علم غیب ائمه معصومین (پایاننامه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ویرایش غیرنهایی}} | {{ویرایش غیرنهایی}} | ||
{{جعبه اطلاعات پایاننامه | {{جعبه اطلاعات پایاننامه | ||
| عنوان = علم غیب ائمه معصومین{{عم}} | | عنوان = [[علم غیب]] [[ائمه]] معصومین{{عم}} | ||
| تصویر = 89913604.jpg | | تصویر = 89913604.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| شماره رکورد = ۴۸۲۰۲۷ | | شماره رکورد = ۴۸۲۰۲۷ | ||
}} | }} | ||
'''علم غیب ائمه معصومین{{عم}}''' پایاننامهای است که به موضوع [[امامت]] میپردازد و به بحث [[علم امام]] - به ویژه [[علم غیب امام]] - نگاه تخصصیتری دارد. این پایاننامه توسط آقای [[سید انیسالحسن نقوی]] نگاشته و در [[مجتمع آموزش عالی فقه]] وابسته به [[جامعة المصطفی العالمیة]] دفاع شده است. استاد راهنمای این پایاننامه آقای [[سید محمد علی داعینژاد]] است.<ref name=a>[http://dl.islamicdoc.com/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=d78kptap8 کتابخانه دیجیتالی مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]</ref> | '''[[علم غیب]] [[ائمه]] معصومین{{عم}}''' پایاننامهای است که به موضوع [[امامت]] میپردازد و به بحث [[علم امام]] - به ویژه [[علم غیب امام]] - نگاه تخصصیتری دارد. این پایاننامه توسط آقای [[سید انیسالحسن نقوی]] نگاشته و در [[مجتمع آموزش عالی فقه]] وابسته به [[جامعة المصطفی العالمیة]] دفاع شده است. استاد راهنمای این پایاننامه آقای [[سید محمد علی داعینژاد]] است.<ref name=a>[http://dl.islamicdoc.com/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=d78kptap8 کتابخانه دیجیتالی مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]</ref> | ||
== چکیده پایاننامه == | == چکیده پایاننامه == | ||
* پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود میگوید: «بر اساس آموزههای دین مبین اسلام، جهان هستی به دو بخش غیب و شهود تقسیم میشود، و خدا به ظاهر و باطن، و غیب و شهود هستی، آگاه است. در همین راستا، علمای امامیه معتقدند که ائمه اطهار نیز عالم به غیب هستند، و با تعلیم پروردگار این آگاهی را بهدست میآورند». | * پژوهشگر این پایاننامه در ابتدای چکیده خود میگوید: «بر اساس آموزههای دین مبین اسلام، جهان هستی به دو بخش غیب و شهود تقسیم میشود، و خدا به ظاهر و باطن، و غیب و شهود هستی، آگاه است. در همین راستا، علمای امامیه معتقدند که ائمه اطهار نیز عالم به غیب هستند، و با تعلیم پروردگار این آگاهی را بهدست میآورند». | ||
* پژوهشگر این پژوهش تلاش میکند تا ادله، قلمرو و منابع علم ائمه را در این زمینه مورد بررسی قرار دهد. با استفاده از آیات قرآن کریم، روشن میشود که علم غیب مختص به خداوند نیست، بلکه آیاتی وجود دارد که با صراحت میگوید انسانهایی غیر از خداوند هم این آگاهی را بهدست میآورند. همچنین ادله خاصی از آیات قرآن و روایات، و نیز ادله عقلی حاکی از آن است که امامان معصوم مانند انبیا دارای علم غیب هستند. بر این اساس، وراثت رسول گرامی، تحدیث، همراهی روحالقدس و علم به همه قرآن مجید، منابع و سرچشمه علم امامان است. | * پژوهشگر این پژوهش تلاش میکند تا ادله، قلمرو و منابع علم [[ائمه]]{{عم}} را در این زمینه مورد بررسی قرار دهد. با استفاده از آیات قرآن کریم، روشن میشود که علم غیب مختص به خداوند نیست، بلکه آیاتی وجود دارد که با صراحت میگوید انسانهایی غیر از خداوند هم این آگاهی را بهدست میآورند. همچنین ادله خاصی از آیات قرآن و روایات، و نیز ادله عقلی حاکی از آن است که امامان معصوم مانند انبیا دارای علم غیب هستند. بر این اساس، وراثت رسول گرامی، تحدیث، همراهی روحالقدس و علم به همه قرآن مجید، منابع و سرچشمه علم امامان است. | ||
* در این رساله آمده است: « تفاوتی که در علم امام با علم الهی وجود دارد این است که علم امامان، عرضی و تبعی است اما علم الهی ذاتی و قدیم است. در علم غیب ذاتی، کسی شریک خداوند نیست و جز خداوند متعال کس دیگری علم غیب استقلالی و ذاتی ندارد». | * در این رساله آمده است: « تفاوتی که در [[علم امام]] با علم الهی وجود دارد این است که علم امامان، عرضی و تبعی است اما علم الهی ذاتی و قدیم است. در [[علم غیب]] ذاتی، کسی شریک خداوند نیست و جز خداوند متعال کس دیگری علم غیب استقلالی و ذاتی ندارد». | ||
