اصحاب امام مهدی چه ویژگی‌هایی دارند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '. ::::::' به '. '
جز (جایگزینی متن - '</ref>. ::::::' به '</ref>. ')
جز (جایگزینی متن - '. ::::::' به '. ')
خط ۳۳۵: خط ۳۳۵:


«طبق [[روایات]] حلقه اصلی [[یاران امام مهدی]] {{ع}} را افرادی ویژه و خاص تشکیل می‌‌دهند که در خدمت آن حضرت می‌‌باشند و در پیشبرد [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام]] آن حضرت را [[یاری]] می‌کنند. اکنون به بررسی تعداد و ویژگی‌های بینشی و گرایشی این افراد می‌‌پردازیم.  
«طبق [[روایات]] حلقه اصلی [[یاران امام مهدی]] {{ع}} را افرادی ویژه و خاص تشکیل می‌‌دهند که در خدمت آن حضرت می‌‌باشند و در پیشبرد [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام]] آن حضرت را [[یاری]] می‌کنند. اکنون به بررسی تعداد و ویژگی‌های بینشی و گرایشی این افراد می‌‌پردازیم.  
*'''تعداد و کیستی [[اصحاب امام زمان]] {{ع}}''': در این قسمت، تعداد [[یاران]] [[امام زمان]] {{ع}} و اسامی بعضی از آنان که در آثار [[علامه]] مورد توجه قرار گرفته است، را ذکر می‌کنیم.  
*'''تعداد و کیستی [[اصحاب امام زمان]] {{ع}}''': در این قسمت، تعداد [[یاران]] [[امام زمان]] {{ع}} و اسامی بعضی از آنان که در آثار [[علامه]] مورد توجه قرار گرفته است، را ذکر می‌کنیم.
::::::الف) '''تعداد [[یاران]]''': مطابق [[روایات]] فراوان، عدد [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} به تعداد [[لشکریان]] [[اسلام]] در [[جنگ بدر]] یعنی ۳۱۳ نفر می‌‌باشد. [[علامه]] در [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}} ضمن اینکه این [[آیه]] را مربوط به کسانی می‌‌داند که در [[آخرالزمان]] برای [[یاری دین]] می‌آیند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۵۵.</ref>. به روایاتی اشاره می‌‌کند که منظور از {{متن قرآن|أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}} را [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} و تعداد آنها را سیصد و چند نفر می‌داند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱؛ به نقل از الغیبه للنعمانی، صفحه ۲۴۱؛تفسیر قمی، جلد ۱، صفحه ۳۲۳؛ تفسیر عیاشی، جلد ۲، صفحه ۵۶ و ۱۴۰؛الکافی، جلد ۸، صفحه ۳۱۳.</ref>. همچنین از [[مجمع البیان]] [[نقل]] می‌‌کند که گفته شده است منظور از [[امت معدوده]] [[اصحاب]] [[مهدی]] {{ع}} است که عددشان سیصد و اندی نفر است -به مقدار عدد [[اصحاب]] بدر- که در روز ظهورش در یک ساعت، دوران جناب جمع می‌شوند، همانطور که قطعات ابر‌‌های پاییزی دور هم جمع می‌‌شوند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱.</ref>. [[طبرسی]] بعد از ذکر این قول، به روایتی از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} اشاره می‌‌کند که همین مطلب را بیان می‌‌کند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد ۵، صفحه ۲۱۸.</ref>.
 
الف) '''تعداد [[یاران]]''': مطابق [[روایات]] فراوان، عدد [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} به تعداد [[لشکریان]] [[اسلام]] در [[جنگ بدر]] یعنی ۳۱۳ نفر می‌‌باشد. [[علامه]] در [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}} ضمن اینکه این [[آیه]] را مربوط به کسانی می‌‌داند که در [[آخرالزمان]] برای [[یاری دین]] می‌آیند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۵۵.</ref>. به روایاتی اشاره می‌‌کند که منظور از {{متن قرآن|أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}} را [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} و تعداد آنها را سیصد و چند نفر می‌داند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱؛ به نقل از الغیبه للنعمانی، صفحه ۲۴۱؛تفسیر قمی، جلد ۱، صفحه ۳۲۳؛ تفسیر عیاشی، جلد ۲، صفحه ۵۶ و ۱۴۰؛الکافی، جلد ۸، صفحه ۳۱۳.</ref>. همچنین از [[مجمع البیان]] [[نقل]] می‌‌کند که گفته شده است منظور از [[امت معدوده]] [[اصحاب]] [[مهدی]] {{ع}} است که عددشان سیصد و اندی نفر است -به مقدار عدد [[اصحاب]] بدر- که در روز ظهورش در یک ساعت، دوران جناب جمع می‌شوند، همانطور که قطعات ابر‌‌های پاییزی دور هم جمع می‌‌شوند<ref>المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱.</ref>. [[طبرسی]] بعد از ذکر این قول، به روایتی از [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} اشاره می‌‌کند که همین مطلب را بیان می‌‌کند<ref>مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد ۵، صفحه ۲۱۸.</ref>.


