جز
جایگزینی متن - '| جوایز = | وبگاه = }} '''' به '| جوایز = | وبگاه = }} ''''
جز (جایگزینی متن - ' {{جعبه اطلاعات پدیدآورنده' به '{{جعبه اطلاعات پدیدآورنده') |
جز (جایگزینی متن - '| جوایز = | وبگاه = }} '''' به '| جوایز = | وبگاه = }} '''') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''ابوجعفر محمد بن محمد طوسی''' (۴۴۹ ق، لبنان) مشهور به '''خواجه نصیرالدین طوسی'''، وی در بسیاری از علوم و فنون، همچون هندسه، نجوم، طبیعیات، فلسفه، کلام، اخلاق و منطق، صاحب‌نظر و دارای کتاب بوده، او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: [[سراج‌الدین قمری]]، [[قطب‌الدین سرخسی]]، [[فرید الدین داماد]] [[ابوالسعادات اصفهانی]] به اتمام رساند. و ازاین‌رو ملقب به القابی چون سلطان‌المحققین، سلطان‌الحکماء، سلطان‌المتکلمین، خاتم‌العلماء، استاد بشر و عقل حادی‌عَشَر شده است. دستور ساخت رصدخانه مراغه در پی پیشنهاد خواجه‌نصیر و موافقت هلاکوخان در سال ۶۵۷ق بود. گفتنی است خواجه خود به هنگام ساخت رصدخانه مراغه، در این شهر حضور، و بر کار ساخت رصدخانه نظارت جدی داشته است. او برای رونق بیشتر فضای علمی شهر مراغه، مسافرت‌هایی به شهرهای مختلف داشت و دانشمندانی را که از بیم مغولان در گوشه‌ای پنهان شده بودند، به مراغه دعوت می‌کرد. در این راستا، [[حوزه علمیه مراغه]] نیز رونق یافت و خواجه برای تشویق و حمایت همه‌جانبه خود، ماهیانه برای کسانی که در مکتب علمی مراغه فعالیت می‌کردند، مقرری تعیین کرده بود. | '''ابوجعفر محمد بن محمد طوسی''' (۴۴۹ ق، لبنان) مشهور به '''خواجه نصیرالدین طوسی'''، وی در بسیاری از علوم و فنون، همچون هندسه، نجوم، طبیعیات، فلسفه، کلام، اخلاق و منطق، صاحب‌نظر و دارای کتاب بوده، او تحصیلات دینی خود را نزد اساتیدی همچون: [[سراج‌الدین قمری]]، [[قطب‌الدین سرخسی]]، [[فرید الدین داماد]] [[ابوالسعادات اصفهانی]] به اتمام رساند. و ازاین‌رو ملقب به القابی چون سلطان‌المحققین، سلطان‌الحکماء، سلطان‌المتکلمین، خاتم‌العلماء، استاد بشر و عقل حادی‌عَشَر شده است. دستور ساخت رصدخانه مراغه در پی پیشنهاد خواجه‌نصیر و موافقت هلاکوخان در سال ۶۵۷ق بود. گفتنی است خواجه خود به هنگام ساخت رصدخانه مراغه، در این شهر حضور، و بر کار ساخت رصدخانه نظارت جدی داشته است. او برای رونق بیشتر فضای علمی شهر مراغه، مسافرت‌هایی به شهرهای مختلف داشت و دانشمندانی را که از بیم مغولان در گوشه‌ای پنهان شده بودند، به مراغه دعوت می‌کرد. در این راستا، [[حوزه علمیه مراغه]] نیز رونق یافت و خواجه برای تشویق و حمایت همه‌جانبه خود، ماهیانه برای کسانی که در مکتب علمی مراغه فعالیت می‌کردند، مقرری تعیین کرده بود. | ||