واقعه کربلا: تفاوت میان نسخه‌ها

{{عربی|إِنَّ هَؤُلاَءِ الشِّيعَة يُكْثِرُونَ الصَّلاَةَ وَ أَحْسَبُ هَذَا مِنْهُمْ}}<ref>اخبار الطوال، ص۲۴۹.</ref> شیعیان [[نماز]] فراوان می‌خوانند و گمانم آن است که این شخص باید از شیعیان باشد. فرد مورد نظر، شخصی جز [[مسلم بن عوسجه]] نبود. او [[فریب]] غلام را خورده و پس از آزمایش‎های مکرر نتوانست به ماهیت [[پلید]] او پی ببرد و لذا او را نزد مسلم برد. این سخن نشانگر آن است که شیعیان معروف به [[زهد]] و [[عبادت]] بودند.<ref>[[رسول جعفریان|جعفریان، رسول]]، [[مروری بر چگونگی و چرایی واقعه کربلا (مقاله)|مقاله «مروری بر چگونگی و چرایی واقعه کربلا»]] [[فرهنگ عاشورایی ج۲ (کتاب)|فرهنگ عاشورایی ج۲]] ص ۶۳.</ref>

[[نماینده]] رسمی امام، [[آمادگی مردم]] کوفه را [[تأیید]] کرده بود، و دیگر جای [[تأمل]] نبود.؛ چراکه به طور مطمئن با توجه به [[نامه‌ها]] و [[نامه]] مسلم، شرایط برای [[قیام]] علیه [[بنی امیه]] آماده بود.

[[امام]] در رفتن تسریع کرد، به طوری که در هشتم [[ذی‌حجه]]، یعنی در بحبوبه [[مراسم حج]]، با تبدیل [[عمره]] [[تمتع]] به عمره مفرده عازم [[عراق]] گردید. لحظه‌ای تأخیر می‌توانست وضع را دگرگون کند.