گرچه در این [[روایات]] و تعابیر سخن از سیصد و چند نفر آمده است ولی در جای دیگری از بیانات [[علامه]] عدد [[سیصد و سیزده]] نفر نیز ذکر شده است. آن مرحوم در ذیل [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ}}<ref>«و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع می‌‌افتند، پس هیچ راه فراری ندارند و هیچ چیز از خدا فوت نمی‌‌شود بلکه از مکانی نزدیک گرفتار می‌شوند». سبأ: ۵۱.</ref>
گرچه در این [[روایات]] و تعابیر سخن از سیصد و چند نفر آمده است ولی در جای دیگری از بیانات [[علامه]] عدد [[سیصد و سیزده]] نفر نیز ذکر شده است. آن مرحوم در ذیل [[تفسیر]] [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ}}<ref>«و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع می‌‌افتند، پس هیچ راه فراری ندارند و هیچ چیز از خدا فوت نمی‌‌شود بلکه از مکانی نزدیک گرفتار می‌شوند». سبأ: ۵۱.</ref>
خط ۳۵۶: خط ۳۵۷:
#[[مقداد بن اسود]] از [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} و [[یاران امام علی]] {{ع}}.  
#[[مقداد بن اسود]] از [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} و [[یاران امام علی]] {{ع}}.  
#[[مالک اشتر]] نخعی از [[یاران امام علی]] {{ع}}.<ref>نام افراد دیگر نیز در روایت آمده است که به علت ذکر نشدن این روایات در آثار علامه از ذکر آنها پرهیز می‌‌کنیم. ر.ک: معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، جلد ۵، صفحه ۱۲۲.</ref>
#[[مالک اشتر]] نخعی از [[یاران امام علی]] {{ع}}.<ref>نام افراد دیگر نیز در روایت آمده است که به علت ذکر نشدن این روایات در آثار علامه از ذکر آنها پرهیز می‌‌کنیم. ر.ک: معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، جلد ۵، صفحه ۱۲۲.</ref>
*'''ویژگی‌های ایمانی و [[اخلاقی]] [[یاران]]''': از [[آیات]] و روایاتی که ناظر به [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} هست ویژگی‌ها و خصوصیات ایمانی و [[اخلاقی]] ویژه‌ای برای آنها استفاده می‌شود؛ این اوصاف را می‌توان در موارد زیر برشمرد.  
*'''ویژگی‌های ایمانی و [[اخلاقی]] [[یاران]]''': از [[آیات]] و روایاتی که ناظر به [[اصحاب امام زمان]] {{ع}} هست ویژگی‌ها و خصوصیات ایمانی و [[اخلاقی]] ویژه‌ای برای آنها استفاده می‌شود؛ این اوصاف را می‌توان در موارد زیر برشمرد.
::::::۱.'''[[بندگان]] [[صالح]] [[خدا]]''': بر اساس [[روایات]]، مقصود از {{متن قرآن|عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}} در [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و به تحقیق در زبور بعد از ذکر چنین نوشتیم، که زمین را بندگان شایسته من به میراث می‌برند». انبیا: ۱۰۵.</ref> [[امام زمان]] و [[یاران]] آن حضرت می‌‌باشند<ref>تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۷۷.</ref>. لذا [[بندگی]] [[خداوند]] و از [[صالحین]] بودن از خصوصیات [[یاران]] حضرت می‌‌باشد<ref>المیزان، جلد ۱۴، صفحه ۳۳۷.</ref>.
 
