چگونه می‌توان برای ظهور امام مهدی زمینه‌سازی کرد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[انتظار سازنده]] و صحیح، [[مکتب]] انسان‌‌‌سازی و [[انقلاب]] است. انتظاری که [[برترین]] [[اعمال امت]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] شمرده شده است، ریشه و اساس دو نکته مذکور ([[خودسازی]] افراد و ساختن [[جامعه]]) است. تا [[امید]] و [[انتظار]] و در نتیجه [[صبر]] و [[تحمل]] مشکلات نباشد، [[انسان]] قادر به [[خودسازی]] و دیگرسازی نیست. [[انتظار]] به [[انسان]] [[امید]] و [[عشق]] می‌بخشد، توان و حوصله و حرکت و [[تلاش]] می‌دهد؛ در نتیجه، افراد را امیدوار، شاداب، پرتلاش و هدفمند بارمی‌‌‌آورد؛ یعنی همان چیزی که لازمه فراهم آوردن مقدمات [[انقلاب]] بزرگ و جهانی [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است.

۴. '''برپایی [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های ظلم‌‌‌ستیز و عدالت‌‌‌خواهانه:''' از اموری که باعث تسریع در [[انقلاب جهانی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} شده و موجب [[بیداری]]، [[آگاهی]] ... [[جامعه جهانی]] و در نتیجه فراهم آمدن زمینه [[ظهور]] می‌گردد [[قیام‌ها]] و انقلاب‌های اسلامی و بیدارگرایانه است. یکی از این [[انقلاب‌ها]] که تأثیر بسزایی در این رابطه داشته و موجب مطرح شدن [[اسلام]] و [[فرهنگ]] [[تشیع]] در بین [[مردم]] [[جهان]] گردیده، [[انقلاب]] بزرگ [[ملت]] [[ایران]] به [[رهبری]] بزرگ مردی از سلاله [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} می‌باشد. با [[مطالعه]] [[روایات]]، چنین به نظر می‌آید که این [[انقلاب]]، همان حرکت آگاهی‌‌‌بخش و زمینه‌‌‌ساز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است؛ چنانکه [[روایات]] گوناگونی که بعضی از آنها در توصیف [[رهبر]] این [[قیام]]، و بعضی در [[وصف]] [[مردم]] و قیام‌‌‌گران، و اینکه از چه منطقه‌ای و ... هستند، وارد شده است<ref>این احادیث زیادند، از جمله: حدیث {{عربی|"حَتَّى يَأْتِيَ قَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ..."}} ملاحم و فتن، ابن طاوس، ص ۳۰ و ۱۱۷؛ حدیث {{عربی|"رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ..."}}، بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۶ و ۴۴۶؛ حدیث {{عربی|"تَكُونُ بَلْدَةُ قُمَّ وَ أَهْلُهَا حُجَّةً عَلَى الْخَلَائِقِ..."}} بحار، ج ۶، ص ۲۱۳؛ حدیث {{عربی|"يخرج رجل قبل المهدي‏..."}} کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۱ و...؛ حدیث {{عربی|"ليضربنكم على الدّين عودا..."}} شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحدید، ج ۲۰، ص ۱۲۸۴؛ حدیث {{عربی|"كنوز الطالقان‏..."}}، کنز العمال، ج ۷، ص ۲۶۳ و...؛ حدیث {{عربی|"الهاشمي الخراساني‏‏ و شعيب..."}}، ابن طاووس فى الملاحم الفتن، ص ۳۱؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا}} بحار، ج ۶۰، ص ۲۱۴؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ}} کشّاف، ج ۴، ص ۳۳۱ و المیزان، ج ۱۸، ص ۲۵؛ فى تفسیر قوله تعالى: {{متن قرآن|وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ}} الجامع الصحیح، ج ۲، ص ۳۸۳ و مسند احمد، ج ۲، ص ۴۱۷ و...؛ و... همگى به نقل از کتاب الممهّدون للمهدى {{ع}}، على الکورانى، مکتب الاعلام الاسلامى، الفصل الثالث، ص ۹۵، الطبعة الاولى، محرم ۱۴۰۵.</ref>.