ابراهیم بن احمد قزوینی: تفاوت میان نسخهها
←تحقیق
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←تحقیق) |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
سخن وی ذیل عنوان تفسیر «ابو اسحاق ابراهیم بن احمد قزوینی»: چند تن از عالمانی که با این نام نامیده میشوند، در قزوینی<ref>مراد ایشان کتاب التدوین فی أخبار قزوین است.</ref> یاد شدهاند. شاید مؤلف ما [[ابراهیم بن احمد بن عبدالله بن یزید رازی]] ابو اسحاق قاضی ساکن [[قزوین]] میباشد که وی را به عنوان فقیهی بر [[مذهب]] [[کوفیان]] یعنی [[حنفی]]] توصیف کردهاند (م بعد از ۳۴۰) (قزوینی، ج۲، ص۱۰۱ - ۱۰۲؛ نک: [[تاریخ]] [[بغداد]]، ج۶، ص۱۰)... این تفسیر که ابن طاووس آن را تألیف یک جلدی توصیف میکند (سعد، ص۱۱۲) در جای دیگری ثبت نشده است. | سخن وی ذیل عنوان تفسیر «ابو اسحاق ابراهیم بن احمد قزوینی»: چند تن از عالمانی که با این نام نامیده میشوند، در قزوینی<ref>مراد ایشان کتاب التدوین فی أخبار قزوین است.</ref> یاد شدهاند. شاید مؤلف ما [[ابراهیم بن احمد بن عبدالله بن یزید رازی]] ابو اسحاق قاضی ساکن [[قزوین]] میباشد که وی را به عنوان فقیهی بر [[مذهب]] [[کوفیان]] یعنی [[حنفی]]] توصیف کردهاند (م بعد از ۳۴۰) (قزوینی، ج۲، ص۱۰۱ - ۱۰۲؛ نک: [[تاریخ]] [[بغداد]]، ج۶، ص۱۰)... این تفسیر که ابن طاووس آن را تألیف یک جلدی توصیف میکند (سعد، ص۱۱۲) در جای دیگری ثبت نشده است. | ||
ابن طاووس از این کتاب تفسیر [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرساندهای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه میگیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمیکند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>، و [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>«آیا پنداشتهای که اصحاب کهف و رقیم از نشانههای ما (چیزی) شگرف بودهاند؟» سوره کهف، آیه ۹.</ref> را نقل میکند... [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>«آیا پنداشتهای که اصحاب کهف و رقیم از نشانههای ما (چیزی) شگرف بودهاند؟» سوره کهف، آیه ۹.</ref> درباره [[ملاقات]] معجزهگونه [[امام علی]] [{{ع}} با [[اصحاب کهف]] و [[اقرار]] آنها به [[وصایت]] [[امام علی]] | ابن طاووس از این کتاب تفسیر [[آیه]] {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ وَإِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ}}<ref>«ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرساندهای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه میگیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمیکند» سوره مائده، آیه ۶۷.</ref>، و [[آیه]] {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>«آیا پنداشتهای که اصحاب کهف و رقیم از نشانههای ما (چیزی) شگرف بودهاند؟» سوره کهف، آیه ۹.</ref> را نقل میکند... [[تفسیر آیه]] {{متن قرآن|أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَالرَّقِيمِ كَانُوا مِنْ آيَاتِنَا عَجَبًا}}<ref>«آیا پنداشتهای که اصحاب کهف و رقیم از نشانههای ما (چیزی) شگرف بودهاند؟» سوره کهف، آیه ۹.</ref> درباره [[ملاقات]] معجزهگونه [[امام علی]] [{{ع}} با [[اصحاب کهف]] و [[اقرار]] آنها به [[وصایت]] [[امام علی]]{{ع}}، در منابع امامی نیز با اندکی [[اختلاف]] [[روایت]] شده است<ref>نک: البرهان، ج۲، ص۴۵۷ – ۴۵۸.</ref>. بنابراین روشن است که مؤلف ما، گرچه [[ابن طاووس]] (سعد، ص۱۱۳) او را [[سنی]] توصیف کرده، در واقع، علایق شدید [[شیعی]] داشته و متمایل به امام علی{{ع}} بوده است<ref>کتابخانه ابن طاووس، اتان گلبرگ (مترجمان: سید علی قرائی، رسول جعفریان)، ص۵۴۰، ش۵۶۵.</ref>. | ||
[[خطیب بغدادی]]: {{عربی|"إبراهیم بن أحمد بن عبدالله، أبو إسحاق الرازی: قاضی قزوین ورد بغداد حاجاً و حدث بها عن محمد بن أیوب الرازی، و یوسف بن موسی المروروذی... روی عنه محمد بن المظفر، و أبوحفص ابن شاهین، و المعافی بن زکریا}}<ref>تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰، ش۳۰۳۸.</ref>. | [[خطیب بغدادی]]: {{عربی|"إبراهیم بن أحمد بن عبدالله، أبو إسحاق الرازی: قاضی قزوین ورد بغداد حاجاً و حدث بها عن محمد بن أیوب الرازی، و یوسف بن موسی المروروذی... روی عنه محمد بن المظفر، و أبوحفص ابن شاهین، و المعافی بن زکریا}}<ref>تاریخ بغداد، ج۶، ص۱۰، ش۳۰۳۸.</ref>. |