رابطه انتظار با عقلانیت چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::وقتی‌ که مقوله [[انتظار]] از نظر مفهوم شناسی مورد دقت قرار گیرد به طور قهری [[انسان]] به مساله مبدا و [[خدا]] رهنمون می‌شود، زیرا [[انتظار]] در اصطلاح به [[ناامید]] نبودن از [[لطف]] و [[کرم الهی]] و نیز [[امیدوار]] بودن به  [[گشایش]] و [[فرج]] از [[ناحیه]] [[حق تعالی]] تعبیر شده است، که در این از معنا و مفهوم [[انتظار]] به سوی [[شناخت]] [[خدا]] [[هدایت]] می‌‌شویم. [[حضرت رسول]] [[اسلام]] در این زمینه فرموده است:"[[بهترین]] [[اعمال امت]] من، [[انتظار]] رسیدن [[فرج]] از [[ناحیه]] [[خدای تبارک و تعالی]] است"<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ}}؛ صدوق، محمد، کمال الدین و تمام النعمه، مؤسسه نشر اسلامی، ج۲ ص۳۵۷، بحار الانوار، ج۵۲ ص۱۲۸.</ref>. و نیز [[امام علی]] فرموده است: "[[بهترین]] [[عبادت]] [[مؤمن]]، [[چشم به راه]] [[فرج]] [[خدا]] بودن است"<ref>{{متن حدیث|أَفْضَلُ عِبَادَةِ الْمُؤْمِنِ انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ}}؛ البرقی احمد، المحاسن، دار الکتب الاسلامیه. تحقیق سید جلال الدین الحسینی، ج۲ ص۲۶۲، بحارالانوار، ج۲ ص۱۳۱.</ref>.

[[امام باقر]]{{ع}} فرموده است:"به وسیله ما [[خدا]] [[بندگی]] می‌‌شود و به وسیله ما [[خدا]] شناخته می‌‌شود و به وسیله ما [[توحید]] [[خداوند متعال]] تحقق می‌‌یابد و [[حضرت محمد]] [[حجاب]] [[خدای متعال]] است"<ref>{{متن حدیث|بِنَا عُبِدَ اللَّهُ وَ بِنَا عُرِفَ اللَّهُ وَ بِنَا وُحِّدَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ مُحَمَّدٌ حِجَابُ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى}}؛ اصول کافی، کتاب توحید، باب النوادر، ح ۱۰.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} منقول است: "[[اوصیای پیامبر]] اکرم هستند که درهای [[خدای متعال]] برای توجه به سوی او می‌‌باشند و اگر آن‌ها نبودند [[خدای عزوجل]] شناخته نمی‌شد وخدای [[متعال]] به وسیله ایشان [[حجت]] را بر خلق خود تمام کرده است"<ref>{{متن حدیث|الْأَوْصِيَاءُ هُمْ أَبْوَابُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِي يُؤْتَى مِنْهَا وَ لَوْلَاهُمْ مَا عُرِفَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بِهِمُ احْتَجَّ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى عَلَى خَلْقِهِ}}؛ اصول کافی، کتاب الحجه، باب أن الأثمه خلفاء الله عز و جل، ح۲.</ref>. در این باره [[امام حسین]]{{ع}} در جواب مردی که از [[شناخت]] [[خدا]] و کیفیت تحقق آن سؤال می‌‌کند [[حضرت]] می‌‌فرماید: "آن‌گاه مردی از ایشان پرسید: [[پدر]] و مادرم فدای شما شوند ای پسر [[رسول خدا]]، [[معرفت خدا]] چیست؟ [[حضرت]] فرمودند: [[معرفت]] اهل هر زمانی [[امام]] خودشان را که [[اطاعت]] او بر ایشان [[واجب]] است" <ref>{{متن حدیث|فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ}}؛ بحارالانوار، ج۲۳، ص۹۳.</ref>