۱.'''[[بندگان]] [[صالح]] [[خدا]]''': بر اساس [[روایات]]، مقصود از {{متن قرآن|عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}} در [[آیه]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و به تحقیق در زبور بعد از ذکر چنین نوشتیم، که زمین را بندگان شایسته من به میراث می‌برند». انبیا: ۱۰۵.</ref> [[امام زمان]] و [[یاران]] آن حضرت می‌‌باشند<ref>تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۷۷.</ref>. لذا [[بندگی]] [[خداوند]] و از [[صالحین]] بودن از خصوصیات [[یاران]] حضرت می‌‌باشد<ref>المیزان، جلد ۱۴، صفحه ۳۳۷.</ref>.


در توصیف این [[بندگان]] [[خداوند]] همین کافی است که [[قرآن]] درباره آنها می‌فرماید: {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ}}<ref>«پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند، قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمی‌ترسند». مائده: ۵۴.</ref> و نیز فرموده: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ... يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا}}<ref>«خدا به کسانی از شما که ایمان آوردند و اعمال صالح کردند وعده داده که به‌زودی آنان را جانشین کفار در زمین خواهد کرد، همانطور که مؤمنین قبل از ایشان را جایگزین کفار نمود و به‌زودی آنان را در عمل به دینی که خدا برایشان پسندیده مطمئن خواهد ساخت، تا مرا بپرستند و چیزی را شریک من در پرستش نگیرند». نور: ۵۵.</ref>  
در توصیف این [[بندگان]] [[خداوند]] همین کافی است که [[قرآن]] درباره آنها می‌فرماید: {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ}}<ref>«پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند، قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمی‌ترسند». مائده: ۵۴.</ref> و نیز فرموده: {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ... يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا}}<ref>«خدا به کسانی از شما که ایمان آوردند و اعمال صالح کردند وعده داده که به‌زودی آنان را جانشین کفار در زمین خواهد کرد، همانطور که مؤمنین قبل از ایشان را جایگزین کفار نمود و به‌زودی آنان را در عمل به دینی که خدا برایشان پسندیده مطمئن خواهد ساخت، تا مرا بپرستند و چیزی را شریک من در پرستش نگیرند». نور: ۵۵.</ref>  
خط ۳۶۴: خط ۳۶۶:
۲. '''دارای [[کامل‌ترین]] [[صفات الهی]] و انسانی''': در تبیین [[آیات]] مربوط به تحقق [[دوران ظهور]] گفته شد، که از [[آیه]] {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ}}<ref>«پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمی‌ترسند». مائده: ۵۴.</ref> که مربوط به [[امام مهدی]] {{ع}} و [[یاران]] ایشان می‌‌باشد، خصوصیاتی که انسان‌های الهی دارند به دست می‌آید<ref>مراجعه شود به گفتار دوم در فصل نهم:</ref>.
۲. '''دارای [[کامل‌ترین]] [[صفات الهی]] و انسانی''': در تبیین [[آیات]] مربوط به تحقق [[دوران ظهور]] گفته شد، که از [[آیه]] {{متن قرآن|فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ}}<ref>«پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد می‌کنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمی‌ترسند». مائده: ۵۴.</ref> که مربوط به [[امام مهدی]] {{ع}} و [[یاران]] ایشان می‌‌باشد، خصوصیاتی که انسان‌های الهی دارند به دست می‌آید<ref>مراجعه شود به گفتار دوم در فصل نهم:</ref>.


در اینجا به صورت خلاصه به این صفات اشاره می‌‌کنیم.  
در اینجا به صورت خلاصه به این صفات اشاره می‌‌کنیم.
::::::[[خدا]] آنان را [[دوست]] می‌‌دارد و آنان نیز [[خداوند]] را به معنای حقیقی [[دوست]] می‌‌دارند.  
 
::::::آنها از [[کفر]] و [[ظلم]] و [[اسراف]] و افساد و [[تجاوز]] و [[استکبار]] و [[خیانت]] و دیگر رذائلی که [[خداوند]] [[دوست]] ندارد مبرا هستند.  
[[خدا]] آنان را [[دوست]] می‌‌دارد و آنان نیز [[خداوند]] را به معنای حقیقی [[دوست]] می‌‌دارند.
::::::چنین انسانهایی به فضائلی مانند [[تقوا]]، [[عدل]]، [[احسان]]، [[صبر]]، ثبات، [[توکل]] و دیگر ارزش‌های الهی و انسانی متصف می‌‌باشند.  
 
