منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی می‌آورد چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

منظور از دین و قرآن جدیدی که امام مهدی می‌آورد چیست؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۰

۱۲ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ ژانویهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - '. ::::::' به '. '

دیداریویکی‌متن

Heydari

۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش

@@ خط ۱۱۴: / خط ۱۱۴: @@
 «یکی ازویژگی‌های [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}} [[احیای دین]] و [[احکام]] [[قرآن]] است؛ زیرا می‌‌دانیم آن [[حضرت]] هنگامی [[ظهور]] خواهد کرد که از [[قرآن]]، جز اثری و از [[اسلام]]، جز اسمی در میان [[مسلمانان]] باقی نمانده است. وقتی که به [[دستورات]] [[دین]] در [[جامعه]] عمل نشود و [[قوانین]] آن پیاده نگردد، می‌‌توان گفت که [[دین]] در آن [[جامعه]] مرده است؛ لذا [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} درباره [[امام زمان]]{{ع}} با این تعبیر فرموده است که: "[[قرآن]] و [[سنّت]] مرده را زنده می‌‌کند"<ref>نهج البلاغه، خ ۱۳۸.</ref>.
 اینکه [[امام زمان]]{{ع}} آن را زنده می‌‌کند، به این معنا است که [[تعالیم]] [[اسلام]] و [[قوانین]] فراموش شده [[قرآن]] را به جریان می‌‌اندازد و آن را در [[جامعه]] پیاده می‌‌کند. به عبارت دیگر، آن‌قدر وصله‌ها و پیرایه‌ها و [[بدعت‌ها]] به [[دین]] بسته می‌‌شود که [[حقیقت]] آن، زیر پرده‌های ضخیم اوهام پنهان می‌‌گردد و غبار کهنگی بر چهره‌اش می‌‌نشیند و آن را فرسوده می‌‌سازد.
-::::::پس عمل آن [[حضرت]] در بیان و [[تبلیغ]] [[دین]]، دو صورت پیدا می‌‌کند:
+پس عمل آن [[حضرت]] در بیان و [[تبلیغ]] [[دین]]، دو صورت پیدا می‌‌کند:
 # از بین بردن [[بدعت‌ها]] و احیای سنّت‌های متروک و [[دعوت]] [[جدید]] به [[اسلام]] و [[قرآن]].
 # اظهار حقایق و تأویلات و تنزیلات [[قرآن]] که تا آن زمان بیان نشده است.
-::::::در هر دو صورت، [[مردم]] چون [[تعالیم]] وی را خلاف [[عقاید]] و عادات خود می‌‌بینند، آن را "[[سنت جدید]]" می‌‌نامند؛ در صورتی که کتاب ایشان همان [[قرآن]] است و [[دعوت]] ایشان نیز به [[اسلام]] و [[قرآن]] خواهد بود.
+در هر دو صورت، [[مردم]] چون [[تعالیم]] وی را خلاف [[عقاید]] و عادات خود می‌‌بینند، آن را "[[سنت جدید]]" می‌‌نامند؛ در صورتی که کتاب ایشان همان [[قرآن]] است و [[دعوت]] ایشان نیز به [[اسلام]] و [[قرآن]] خواهد بود.
 [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هنگامی که [[قائم]] [[خروج]] کند، امر تازه و کتاب تازه، روش تازه و [[داوری]] تازه‌ای می‌‌آورد"<ref>{{متن حدیث| إِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ يَقُومُ بِأَمْرٍ جَدِيدٍ وَ كِتَابٍ جَدِيدٍ وَ سُنَّةٍ جَدِيدَةٍ وَ قَضَاءٍ جَدِيدٍ...}}؛ اثباة الهداة، ج ۳، ص ۵۴۲؛ غیبت نعمانی، ص۲۳۲.</ref>؛
 ::::::[[فضل بن یسار]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده است که فرمود: "هنگامی که [[قائم]] ما [[قیام]] می‌‌کند، با [[مردم]] [[نادانی]] روبه رو می‌‌شود که در نفهمی از جهّال [[جاهلیّت]] که [[پیغمبر]] با آنها مواجه بود، بدترند". عرض کردم: "چطور؟" فرمود: "وقتی [[پیغمبر]] [[مبعوث]] شد، [[مردم]] بت‌هایی از سنگ و صخره و چوب‌های تراشیده را می‌‌پرستیدند و زمانی که [[قائم]] [[قیام]] می‌‌کند، [[مردم]] [[کتاب خدا]] [[[قرآن]]] را به میل خود [[تأویل]] نموده، به آن [[استدلال]] می‌‌کنند". آن گاه فرمود: "[[آگاه]] باشید! به [[خدا]] قسم! [[عدل]] [[قائم]] [چنان گسترش می‌‌یابد که] مانند سرما و [[گرما]] به داخل خانه‌های [[مردم]] نفوذ می‌‌کند"<ref>اثباة الهداة، ج ۳، ص۱۶۷؛ غیبت نعمانی، ص۲۹۸.</ref>.