* پژوهشگر این پایاننامه میگوید: «بنابراین، آیاتی که حاکی از اختصاص علم غیب به خداوند متعال است، ناظر به همان علم ذاتی، قدیم و غیر اکتسابی است؛ و آیاتی که دلالت میکند | * پژوهشگر این پایاننامه میگوید: «بنابراین، آیاتی که حاکی از اختصاص [[علم غیب]] به خداوند متعال است، ناظر به همان علم ذاتی، قدیم و غیر اکتسابی است؛ و آیاتی که دلالت میکند غیر خدا هم علم به غیب دارد ناظر به این جهت است که علم ایشان ذاتی و قدیمی نیست، بلکه اکتسابی بوده و از ناحیه خداوند علام الغیوب است. امام به حقایق جهان هستی و در هرگونه شرایطی، به اذن خدا واقف است؛ و در این زمینه فرقی نمیکند که آن حقیقت از امور حسی باشد یا آنکه مانند موجودات آسمانی و حوادث گذشته و وقایع آینده، بیرون از دایره حس باشد، از دیگر ویژگیهای علم امام، فعلیت آن است»<ref name=a></ref>. | ||
== فهرست پایاننامه == | == فهرست پایاننامه == | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
}} | }} | ||
* '''پژوهشگر''' این پایاننامه [[سید انیسالحسن نقوی]] (متولد ۱۳۵۷ش، پاکستان)، ''«[[علم غيب (پایاننامه)|علم غيب]]»'' و ''«علل افتراق»'' برخی از آثار وی میباشد.<ref>مصاحبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] با پژوهشگر این پایاننامه</ref> | * '''پژوهشگر''' این پایاننامه [[سید انیسالحسن نقوی]] (متولد ۱۳۵۷ش، پاکستان)، ''«[[علم غيب (پایاننامه)|علم غيب]]»'' و ''«علل افتراق»'' برخی از آثار وی میباشد.<ref>مصاحبه اختصاصی [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]] با پژوهشگر این پایاننامه</ref> | ||
* '''استاد راهنمای''' این پایاننامه حجت الاسلام و المسلمین [[سید محمد علی داعینژاد]] (متولد ۱۳۴۲ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[عبدالله جوادی آملی]]، [[محمد تقی مصباح یزدی]] و [[حسین وحید خراسانی]] پیگیری کرد. عضو هیأت علمی و مسئول بخش مدخلیابی دائرةالمعارف علوم عقلی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی و عضو و مدیر گروه حلقه نقد و حکمت و دینپژوهی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی، مشاوره و داوری پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. ''«[[حکومت علوی (کتاب)|حکومت علوی]]»''، ''«ایمان و آزادی از منظر قرآن»''، ''«دین و سیاست»'' و ''«[[امام علی و اصول برخورد با دشمنان (مقاله)|امام علی و اصول برخورد با دشمنان]]»''، ''«[[چیستی وحی (مقاله)|چیستی وحی]]»''، ''«[[وحی تجربه دینی نیست (مقاله)|وحی تجربه دینی نیست]]»'' و ''«[[گفتمان اسلام وحی و نبوت (مقاله)|گفتمان اسلام و حی و نبوت]]»'' برخی از این آثار است.<ref>[http://smadaeinejad.andishvaran.ir/fa/Articles.html صفحه استاد راهنما در پایگاه اندیشوران حوزه]</ref> | * '''استاد راهنمای''' این پایاننامه حجت الاسلام و المسلمین [[سید محمد علی داعینژاد]] (متولد ۱۳۴۲ ش، دزفول)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: [[عبدالله جوادی آملی]]، [[محمد تقی مصباح یزدی]] و [[حسین وحید خراسانی]] پیگیری کرد. عضو هیأت علمی و مسئول بخش مدخلیابی دائرةالمعارف علوم عقلی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی و عضو و مدیر گروه حلقه نقد و حکمت و دینپژوهی در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی، مشاوره و داوری پایاننامههای دانشجویان نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. ''«[[حکومت علوی (کتاب)|حکومت علوی]]»''، ''«ایمان و آزادی از منظر قرآن»''، ''«دین و سیاست»'' و ''«[[امام علی و اصول برخورد با دشمنان (مقاله)|امام علی و اصول برخورد با دشمنان]]»''، ''«[[چیستی وحی (مقاله)|چیستی وحی]]»''، ''«[[وحی تجربه دینی نیست (مقاله)|وحی تجربه دینی نیست]]»'' و ''«[[گفتمان اسلام وحی و نبوت (مقاله)|گفتمان اسلام و حی و نبوت]]»'' برخی از این آثار است.<ref>[http://smadaeinejad.andishvaran.ir/fa/Articles.html صفحه استاد راهنما در پایگاه اندیشوران حوزه]</ref> | ||