::::::نسبت به [[مؤمنان]] مهربان و رئوف می‌‌باشند.  
آنها از [[کفر]] و [[ظلم]] و [[اسراف]] و افساد و [[تجاوز]] و [[استکبار]] و [[خیانت]] و دیگر رذائلی که [[خداوند]] [[دوست]] ندارد مبرا هستند.
::::::در برابر [[دشمنان]] [[خدا]] سختگیر و مقاوم هستند.  
 
::::::تحت تأثیر سخنان و سرزنش‌های دیگران قرار نمی‌‌گیرند.  
چنین انسانهایی به فضائلی مانند [[تقوا]]، [[عدل]]، [[احسان]]، [[صبر]]، ثبات، [[توکل]] و دیگر ارزش‌های الهی و انسانی متصف می‌‌باشند.
::::::و...
 
نسبت به [[مؤمنان]] مهربان و رئوف می‌‌باشند.
 
در برابر [[دشمنان]] [[خدا]] سختگیر و مقاوم هستند.
 
تحت تأثیر سخنان و سرزنش‌های دیگران قرار نمی‌‌گیرند.
 
و...


۳. '''اهل [[طی الارض]]''': [[علامه]] از [[تفسیر قمی]] روایتی را از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] می‌‌کند که در بخشی از آن می‌‌فرماید: اولین کسی که با او [[بیعت]] کند [[جبرئیل]] و سپس ۳۱۳ نفر‌اند و این عدد هرکدام بتوانند راه افتاده خود را به وی می‌‌رسانند و هر یک به این صورت به وی نرسند، در رختخوابشان ناپدید می‌‌شوند و منظور [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از عبارت {{عربی|هم المفقودون عن فرشهم}}<ref>«ایشان از رختخواب شان مفقود می‌شوند».</ref> همین است و نیز منظور از [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْتَبِقُواْ الْخَيْرَاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«پس در عمل به خیرات سبقت جویید، که هرجا باشید خدا همگی‌‌تان را می‌آورد. بقره:۱۴۸. علامه در المیزان، جلد ۱، صفحه ۳۳۴ نیز بیان می‌کند که مقصود از این آیه اصحاب امام زمان {{ع}} می‌‌باشند.</ref> همین است و فرمود منظور از خیرات [[ولایت]] و ([[محبت]] [[اهل بیت]] {{عم}}) است. همچنان که در جای دیگر فرمود: {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}}<ref>«اگر عذاب را از ایشان تاخیر اندازیم، تا امت معدوده...) هود: ۸.</ref> منظور از [[امت معدوده]] [[اصحاب قائم]] {{ع}} است که در عرض یک ساعت همه یکجا جمع می‌‌شوند<ref>المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳ به نقل از: تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۲۰۴ تا ۲۰۵.</ref>.
۳. '''اهل [[طی الارض]]''': [[علامه]] از [[تفسیر قمی]] روایتی را از [[امام باقر]] {{ع}} [[نقل]] می‌‌کند که در بخشی از آن می‌‌فرماید: اولین کسی که با او [[بیعت]] کند [[جبرئیل]] و سپس ۳۱۳ نفر‌اند و این عدد هرکدام بتوانند راه افتاده خود را به وی می‌‌رسانند و هر یک به این صورت به وی نرسند، در رختخوابشان ناپدید می‌‌شوند و منظور [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} از عبارت {{عربی|هم المفقودون عن فرشهم}}<ref>«ایشان از رختخواب شان مفقود می‌شوند».</ref> همین است و نیز منظور از [[آیه]] {{متن قرآن|فَاسْتَبِقُواْ الْخَيْرَاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا}}<ref>«پس در عمل به خیرات سبقت جویید، که هرجا باشید خدا همگی‌‌تان را می‌آورد. بقره:۱۴۸. علامه در المیزان، جلد ۱، صفحه ۳۳۴ نیز بیان می‌کند که مقصود از این آیه اصحاب امام زمان {{ع}} می‌‌باشند.</ref> همین است و فرمود منظور از خیرات [[ولایت]] و ([[محبت]] [[اهل بیت]] {{عم}}) است. همچنان که در جای دیگر فرمود: {{متن قرآن|وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ}}<ref>«اگر عذاب را از ایشان تاخیر اندازیم، تا امت معدوده...) هود: ۸.</ref> منظور از [[امت معدوده]] [[اصحاب قائم]] {{ع}} است که در عرض یک ساعت همه یکجا جمع می‌‌شوند<ref>المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳ به نقل از: تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۲۰۴ تا ۲۰۵.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش