ادعیه یا سفارشات یا حرکت‌های خود و آگاه کردن دوستان خود این حوادث را تغییر دهند. اما چرا اگر ایشان صاحب علم غیب نبودند، بر بسیاری از علومی که دیگران در آن زمان خبر نداشتند بدون مطالعه و تحقیق مشرف بودند. | | * در بسیاری از روایات و داستانها می‌شنویم که ائمه از برخی حوادث آینده خبر می‌دادند. یا برخی علوم را که در آن روزگار کسی نمی‌دانست می دانستند، و یا به مقتضای هر سوالی بدون مطالعه و تحقیق فی‌المجلس جواب را می‌دانستند به طوری که عالم‌ترین عالمان بودند. پس آیا این علم به واسطه ی عالم بودن آنها به علم غیب بوده است؟ بخشی از این سوال همان است که در بالا پاسخ دادیم که گه گاه طومار علم غیب در مقابل ائمه باز می‌شده است و آنها به برخی از مسائل آینده آگاه می‌شده‌اند. با این حال در قطعی بودن این حوادث که در آن زمان به ائمه نشان می‌دادند هنوز می‌توان تردید کرد. زیرا ممکن بود این حوادث تغییر کند به همین دلیل نیز ائمه سعی می‌کردند با ادعیه یا سفارشات یا حرکت‌های خود و آگاه کردن دوستان خود این حوادث را تغییر دهند. اما چرا اگر ایشان صاحب علم غیب نبودند، بر بسیاری از علومی که دیگران در آن زمان خبر نداشتند بدون مطالعه و تحقیق مشرف بودند. |
