پرش به محتوا

آیا دلیل قرآنی بر ضرورت رجعت وجود دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> '
جز (جایگزینی متن - '. ::::::' به '. ')
جز (جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> ')
خط ۲۱: خط ۲۱:
«[[عالمان شیعه]] برای اثبات [[رجعت]] به [[آیات]] و [[روایات]] متعددی [[استدلال]] کرده‌‌اند. از آنجا که [[روایات]] مربوط به [[رجعت]] در ضمن مباحث تفسیری ذکر شده است، لذا در این بخش نیز [[آیات قرآنی]] را به عنوان محور بحث مطرح و در ذیل آن‌‌ها به [[ادله]] روایی نیز می‌‌پردازیم.
«[[عالمان شیعه]] برای اثبات [[رجعت]] به [[آیات]] و [[روایات]] متعددی [[استدلال]] کرده‌‌اند. از آنجا که [[روایات]] مربوط به [[رجعت]] در ضمن مباحث تفسیری ذکر شده است، لذا در این بخش نیز [[آیات قرآنی]] را به عنوان محور بحث مطرح و در ذیل آن‌‌ها به [[ادله]] روایی نیز می‌‌پردازیم.
*'''[[آیه]] دابة''': {{متن قرآن|وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ}}؛ و چون [[فرمان]] [[عذاب]] آنها رسید موجودی را از [[زمین]] برای آنها بیرون آریم، تا با آنها تکلم کند و بگوید که این [[مردم]] آیه‌‌های ما را [[باور]] نمی‌‌کرده‌‌اند<ref>نمل: ۸۲.</ref>. این [[آیه]] و [[آیات]] بعد از آن، به اموری که در [[قیامت]] و قبل از [[قیامت]] رخ می‌دهد اشاره می‌‌کند. [[علامه]] در [[تفسیر]] این [[آیه]]، پس از اثبات این که مقصود از این [[آیه]] وقوع حادثه‌‌ای [[خارق العاده]] است، بیان می‌کند که این [[آیه]] نشان می‌‌دهد که مراد از اخراج از [[زمین]]، یا [[احیا]] و بعث بعد از [[مرگ]] است و یا امری است نزدیک به آن!<ref>المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۳۹۶.</ref>
*'''[[آیه]] دابة''': {{متن قرآن|وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لا يُوقِنُونَ}}؛ و چون [[فرمان]] [[عذاب]] آنها رسید موجودی را از [[زمین]] برای آنها بیرون آریم، تا با آنها تکلم کند و بگوید که این [[مردم]] آیه‌‌های ما را [[باور]] نمی‌‌کرده‌‌اند<ref>نمل: ۸۲.</ref>. این [[آیه]] و [[آیات]] بعد از آن، به اموری که در [[قیامت]] و قبل از [[قیامت]] رخ می‌دهد اشاره می‌‌کند. [[علامه]] در [[تفسیر]] این [[آیه]]، پس از اثبات این که مقصود از این [[آیه]] وقوع حادثه‌‌ای [[خارق العاده]] است، بیان می‌کند که این [[آیه]] نشان می‌‌دهد که مراد از اخراج از [[زمین]]، یا [[احیا]] و بعث بعد از [[مرگ]] است و یا امری است نزدیک به آن!<ref>المیزان، جلد ۱۵، صفحه ۳۹۶.</ref>
::::::'''مبهم بودن "دابة" در [[قرآن]]''': بر اساس آنچه در [[المیزان]] آمده است، کلمه "دابة" که به معنای [[جنبنده]] است، به هر [[صاحب]] [[حیات]]ی اطلاق می‌‌شود که در [[زمین]] راه می‌‌رود؛ و لذا این موجود زنده می‌‌تواند [[انسان]] باشد، و می‌تواند حیوانی غیر [[انسان]] باشد. اگر [[انسان]] باشد، تکلم و سخن گفتن آن امری عادی است، نه خارق‌‌العاده؛ و اگر حیوان بی‌‌زبانی باشد، در آن صورت حرف زدن آن مانند بیرون شدنش از [[زمین]] امر خارق‌‌العاده‌‌ای خواهد بود.
 
'''مبهم بودن "دابة" در [[قرآن]]''': بر اساس آنچه در [[المیزان]] آمده است، کلمه "دابة" که به معنای [[جنبنده]] است، به هر [[صاحب]] [[حیات]]ی اطلاق می‌‌شود که در [[زمین]] راه می‌‌رود؛ و لذا این موجود زنده می‌‌تواند [[انسان]] باشد، و می‌تواند حیوانی غیر [[انسان]] باشد. اگر [[انسان]] باشد، تکلم و سخن گفتن آن امری عادی است، نه خارق‌‌العاده؛ و اگر حیوان بی‌‌زبانی باشد، در آن صورت حرف زدن آن مانند بیرون شدنش از [[زمین]] امر خارق‌‌العاده‌‌ای خواهد بود.


در [[آیات]] کریمه [[قرآن]] چیزی که بتواند با آن، این موضوع را [[تفسیر]] کرد و معلوم ساخت این جنبنده‌‌ای که [[خداوند]] به زودی از [[زمین]] بیرون می‌آورد چیست؟ وجود ندارد. به همین جهت از [[قرآن]] نمی‌‌توان فهمید که چه موجودی است؟ و چه خصوصیاتی دارد؟ صفات و نشانی‌‌هایش چیست؟ چگونه از [[زمین]] بیرون می‌‌آید؟ و با [[مردم]] چگونه تکلم می‌‌کند و چه چیزی به آنها می‌گوید؟ البته این ابهامات از آن جهت است که مقصود [[خداوند]] در این [[آیه]] مبهم‌‌گویی بوده است، و در نتیجه جمله مزبور از کلمات مرموز قران می‌‌باشد<ref>همان.</ref>.
در [[آیات]] کریمه [[قرآن]] چیزی که بتواند با آن، این موضوع را [[تفسیر]] کرد و معلوم ساخت این جنبنده‌‌ای که [[خداوند]] به زودی از [[زمین]] بیرون می‌آورد چیست؟ وجود ندارد. به همین جهت از [[قرآن]] نمی‌‌توان فهمید که چه موجودی است؟ و چه خصوصیاتی دارد؟ صفات و نشانی‌‌هایش چیست؟ چگونه از [[زمین]] بیرون می‌‌آید؟ و با [[مردم]] چگونه تکلم می‌‌کند و چه چیزی به آنها می‌گوید؟ البته این ابهامات از آن جهت است که مقصود [[خداوند]] در این [[آیه]] مبهم‌‌گویی بوده است، و در نتیجه جمله مزبور از کلمات مرموز قران می‌‌باشد<ref>همان.</ref>.
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش