امام مهدی منتظر چه چیزی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«در [[احادیث]] [[اهل بیت]] {{عم}} [[حضرت مهدی موعود]] {{ع}} علاوه بر این که "[[منتظر]]" نامیده شده‌اند، عنوان "[[منتظر]]" هم برای ایشان به کار رفته است. یکی از این موارد دعایی است که در روز عید فطر، هنگام خروج از منزل برای ادای [[نماز]] عید، خوانده می‌شود. {{متن حدیث|"اللّهمَّ صلِّ علی ولیِّکَ المُنتَظَرِ أمرِکَ المُنتَظَرِ لِفرَج أولیائِکَ"}}<ref>«خدایا، [[درود]] بفرست بر ولی خودت که در [[انتظار]] امر تو و در [[انتظار فرج]] [[دوستان]] تو است» اقبال الاعمال، باب ۳۷، ص ۲۸۴.</ref>. در این دعای شریف، [[امام زمان]] {{ع}} [[منتظر]] دو چیز معرفی شده‌اند، یکی امر [[خداوند]] که همان [[اذن]] [[ظهور]] ایشان است و دوم [[فرج]] و [[گشایش]] [[دوستان]] [[خدا]] که همان [[مؤمنان]] هستند. این دو امر با هم تحقق پیدا می کنند، چون [[فرج]] [[دوستان]] [[خداوند]] – به طور فراگیر و عمومی، نه به صورت خاص و موردی – فقط با [[اذن خداوند]] به [[قیام امام زمان]] {{ع}} که [[فرج]] کلی است – تحقق پیدا می‌کند. [[امام]] {{ع}} خود در [[انتظار]] این زمان هستند تا هم رفع گرفتاری از [[شیعیان]] بشود – که بخش عمده‌ای از گرفتاری‌های خود ایشان است – و هم رفع گرفتاری از خودشان.  

::::::در دعایی که [[امام صادق]] {{ع}} در صبح روز بیست و یکم [[ماه رمضان]]، پس از ادای فریضه صبح در [[سجده]] خواندند، چنین آمده است: {{متن حدیث|"اسالک... انَّ تصلی علی مُحَمَّدٍ {{صل}} وَ أَهْلُ بیته وَ انَّ تاذن لَفَرَّجَ مِنْ یفرجه فَرْجُ اولیائک وَ اصفیائک مِنْ خلقک"}}<ref>«(خدایا) از تو می‌خواهم... تا بر [[حضرت محمد]] {{صل}} و [[اهل بیت]] ایشان [[درود]] بفرستی و اجازه فرمایی برای [[فرج]] آن که [[فرج]] همه [[اولیا]] و برگزیدگان تو از آفریدگانت، به [[فرج]] اوست» بحار الانوار، ج ۹۸، ص ۱۵۸.</ref>. از این [[حدیث]] هم می‌توان استفاده کرد که [[فرج]] همه [[مؤمنان]] – در طول [[تاریخ]]، نه فقط در عصر [[غیبت امام زمان]] {{ع}} – به [[فرج]] خود [[امام]] {{ع}} که با [[اذن]] [[پروردگار]] به [[ظهور]] ایشان، انجام می‌شود، محقق می‌گردد.  

::::::مورد دیگری در [[احادیث]] که اطلاق "[[منتظر]]" به [[امام]] {{ع}} شده، دعایی است که از [[ناحیه]] [[مقدس]] خود [[حضرت]] توسط [[نایب خاص]] ایشان در [[زمان غیبت کبری]] صادر شده است. یکی از عبارات [[دعا]] این است: {{متن حدیث|"اللَّهُمَّ . . . ثبتنی علی طَاعَةِ ولی امرک الذی سترتة عَنْ خلقک فباذنک غَابَ عَنْ بریتک وَ امرک ینتظر"}}<ref>«خدایا... مرا در [[اطاعت]] از [[ولی امر]] خود که او را از خلق خویش پنهان ساخته‌ای، ثابت قدم بدار. او با اجازه تو از مخلوقات غایب شده و در [[انتظار]] امر تو است» جمال الاسبوع، فصل ۴۷، ص ۳۱۶.</ref>.